سرور گیت خصوصی، راه‌حلی ایده‌آل برای میزبانی امن و اختصاصی پروژه‌های شما با استفاده از نرم‌افزار گیت است. این نوع سرور، فضایی مجزا و تحت کنترل شما را برای ذخیره‌سازی کدها و داده‌هایتان فراهم می‌کند و مزایای متعددی را به ارمغان می‌آورد. از جمله این مزایا می‌توان به امنیت بالا، انعطاف‌پذیری، عدم وجود محدودیت‌های فضای ذخیره‌سازی و قابلیت کنترل کامل بر کدها و داده‌ها اشاره کرد. راه‌اندازی سرور گیت خصوصی می‌تواند به‌صورت خودتان یا با استفاده از خدمات ارائه‌دهندگان هاستینگ انجام شود. انتخاب روش مناسب به نیازها و تخصص شما بستگی دارد.
منظور از سرور گیت خصوصی چیست؟
منظور از سرور گیت خصوصی، فضایی امن و اختصاصی برای میزبانی پروژه‌های شما با استفاده از نرم‌افزار گیت است. در واقع، این نوع سرور، یک مخزن (repository) مرکزی را برای ذخیره‌سازی کدها و داده‌های پروژه شما فراهم می‌کند.
مزایای استفاده از سرور گیت خصوصی:
- امنیت بالا: با استفاده از سرور گیت خصوصی، کنترل کاملی بر کدها و داده‌های خود خواهید داشت و می‌توانید از آن‌ها در برابر دسترسی‌های غیرمجاز و حملات سایبری محافظت کنید.
- انعطاف‌پذیری: سرور گیت خصوصی به شما امکان می‌دهد تا به راحتی تنظیمات و پیکربندی‌های مورد نظر خود را اعمال کنید و از آن به صورت دلخواه خود استفاده کنید.
- عدم وجود محدودیت‌های فضای ذخیره‌سازی: برخلاف سرویس‌های میزبانی گیت مانند گیت‌هاب، در سرور گیت خصوصی هیچ محدودیتی برای فضای ذخیره‌سازی کدها و داده‌هایتان وجود نخواهد داشت.
- قابلیت کنترل کامل: شما می‌توانید به طور کامل بر نحوه عملکرد سرور گیت خصوصی خود نظارت داشته باشید و آن را مطابق با نیازهای خود مدیریت کنید.
راه‌اندازی سرور گیت خصوصی می‌تواند به صورت خودتان یا با استفاده از خدمات ارائه‌دهندگان هاستینگ انجام شود. انتخاب روش مناسب به نیازها و تخصص شما بستگی دارد.
نکته: اگر به دنبال راه حلی امن، انعطاف‌پذیر و مقیاس‌پذیر برای میزبانی پروژه‌های خود هستید، سرور گیت خصوصی می‌تواند گزینه مناسبی برای شما باشد.
استفاده از سرور گیت خصوصی
برای راه اندازی یک پروژه می‌توان از یک سیستم کنترل سورس استفاده کرد اما برخی کاربران علاقه‌ای به میزبانی پروژه بر روی سرویس‌هایی مثل گیت‌هاب ندارند. در این شرایط می‌توان به سراغ راه‌اندازی یک سرور گیت خصوصی رفت.
در این رابطه می‌توان به راحتی بر روی یک VPS اقدام به راه‌اندازی سرور گیت خصوصی نمود و کد مورد نظر را در آن ذخیره کرد. به‌این ترتیب می‌توانید از کد ذخیره شده به عنوان یک ریپازیتوری مستر استفاده کرده و آن را با همکارانتان نیز به اشتراک بگذارید.
چرا باید از سرور گیت شخصی استفاده کرد؟
ارائه‌دهندگان میزبانی گیت مثل GitHub ،GitLab و Bitbucket نسخه رایگان مختلفی را ارائه نموده اند، به همین خاطر برخی از کاربران راه‌اندازی یک سرور git شخصی را کار چندان مناسبی نمی‌دانند، اما علی‌رغم این دیدگاه، در برخی موارد این عمل نتیجه مطلوب‌تری به همراه خواهد داشت.
لازم است بدانید که ایجاد یک سورس شخصی به شما کمک می کند تا امنیت بالاتری را تجربه کنید و قطعاً این روند از ذخیره کردن کد روی کلود‌های دیگر کاربران بهتر خواهد بود. بی شک ارائه‌دهندگانی مثل گیت‌لب نیز تا حد زیادی امنیت پروژه شما را تامین می کنند اما با تهیه یک سورس شخصی تمام بخش های پروژه به طور انحصاری در اختیار شما خواهد بود و در این شرایط قطعاً امنیت بیشتری برایتان فراهم خواهد شد.
