نحوه محاسبه استهلاک در اکسل
استهلاک یک روش معمول حسابداری است که بهای تمام شده دارایی‌های ثابت شرکت را در طول عمر مفید دارایی‌ها تخصیص می‌دهد. به عبارت دیگر، این امکان را فراهم می‌کند که بخشی از هزینه دارایی‌های ثابت یک شرکت در دوره‌هایی که دارایی‌های ثابت به درآمدزایی کمک کرده است، تقسیم شود.
کسب و کارها دارایی‌های بلندمدت را برای اهداف مالیاتی و حسابداری مستهلک می‌کنند. برای اهداف مالیاتی، مشاغل می‌توانند هزینه دارایی‌های مشهودی را که خریداری می‌کنند به عنوان هزینه‌های تجاری کسر کنند. مایکروسافت اکسل دارای توابع استهلاک داخلی برای روش‌های استهلاک چندگانه از جمله روش خط مستقیم، روش مجموع ارقام سال‌ها، روش موجودی نزولی تابع DB))، روش تسریع‌شده موجودی دوگانه نزولی تابع DDB)) است. روش تعادل نزولی متغیر تابع VDB)) و روش واحدهای تولید.
راه‌های بسیاری برای محاسبه استهلاک در اکسل وجود دارد. ما در این مقاله از مجله علمی آموزشی مکتب خونه، هشت روش برای محاسبه استهلاک را مورد بررسی قرار می‌دهیم.
به دلیل سادگی و اختصار، روش‌های استهلاک نشان داده شده در این مقاله تنها از آرگومان‌های مورد نیاز استفاده می‌کنند. تعدادی از توابع استهلاک شامل آرگومان‌های اختیاری برای اجازه دادن به حقایق پیچیده‌تر، مانند استهلاک جزئی در سال است. در جدول زیر توابع موجود برای محاسبه استهلاک در اکسل را مشاهده می‌کنید.
۴ تابع استهلاک در اکسل و یک مثال
هر چهار تابع استهلاکی که در این بخش پوشش داده شده‌اند دارای سه آرگومان مورد نیاز مشترک هستند که به شرح زیر است:
- هزینه : هزینه اصلی دارایی
- نجات : ارزش نجات دارایی
- عمر : عمر مفید دارایی
اساس خط مستقیم
برای محاسبه ارزش استهلاک با استفاده از پایه و اساس خط مستقیم یا روش خط مستقیم (SLN)، اکسل با استفاده از یک تابع و آرگومان‌هایش این کار را انجام می‌دهد. در سلول B6، عبارت “=SLN($B$1,$B$2,$B$3)” را تایپ کنید که مقدار ۹۰۰$ را برای دوره اول می‌دهد. از آنجایی که این روش ارزش استهلاک را در طول عمر مفید خود پخش می‌کند، می‌توانید ببینید که مقادیر از B6 تا B10 900 دلار است.
مجموع ارقام سال‌ها (SYD)
برای محاسبه استهلاک با استفاده از روش مجموع ارقام سال‌ها (SYD)، اکسل کسری را محاسبه می‌کند که دارایی ثابت باید با استفاده از: (سال‌های باقی مانده از عمر مفید) ÷ (مجموع عمر مفید) برابر با استهلاک می‌باشد.
در اکسل تابع SYD با استفاده از این روش یک دارایی را مستهلک می‌کند. در سلول C5، «تاریخ جمع سال‌ها» را وارد کنید. سپس عبارت “=SYD($B$1,$B$2,$B$3,A6)”را در سلول C6 وارد کنید. سایر مقادیر استهلاک را با استفاده از روش مجموع ارقام سال در اکسل با این تابع محاسبه کنید.
