مدیریت انرژی فرآیندی است که به سازمان‌ها کمک می‌کند تا مصرف انرژی خود را کاهش داده و بهره‌وری انرژی خود را بهبود بخشند. ایزو 50001:2018 یک استاندارد بین‌المللی است که الزامات سیستم مدیریت انرژی را برای سازمان‌های هر اندازه و هر نوع فعالیتی مشخص می‌کند. در این فصل با این فرآیند بیشتر آشنا خواهید شد.

این فصل به بررسی اولین گام در پیاده‌سازی ایزو 50001:2018 یعنی درک سازمان و زمینه‌ای که در آن فعالیت می‌کند، می‌پردازد که شامل شناسایی عوامل داخلی و خارجی که می‌توانند بر عملکرد انرژی سازمان تأثیر بگذارند، مانند نیازها و انتظارات ذینفعان، قوانین و مقررات و فناوری‌های جدید است.

رهبری و تعهد مدیریت ارشد ضروری است تا سیستم مدیریت انرژی با موفقیت پیاده‌سازی و اجرا شود. رهبری شامل تدوین و ابلاغ سیاست انرژی سازمان، تعیین نقش‌ها و مسئولیت‌ها و ارائه منابع لازم است. در این فصل به بررسی رهبری خواهیم پرداخت.

در این فصل برنامه‌ریزی را بررسی خواهیم نمود. هدف از برنامه‌ریزی، ایجاد چارچوبی برای شناسایی و مدیریت ریسک‌ها و فرصت‌های مربوط به عملکرد انرژی است. این شامل تعیین اهداف، اهداف انرژی و برنامه‌های اقدام برای دستیابی به آنها، همچنین بررسی انرژی برای شناسایی کاربردهای انرژی قابل توجه و فرصت‌های بهبود عملکرد انرژی است.

سازمان باید منابع کافی برای پیاده‌سازی و نگهداری سیستم مدیریت انرژی را فراهم کند. این شامل تخصیص منابع مالی، انسانی و فنی است. همچنین باید اطمینان حاصل شود که کارکنان از مهارت‌ها و دانش لازم برای انجام وظایف خود برخوردار هستند. در این فصل در رابطه با این موضوع بحث بیشتری خواهیم کرد.

در این فصل یاد خواهید گرفت که سازمان باید کنترل‌های عملیاتی را برای بهبود عملکرد انرژی اجرا کند که شامل کنترل‌های طراحی، خرید و عملیاتی است.

در این فصل با ارزیابی عملکرد آشنا خواهید شد. ارزیابی عملکرد به معنای این است که سازمان باید عملکرد انرژی خود را با استفاده از شاخص‌های عملکرد انرژی (EnPIs) اندازه‌گیری و ارزیابی کند. همچنین باید به طور منظم سیستم مدیریت انرژی خود را با انجام حسابرسی داخلی و بررسی مدیریت بازنگری کند.

در این فصل می‌آموزید که سازمان باید برای بهبود مستمر عملکرد انرژی خود تلاش کند. این تلاش شامل شناسایی و رسیدگی به انحرافات، انجام اقدامات اصلاحی و بهبود مستمر سیستم مدیریت انرژی است.