مقاله پییشنهادی : منظور از گیت Git چیست؟
یکی دیگر از دلایل استفاده از سرور گیت شخصی این است که هنگام کار با سرویس های دیگر محدودیت‌های ناخوشایندی برایتان تعیین می‌شود. برای نمونه می توان به محدودیت در رابطه با حجم فایل ها اشاره کرد. آپلود فایل‌هایی که حجم بیش از ۱۰۰ مگابایت دارند در گیت‌هاب امکان‌پذیر نبوده و همین موضوع باعث ایجاد مشکل در برخی از پروژه‌هایی می‌شود که با فایل‌های باینری بزرگ سر‌و‌کار دارند.
این در‌حالی است که هنگام استفاده از سرور git شخصی، با پرداخت هزینه بیشتر می‌توان فضای ذخیره سازی بزرگتری را در اختیار گرفت و به همین ترتیب محدودیت ها از بین خواهند رفت.
گیت ریموت صرفاً ریپازیتوری یک فرد دیگر است
بهتر است بدانید که میزبانی یک سرور چندان سخت و پیچیده نیست. در واقع Git برای مدیریت هر چه بهتر دستورالعمل‌ها از یک مدل کنترل منبع توزیع یافته استفاده می نماید.
برای برقراری ارتباط با همکارانتان شما از یک ریپازیتوری استفاده نمی‌کنید بلکه به ریموتی وصل می‌شوید که ممکن است روی سرویس اکسترنال مرکزی قرار گرفته باشد و یا روی یک سرور پیاده‌سازی شده باشد.
بدین ترتیب با ارسال یا دریافت کدها تغییرات لازم روی کپی مستر رسمی ریموت انجام شده و همکارانتان نیز می‌توانند با واکشی کدها از ریموت، کامیت‌های شما را دانلود کنند.
در روند اجرای این عملیات اغلب افراد استفاده از مدل سرور کلاینت را ترجیح می‌دهند چراکه برای اجرای گیت به شکل یک سرویس نامتمرکز باید ۲ نفر در تیم حضور داشته و هر یک به طور جداگانه اقدام به pull کردن به‌روزرسانی‌ها از دیگری نمایند.
به همین خاطر است که شاید پیاده سازی چنین تنظیماتی در عمل چندان کاربردی نباشد. البته اگر هر دو طرف همواره آنلاین بوده و دارای آی‌پی استاتیک باشند، می‌توان از نظر فنی گیت را به صورت نامتمرکز اجرا کرد.
مقاله پییشنهادی : گیت هاب چیست؟
راه اندازی سرور گیت
با توجه به اطلاعات درج شده در این مقاله قطعاً متوجه شده اید که سرور گیت یک ریپازیتوری ساده است که روی اینترنت قرار داده شده و در واقع به عنوان یک کپی مستر پیکربندی شده است. پس می‌توان نتیجه گرفت که راه‌اندازی آن چندان سخت و پیچیده نیست.
برای راه‌اندازی یک سرور git ابتدا باید به ایجاد یک کاربر جدید بپردازید. از آنجایی که در این عمل برای احراز هویت از SSH استفاده می‌شود، باید برای مدیریت ریپو از یک کاربر سرویس استفاده نمود. چراکه در روند احراز هویت گیت، ترافیک بین سرورها و کلاینت‌ها رمز‌نگاری می‌شوند؛
ایجاد کاربر جدید:
sudo useradd git
پس از ایجاد یک کاربر جدید باید به کاربر گیت سوئیچ کنید؛
سوئیچ به کاربر گیت:
su git
سرویس هایی مثل گیت هاب و گیت لب از قابلیت مدیریت دسترسی به شکلی ساده و آسان برخوردار هستند اما در گیت خط فرمان نمی‌توان به راحتی دسترسی کاربران مختلف را مدیریت کرد.
مقاله پییشنهادی : نحوه نصب Git روی اوبونتو
در واقع در گیت خط فرمان یا باید برای همه افراد به طور یکسان اجازه دسترسی به کاربر سرویس را صادر کنید یا باید برای افراد مختلف کاربران متفاوتی را تعریف کنید که در هر دو صورت نتیجه مطلوبی برایتان حاصل نخواهد شد.
چرا که کامیت‌ها با توجه به ایمیل و نام کاربری تعریف شده در تنظیمات گیت نمایش داده خواهند شد. پس لازم است کلیدهای SSH را به فایل authorized_keys کاربر گیت اضافه نمایید؛
اضافه کردن کلیدهای SSH:
nano ~/.ssh/authorized_keys
با ایجاد دستور git init در دایرکتوری home کاربر، می‌توان اقدام به ایجاد یک ریپازیتوری واقعی نمود.
