آموزش روانشناسی

اختلال شخصیت مرزی و ازدواج

اختلال شخصیت مرزی و ازدواج : پیش از این در مقاله‌ای درباره اختلال شخصیت مرزی صحبت کرده‌ایم. واقعیت این است که اختلال شخصیت مرزی نیز مانند اغلب اختلالات روانی باعث بروز مشکلاتی در زندگی فرد می‌شود. این مشکلات ممکن است حتی به زندگی اطرافیان فرد نیز آسیب برساند.

اما وقتی پای ازدواج به میان می‌آید مسئله جدی‌تر هم می‌شود. علاوه بر مشکلاتی که ممکن است فرد دارای اختلال شخصیت برای خود و همسر خود ایجاد کند، در بعضی از موارد ممکن است این اختلالات به صورت ژنتیکی به فرزندانشان نیز منتقل شود. اما چاره چیست؟ آیا باید از ازدواج با فرد دارای اختلال شخصیت مرزی جلوگیری کرد؟

اگر با چنین فردی زندگی می‌کنیم چه راهکارهایی را باید رعایت کنیم؟ از کجا می‌توانیم بفهمیم شریک زندگی ما دچار اختلال شخصیت مرزی است؟

ویدیو پیشنهادی :ویدئو آموزشی روانشناسی
ویدئو آموزشی روانشناسی

 

 در این مقاله می‌خواهیم به طور دقیق‌تر پاسخ این سوالات را بررسی کنیم و از نگاهی علمی و تخصصی ببینیم اختلال شخصیت مرزی و ازدواج چه رابطه‌ای با هم دارند. با ما همراه باشید.

اختلال شخصیت مرزی و ازدواج

اختلال شخصیت مرزی چیست؟

 ابتدا با هم معنی اختلال شخصیت مرزی را مرور کنیم تا بدانیم که به تعریف درستی از آن رسیده‌ایم. اختلال شخصیت مرزی نوعی اختلال روانی مزمن است که ممکن است با علائمی مانند مشکل در روابط بین فردی، بی ثباتی خلقی،  آسیب به خود و حتی خودکشی همراه باشد.

 اختلال شخصیت مرزی همانطور که از اسمش پیداست بیشتر از سایر نشانه‌ها با بی‌ثباتی در خلق و خو و روابط درون فردی و برون فردی و به طور کلی با بی‌ثباتی شناخته می‌شود.

این بی‌ثباتی اغلب موارد تا جایی پیش می‌رود که نه تنها زندگی فرد و دیگر اطرافیان او را بلکه برنامه‌ریزی‌ها و همچنین تشخیص هویت را مختل می‌کند.

اختلال شخصیت مرزی حدود ۲ درصد از افراد بزرگسال را مبتلا می‌کند. متاسفانه در تعدادی از افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی، شاهد رفتارهایی هستیم که در آنها فرد به خود آسیب می‌زند. رفتارهایی مانند خود آزاری و خودکشی. هرچند که احتمال خودکشی در افراد مبتلا بیشتر در سال‌های جوانی وجود دارد و با افزایش سن کاهش پیدا می‌کند.

اختلال شخصیت مرزی و ازدواج

افراد مبتلا به این اختلال نیاز به خدمات درمانی گسترده‌ای دارند و باید هم از دارو درمانی و هم از شیوه‌های مختلف روان درمانی استفاده برای بهبودی استفاده کنند. هرچند که حدود ۲۰ درصد از کل بستری‌های بیمارستان‌های روانی را افراد مبتلا به اختلال مرزی تشکیل می‌دهند اما در مورد گروهی از افراد با کمک درمان‌های گسترده می‌توانیم آنها را به زندگی عادی برگردانیم.

 

مقاله پیشنهادی :روانشناسی کودک و نوجوان
روانشناسی کودک و نوجوان

 