سایر روش‌ها
اکسل قادر است هر روش استهلاکی را محاسبه کند، از جمله:
- روش تعادل نزولی با استفاده از تابع DB
- روش تسریع تراز دو نزولی با تابع DDB
- روش تعادل نزولی متغیر با تابع VDB
- روش واحدهای تولید
اکثر دارایی‌ها در ابتدای عمر مفید خود ارزش بیشتری از دست می‌دهند. توابع SYD، DB، DDB و VDB این ویژگی را اعمال می‌کنند. تابع DB از یک نرخ ثابت برای محاسبه مقادیر استهلاک استفاده می‌کند. در برخی موارد، دسترسی به نجات با استفاده از تابع DDB دشوار است. تابع VDB همان محاسبات تابع DDB را انجام می‌دهد اما برای رسیدن به مقدار نجات به یک خط مستقیم سوئیچ می‌کند. برای روش خط مستقیم، استهلاک هر سال یکسان است.
مثال استهلاک با چهار تابع اول
بیایید یک مثال را با استفاده از چهار روش استهلاکی که تاکنون شرح داده شد مرور کنیم. فرض کنید که شرکت ما دارای دارایی با هزینه اولیه ۵۰۰۰۰ دلار، ارزش نجات ۱۰۰۰۰ دلار و عمر مفید پنج سال و ۳۰۰۰ واحد است، همانطور که در تصویر زیر نشان داده شده است. کار ما ایجاد یک برنامه استهلاک برای دارایی با استفاده از هر چهار نوع استهلاک است.
ما باید آرگومان‌های هزینه، نجات و عمر را برای تابع SLN تعریف کنیم. هزینه در سلول C2 (50000) ذکر شده است. نجات در سلول C3 (10000) ذکر شده است و life ، برای این فرمول، عمر در دوره‌های زمانی است و در سلول C4 در سال (۵) فهرست شده است. برای این مثال، فرمولی که می‌خواهیم در سلول C8 وارد کنیم معادل =SLN($C$2,$C$3,$C$4) است . این فرمول را به سمت پایین بکشید تا سلول‌های C9 تا C12 را پر کنید.
فرمول مجموع از سال و رقم استهلاک در سلول D8 ایجاد شده است. استدلال‌هایی که باید تعریف شوند عبارتند از هزینه، نجات و عمر که البته هزینه در سلول C2 ذکر شده است. نجات در سلول C3 ذکر شده و زندگی در دوره‌های زمانی، در سلول C4 ذکر شده است. per هم در سلول A8 فهرست شده است. برای این مثال، فرمول در سلول D8 =SYD($C$2,$C$3,$C$4,A8) است. این فرمول را به سمت پایین بکشید تا سلول‌های D9 تا D12 را پر کنید.
فرمول کاهش استهلاک موجودی در سلول E8 ایجاد شده است. هزینه، نجات و عمر مانند دو روش قبلی تعریف و قرار گرفته‌اند، در حالی که دوره در سلول A8 ذکر شده است. فرمول در سلول E8 برابر است با =DB($C$2،$C$3،$C$4،. این فرمول را به سمت پایین بکشید تا سلول‌های E9 تا E12 را پر کنید.
کل مقدار استهلاک گرفته شده در کل عمر دارایی باید با هزینه استهلاک پذیر (بهای تمام شده منهای ارزش نجات) برابر باشد. با این حال، روش‌های تسریع شده استهلاک گاهی اوقات به اندازه هزینه قابل استهلاک دقیق، مستهلک نمی‌شوند. با روش‌های استهلاک که در بالا توضیح داده شد، می‌توانید هزینه استهلاک را به‌طور دستی تنظیم کنید تا با هزینه استهلاک‌پذیر برابری کند، یا می‌توانید فرمول‌های اضافی را اضافه کنید تا مطمئن شوید که کل استهلاک با هزینه استهلاک‌پذیر برابر است.
۴ روش دیگر استهلاک و ۲ نمونه
روش استهلاک واحدهای تولید، تابع اکسل داخلی ندارد اما در اینجا گنجانده شده است زیرا روشی پرکاربرد است و با استفاده از اکسل قابل محاسبه می‌باشد.