ایجاد ریپازیتوری:
برای ایجاد مخزن در گیت باید به صورت زیر عمل کرد:
git init --bare repository.git
با کلون کردن یک ریپازیتوری، همه فایل‌های مورد استفاده توسط گیت ذخیره‌سازی می‌شوند تا گیت بتواند به مدیریت نسخه‌های مختلف در پوشه مخفی git. بپردازد.
به این ترتیب هر چیزی که به عنوان Head تعیین شده به صورت یک نسخه قابل استفاده توسط گیت ارائه می‌شود. با وجود چنین شرایطی طبیعی است که پوشه ریپو حجم ۲برابر پیدا کند.
ضرورت وجود گزینه bare در دستور فوق به این خاطر است که ریپازیتوری به صورت یک سرور مستر پیکربندی می‌شود و همچنین فضای کمتری نیز اشغال می‌شود. ریپازیتوریbare یک ریپازیتوری بدون نسخه‌های قابل استفاده از فایل‌هایی است که در حال حاضرcheck-out شده‌اند. (معمولا برای نام‌گذاری ربپازیتوری‌های bare از پسوند git. استفاده می‌شود)
حال نوبت آن است که در سمت ماشین لوکال به اضافه کردن یک ریموت جدید بپردازید یا ریپو را کلون کنید؛
افزودن ریموت جدید:
git remote add origin
git@example.com:repository.git
ادرس سایت با @ شروع می‌شود، چراکه باید به عنوان کاربر گیت به SSH اتصال پیدا کند.
repository.git نیز در واقع یک شناسه نیست بلکه نام مسیری است که نسبت به دایرکتوری home مرتبط با کاربرِ گیت، تعریف شده است. پس در این دستور، استفاده از نام مسیر به طور کامل ضرورت دارد.
مقاله پییشنهادی : نصب گیت در انواع سیستم عامل های مختلف
در نهایت پس از برقراری ارتباط با ریپوی لوکال، باید برای pull و push دسترسی کاملی داشته باشید. لازم به ذکر است که سرور گیت از پیش تعریف شده، دارای سیستم صدور مجوز درونی نبوده لذا همه افراد به کاربر گیت دسترسی داشته و می‌توانند روی ریپازیتوری مستر کنترل داشته باشند.
راه اندازی گیت روی سرور
مراحل کلی راه اندازی گیت روی سرور به شرح زیر است:
1. انتخاب و نصب سیستم عامل:
- انتخاب سیستم عامل مناسب به نیازها و تخصص شما بستگی دارد.
- توزیع‌های محبوب لینوکس مانند اوبونتو، دبیان و CentOS برای میزبانی گیت مناسب هستند.
2. نصب گیت:
- بسته‌های گیت را می‌توانید از طریق مخازن سیستم عامل خود نصب کنید.
- برای نصب گیت، می‌توانید از دستور
apt install gitدر اوبونتو و دبیان یاyum install gitدر CentOS استفاده کنید.
3. ایجاد کاربر و گروه:
- برای مدیریت امن گیت، یک کاربر و گروه اختصاصی برای آن ایجاد کنید.
- می‌توانید از دستورات
useradd gitوgroupadd gitبرای ایجاد کاربر و گروه استفاده کنید.
4. ایجاد مخزن (repository):
- برای هر پروژه، یک مخزن جداگانه ایجاد کنید.
- می‌توانید از دستور
git initبرای ایجاد مخزن خالی استفاده کنید.
5. تنظیمات SSH:
- برای دسترسی به سرور گیت از طریق SSH، باید کلیدهای SSH خود را تنظیم کنید.
- می‌توانید از دستور
ssh-keygenبرای ایجاد کلیدهای SSH استفاده کنید.
6. راه اندازی سرویس گیت:
- برای فعال کردن دسترسی به گیت از طریق شبکه، باید سرویس گیت را راه اندازی کنید.
- نحوه راه اندازی سرویس گیت به سیستم عامل شما بستگی دارد.
نکات:
- برای امنیت بیشتر، می‌توانید از احراز هویت مبتنی بر کلید SSH برای دسترسی به سرور گیت استفاده کنید.
- می‌توانید از ابزارهای مختلفی مانند GitLab و Gitea برای مدیریت آسان‌تر پروژه‌های خود بر روی سرور گیت استفاده کنید.
- برای اطلاعات بیشتر در مورد راه اندازی گیت روی سرور، می‌توانید به مستندات رسمی گیت مراجعه کنید.
ساخت سرور مجازی با گیت هاب
با استفاده از گیت هاب، می توانید به صورت رایگان و نامحدود سرور مجازی (VPS) بسازید. این روش برای توسعه دهندگانی که به دنبال راه حلی ساده و مقرون به صرفه برای میزبانی پروژه های خود هستند، مناسب است.
مراحل ساخت سرور مجازی با گیت هاب:
1. ایجاد یک مخزن (repository) خصوصی در گیت هاب:
- به حساب کاربری خود در گیت هاب بروید.