اختلال شخصیت مرزی چه نشانه‌هایی دارد؟

 از جمله نشانه‌های اختلال شخصیت مرزی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • فرد در اغلب موارد تعریف درستی از افکار و احساسات خود ندارد و آنها را به صورت تحریف شده و معمولاً با اغراق توصیف می‌کند.  افراد در اغلب موارد اهداف بلندمدت و برنامه‌ای برای زندگی، دوستی و ارزش‌های خود ندارند.
  •  یکی دیگر از نشانه‌های اختلال شخصیت مرزی، رفتارهای خودکشی مکرر و خود آزاری است که بر روی شخصیت مرزی و ازدواج هم تاثیرگذار است.
  •  از دیگر نشانه‌های این اختلال می‌توان به تفکر پارانوئید زودگذر اشاره کرد. به صورتی که فرد دچار شک و ابهام نسبت به روابط خود و واقعیت موجود می‌شود.
  •  همانطور که گفتیم بی‌ثباتی بارزترین ویژگی افراد دارای اختلال شخصیت مرزی است  این بی‌ثباتی در الگوهای رفتاری آنها نیز خود را نشان می‌دهد و برروی رابطه فرد داری شخصیت مرزی و ازدواج او تاثیر می‌گذارد. این افراد الگوهای بسیار ناپایداری در روابط اجتماعی دارند. ممکن است یک بار دلبستگی شدید و  عمیقی را نسبت به یک فرد تجربه کند و بعد از گذشت زمان کوتاهی این دلبستگی تبدیل به خشمی همانقدر عمیق و حتی پرخاش شود.  آنها در بیان عشق خود  با شدت اقدام می‌کنند اما به محض آنکه با پاسخ منفی از سمت طرف مقابل روبرو شوند، به شدت خشن شده و با عصبانیت شخص را متهم می‌کنند و تمام تقصیرها را به گردن او می‌اندازند. همچنین این افراد در برابر طرد شدن بسیار حساس هستند و در برابر کوچکترین رفتاری که نشانی از طرد شدن داشته باشد به شدت واکنش نشان می دهند. 

اختلال شخصیت مرزی و ازدواج

مطالعات جدید نشان می‌دهند که بسیاری از افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی در دوران خردسالی نوعی بی‌توجهی یا طرد شدگی را از سمت والدین تجربه کرده‌اند. لازم به ذکر است این اختلال در کودکانی که والدینشان طلاق گرفته‌اند بیشتر دیده می‌شود.

اختلال شخصیت مرزی و ازدواج

 ممکن است از حرف‌هایی که تابه‌حال زدیم، به این نتیجه رسیده باشید که افراد دارای اختلال شخصیت مرزی به هیچ وجه گزینه‌های خوبی برای ازدواج نیستند. واقعیت این است که نمی‌توانیم این موضوع را انکار کنیم. شخصیت مرزی و ازدواج دو مفهوم متناقض‌اند.

چرا که در ازدواج، ما نیاز به ثبات و پایداری داریم حال آنکه فرد دارای اختلال شخصیت مرزی شخصیتی بی‌ثبات دارد. شاید بتوان ازدواج با فرد دارای اختلال شخصیت مرزی را یکی از چالش برانگیزترین نوع روابط دانست. همانطور که اشاره کردیم این فرد در ابتدای آشنایی به ابراز علاقه عمیق می‌پردازد و حتی ممکن است از شما یک بت بسازد. آنها در معرفی خود به عنوان یک عاشق پیشه واقعی بسیار حرفه‌ای عمل می‌کنند. اما کافیست تا یک بار جواب رد بشنود و در این صورت، شما با خشم و پرخاش‌های طوفانی از جانب آن‌ها روبرو خواهید شد. 

 

شاید بتوان بدترین نکته را این دانست که ممکن است  شما هم از ارتباط با چنین فردی خسته شوید. اما به محض اینکه تصمیم بگیرید رابطه‌تان را تمام کنید، رفتارهای او بدتر خواهد شد و حتی اقدام به آسیب زدن به خودش خواهد کرد و آنقدر این رفتار را ادامه خواهد داد تا شما را مصرف کند. همچنین بیماری‌هایی مانند افسردگی و اضطراب در این افراد به شدت دیده می‌شود.

اگر در رابطه عاطفی با فرد دارای اختلال شخصیت مرزی روبرو شدیم، چه کار کنیم؟

 همه این‌ها را درباره این افراد گفتیم.  اما بعد از بیان همه این نکات باید بدانیم حالا که متوجه سختی‌های اختلال شخصیت مرزی و ازدواج شده‌ایم از چه راهکارهایی باید استفاده کنیم تا در گام اول پیش از درمان با چنین فردی وارد ارتباط نشویم و اگر هم با چنین فردی زندگی می‌کنیم و بدانیم که چه راهکارهایی مناسب است.

 واقعیت این است که بهترین کار برای ما این بود که در این مقاله یک نسخه کلی و جمع بندی بنویسیم. اما در دنیای اختلالات روانی، هر فرد دارای نشانه‌ها و واکنش‌های منحصر به فردی است. تنها چیزی که می‌توانیم بگوییم این است که اگرچه اختلال شخصیت مرزی می‌تواند قابل درمان باشد، اما این اختلال جزو اختلالاتی است نیاز به مداخله بسیار سریع دارد و حتماً برای حل آن باید به یک متخصص مراجعه کرد.