- عمر مفید در واحدها : تعداد واحدهایی که تخمین زده می‌شود سرمایه در کل عمر دارایی را تولید کند.
- واحدهای تولید شده در این دوره : تعداد واحدهایی که دارایی در این دوره تولید کرده است.
VDB تابع محاسبه دو کاهش تعادل استهلاک (یا عامل دیگری از کاهش و تعادل استهلاک) برای هر دوره است که آرگومان‌های مربوط به خودش را دارد.
در این تابع، آرگومان‌های cost ، salvage ، life ، start_period ، end_period ، factor و no_switch پنج آرگومان اصلی مورد نیاز هستند و دو آرگومان آخر اختیاری می‌باشند.
- start_period: دوره شروع محاسبه استهلاک
- end_period: دوره تا پایان محاسبه استهلاک
- factor: چه عاملی سبب ضرب نرخ استهلاک است
- no_switch: ارزش مشخص برای سوئیچ با دو مقدار TRUE و FALSE
بیایید یک مثال را با استفاده از دو روش استهلاکی که تاکنون توضیح داده شد مرور کنیم. مانند مثال قبلی، فرض کنید شرکت ما دارایی با هزینه اولیه ۵۰۰۰۰ دلار، ارزش نجات ۱۰۰۰۰ دلار و عمر مفید پنج سال و ۳۰۰۰ واحد دارد. این بار قصد داریم با استفاده از دو نوع استهلاک که در تصویر زیر نشان داده شده است، یک برنامه زمانبندی استهلاک برای دارایی ایجاد کنیم.
اجزای مورد نیاز عبارتند از هزینه، نجات، عمر مفید در واحدها و واحدهای تولید شده در این دوره. هزینه در سلول C2 ذکر شده؛ نجات در سلول C3 ذکر شده و عمر مفید واحدها در سلول C5 ذکر شده است.
واحدهای تولید شده در این دوره در سلول B8 ذکر شده و ما می‌خواهیم همه سلول‌ها ثابت بمانند، به جز واحدهای تولید شده در این دوره ، بنابراین ما مرجع مطلق ( $ ) را در همه سلول‌ها به جز این یکی قرار می‌دهیم. فرمول در سلول C8 بوده و برابر است با:
=(($C$2-$C$3)/$C$5)*B8
این فرمول را به سمت پایین بکشید تا سلول‌های C9 تا C12 را پر کنید.
فرمول استهلاک متغیر کاهشی موجودی را در سلول D8 ایجاد کنید. آرگومان‌هایی که باید در اینجا تعریف شوند عبارتند از هزینه، نجات، عمر، start_period و end_period.
از آنجایی که می‌خواهیم یک دوره کامل را تمدید کند، باید منهای ۱ را در محاسبه دوره شروع لحاظ کنیم تا یک دوره کامل از start_period تا end_period را منعکس کند. ارجاعات مطلق را در جلوی ستون‌ها و ردیف‌های سلول‌ها قرار دهید، به جز سلول‌هایی که آرگومان‌های start_period و end_period را توصیف می‌کنند. فرمول در سلول برابر است با: D8 =VDB ($C$2,$C$3,$C$4,A8-1,A8)
این فرمول را به سمت پایین بکشید تا سلول‌های D9 تا D12 را پر کنید.
جمع بندی :
همانطور که مشاهده کردید، نحوه محاسبه استهلاک در اکسل را با هم در غالب چند مثال، یاد گرفتیم. اگر می‌خواهید آموزش جامع EXCEL را به بهترین شکل ممکن و بدون صرف وقت و هزینه اضافی دنبال کنید، توصیه می‌کنیم که در دوره آموزش اکسل مجله علمی آموزشی مکتب خونه شرکت کنید و زیر نظر برترین اساتید، فرصت‌های ایده آلی را در زندگی و ورود به بازار کار، برای خود رقم بزنید.