- روی دکمه “New” کلیک کنید.
- نامی برای مخزن خود انتخاب کنید و گزینه “Private” را انتخاب کنید.
- روی دکمه “Create repository” کلیک کنید.
2. کلون کردن مخزن در سیستم محلی خود:
- یک ترمینال یا خط فرمان باز کنید.
- به دایرکتوری مورد نظر خود بروید.
- دستور زیر را برای کلون کردن مخزن اجرا کنید:
git clone https://github.com/<username>/<repository-name>.git
3. ایجاد فایل Vagrantfile:
- در دایرکتوری مخزن خود، یک فایل جدید با نام
Vagrantfileایجاد کنید. - کد زیر را در فایل
Vagrantfileقرار دهید:
Vagrant.configure("2") do |config|
config.vm.box = "ubuntu/trusty64"
config.vm.network "private_network", auto_configure: false
config.vm.provision "shell", inline: <<-SHELL
echo "Hello, world!" > /home/vagrant/hello.txt
SHELL
end
4. راه اندازی سرور مجازی:
- در ترمینال، به دایرکتوری مخزن خود بروید.
- دستور زیر را برای راه اندازی سرور مجازی اجرا کنید:
vagrant up
5. اتصال به سرور مجازی:
- دستور زیر را برای اتصال به سرور مجازی اجرا کنید:
vagrant ssh
شما با موفقیت یک سرور مجازی با گیت هاب ساخته اید!
نکات:
- می توانید از فایل
Vagrantfileبرای سفارشی سازی سرور مجازی خود استفاده کنید. - برای اطلاعات بیشتر در مورد ساخت سرور مجازی با گیت هاب، می توانید به مستندات رسمی گیت هاب مراجعه کنید.
محدودیت های ساخت سرور مجازی با گیت هاب:
- سرورهای مجازی ساخته شده با گیت هاب از نظر منابع محدود هستند.
- این سرورها برای میزبانی وب سایت های پربازدید یا برنامه های سنگین مناسب نیستند.
راه حل های جایگزین:
- اگر به دنبال سرور مجازی با قدرت و امکانات بیشتر هستید، می توانید از ارائه‌دهندگان خدمات هاستینگ مانند AWS، Azure یا Google Cloud Platform استفاده کنید.
کلام پایانی
راه اندازی سرور گیت خصوصی مزایای متعددی را برای شما به ارمغان می‌آورد. این نوع سرور، فضایی امن، انعطاف‌پذیر و مقیاس‌پذیر برای میزبانی پروژه‌های شما ارائه می‌دهد و به شما امکان می‌دهد تا به طور کامل بر کدها و داده‌های خود کنترل داشته باشید.
انتخاب روش مناسب برای راه اندازی سرور گیت خصوصی به نیازها و تخصص شما بستگی دارد. اگر به دنبال راه حلی ساده و سریع هستید، می‌توانید از خدمات ارائه‌دهندگان هاستینگ استفاده کنید. اما اگر به دنبال کنترل و انعطاف‌پذیری بیشتر هستید، می‌توانید خودتان سرور گیت خصوصی را راه اندازی کنید. در هر صورت، قبل از راه اندازی سرور گیت خصوصی، باید نیازهای خود را به طور دقیق مشخص کنید و گزینه‌های مختلف را به طور کامل بررسی کنید.
آموزش‌های گیت و گیت هاب مکتب خونه
یادگیری گیت‌هاب به‌عنوان یکی از ابزارهای اصلی مدیریت و کنترل نسخه، برای توسعه‌دهندگان و کارشناسان فناوری اطلاعات بسیار اهمیت دارد. گیت‌هاب به‌عنوان یک پلتفرم مبتنی بر وب، امکان مشارکت و همکاری در پروژه‌های نرم‌افزاری را فراهم می‌کند. با استفاده از گیت‌هاب، توسعه‌دهندگان می‌توانند به‌راحتی کدهای خود را مدیریت، پیگیری تغییرات، و همچنین هماهنگی با دیگران در فرآیند توسعه نرم‌افزار داشته باشند. این پلتفرم از ابزارهای مختلفی مانند انشعاب و ادغام (Git branching and merging)، مشکلات (Issues)، درخواست‌های ادغام (Pull Requests)، و مستندات (Wiki) پشتیبانی می‌کند که به تسهیل فرآیند توسعه کمک می‌کنند.
اگر به دنبال آموزش گیت و گیت‌هاب برای ساخت رزومه، سایت و صفحه پروفایل و غیره هستید، اطلاعات، مستندات و آموزش‌های گیت و گیت هاب در این خصوص در مکتب خونه، همواره به شکل کاملاً بروز در دسترس شماست.