 

مقاله پیشنهادی : روانکاوی چیست؟
روانکاوی چیست؟

 

جمع بندی:

تست‌های روانی، مطالعه شما و حدس و گمان‌های اطرافیان، هیچکدام نمی‌توانند برای تشخیص و درمان فرد مبتلا کافی باشند. پس اگر می‌خواهید با فردی ازدواج کنید که احساس می‌کنید در روابط خود و تصمیماتش بی‌ثبات است، پیش از هر چیز به یک روانشناس خانواده یا روانشناس بالینی مراجعه کنید. همچنین اگر مدتی است که با یک فرد دارای اختلال شخصیت مرزی ازدواج کرده‌اید بدانید که تنها نیستید و از هر لحظه برای بهتر کردن این رابطه استفاده کنید. مراجعه به روانشناس برای شما حتی جدی‌تر خواهد بود چرا که تحمل ارتباط با فرد دارای این اختلال می‌تواند برای خودتان نیز مشکلاتی را ایجاد کند.

 بنابراین توصیه ما این است که تا حد ممکن، تا پیش از درمان کامل و قطعی فرد دارای شخصیت مرزی از ازدواج و برقراری رابطه عاطفی با او خودداری کنید. و اگر هم نادانسته و ناآگاهانه وارد ارتباط با چنین فردی شده‌اید، بلافاصله با فرد متخصص مشورت کنید و کمک حرفه‌ای بگیرید. یادتان باشد که اختلالات روانی چیزی نیستند که بتوان با گذشت زمان و تغییر رابطه یا اصلاح رفتارهای ما جلوی آن را بگیریم و درمان این اختلالات فقط و فقط به مداخله تخصصی و درمانی احتیاج دارد.

 شما چه تجربه‌ای از اختلال شخصیت مرزی و ازدواج دارید؟ آیا تاکنون با چنین فردی مواجه شده‌اید؟ آیا تجربه زندگی با فرد دارای این اختلال را داشته‌اید؟ با ما در بخش نظرات همراه باشید

نوشته های مشابه

‫4 دیدگاه ها

  1. بله متاسفانه و نامزدیم و داریم جدا میشیم، هر چی خواستم کمکش کنم نپذیرفت مشکلش و باهاش کنار نیومد تا بره سراغ درمان منم واقعا دیگه کاری ازم برنمیاد وقتی خودش و خانوادش همکاری نمی کنند

  2. برا خودم متاسفم که مجبور شدم ۲۷ سال با یک اختلال مرزی زندگی کنم فقط به خاطر تنها بچه ام موندم زندگی کردم خدا رو هزاران بار شکر می کنم که یک بچه بیشتر ندارم و خدا رو شکر می کنم که به من صبر و تحمل داده حالا به دخترم نگاه می کنم خوشحالم تنهاش نزاشتم ، تمام تکیه گاهم خدا است خدا به من صبر بده و یک راه حلی جلوی پام بزاره دیگه خسته شدم

  3. سلام. من ۱۰ سال با خانمم که دچار اختلال شخصیت مرزی بود زندگی کردم و جهنم واقعی رو به چشم دیدم. دلم برا ۱۰سال از بهترین سالهای جوانی که به پای بحث های بی مورد هدر رفت میسوزه. الان همدبه عنوان آخرین راه داریم جدا میشیم. فقط توصیهدمیکنم بهتون که از ۱۰متری فردی که این اختلال رو داره هم رد نشین.

  4. سلام. این اختلال هیچ درمان مشاوره ای ودارویی نداره. اینهاهمش حرف وادعاست. واقعیت چیزدیگه ای هست. ۳سال ونیم بامردی عقدبودم که مبتلابه نوع شدیداین اختلال بود.مدتهاقبل عقدهم زیرنظرروانپزشک بوده.امانه خودش نه خانواده اش هیچکدام درباره ی بیماریش بهم هیچی نگفته بودن. بعدهافهمیدم. بعدعقدفقط تایک ماه خوب بود. بعدش رفتارهای دوگانه اش شروع شد. نیازبه توجه ومحبت خیلی خیلی افراطی داشت. به محض اینکه احساس میکردیکروزبهش توجه شدیدنشده دعواراه می انداخت وبدوبیراه میگفت.توقع داشت روزی صدباربهش بگی دوستت دارم وعاشقتم وبانازوقربان صدقه ازخواب بیدارش کنی!!!!!!!! توقع داشت روزی صدباربهش وقتی بیرون خانه هست زنگ بزنی ابرازمحبت کنی!!!!!! پرخاشگری های شدیدوخشم انفجاری داشت. دمدمی مزاج بود. خیلی عذاب کشیدم. همه جاهم نشست گفت زنم سرده سرده بی محبته محلم نمیذاره درحالی که خودش بیماربود.به پدرش وخودشم چندبارگفتم پسرتان بیماره ببرینش دکتر.ولی بهشون برخورد. خداراشکرازش جداشدم. ولی هرگزبابیماران اختلال مرزی ازدواج نکنیدهرگز.اگه هم عقدبودیدواردزندگی نشید.اشتباه محضه.چون خودتون راهم گرفتارمشکلات اعصاب میکنه. زندگی باهاشون جهنم واقعیه.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا