قواعد جملات شرطی در زبان انگلیسی: بررسی انواع جملات شرطی در زبان انگلیسی به همراه مثال

آشنایی با جملات شرطی

قواعد جملات شرطی در زبان انگلیسی کمی پیچیده و دشوار هستند که یادگیری نحوه و زمان استفاده صحیح از آن‌ها به زمان نیاز دارد. انواع مختلفی از جملات شرطی در دستور زبان انگلیسی دیده می‌شود که هر کدام از آن‌ها به منظور تحقق یک هدف مهم و خاص به کار گرفته می‌شوند.

جملات شرطی عباراتی هستند که در مورد عوامل شناخته شده یا موقعیت‌های فرضی و پیامدهای آن‌ها بحث می‌کنند. جملات شرطی کامل شامل یک جمله‌واره شرطی که اغلب به آن If-clause گفته می‌شود و نتیجه آن است.

قواعد جملات شرطی در زبان انگلیسی برخلاف ظاهر خسته‌کننده خود در صورت استفاده صحیح می‌توانند به شما کمک کنند تا در مورد رویاها، آرزوها و احتمال‌ها صحبت بکنید.

برای درک بهتر از جملات شرطی در این یادداشت به بررسی انواع آن مانند شرطی نوع سوم و مثال‌های مختلف از نحوه استفاده از آن‌ها پرداخته شده است.

 

 

جمله شرطی چه جمله‌ای است؟

به طور خلاصه جملات شرطی در زبان انگلیسی عباراتی هستند که سناریوهای فرضی و واقعی را توصیف می‌کنند. به مثال‌های زیر دقت بکنید:

If I eat breakfast, I feel good all day.

If I have a test tomorrow, I will study tonight.

If I had a million dollars, I would buy a boat.

If I had prepared for the interview, I would have gotten the job.

جمله اول به حقایق کلی، جمله دوم به رویدادی در آینده، جمله سوم به موقعیت فرضی و جمله چهارم به یک نتیجه فرضی پرداخته است. در حقیقت هر کدام از جمله‌ها نماینده یک نوع از جملات شرطی به حساب می‌آیند.

جملات شرطی مانند شرطی نوع سوم به شما این امکان را می‌دهند که بسیار فراتر از محدودیت‌های زمان استاندارد انگلیسی پیش بروید. به کمک این جملات می‌توانید در مورد طیف گسترده‌ای از موضوعات از جمله موارد زیر صحبت بکنید.

• موقعیت‌های فرضی (وقایع غیر واقعی یا خیالی)
• اتفاقاتی که ممکن است در آینده رخ دهند.
• اتفاقاتی که به نظر بعید می‌رسد که در آینده رخ دهند.
• حقایق عمومی یا عادات
• سناریوهای غیرممکن

قبل از پرداختن به قواعد جملات شرطی در زبان انگلیسی آخرین نکته‌ای که باید بدانید این است که نیاز نیست «If» اولین کلمه هر جمله‌واره شرطی باشد. در حقیقت در حالی که از این کلمه در اغلب موارد استفاده می‌شود، شما می‌توانید از «When» در بعضی از موارد نیز استفاده بکنید.

 

قواعد جملات شرطی در زبان انگلیسی

اولین چیزی که در مورد قواعد جملات شرطی در زبان انگلیسی باید بدانید این مساله است که در زبان انگلیسی 4 نوع جمله شرطی اصلی وجود دارد که هر کدام از آن‌ها احتمال متفاوتی را که ممکن است تحت شرایط خاص رخ دهد یا رخ داده است را بیان می‌کنند.

• شرطی نوع صفر
• شرطی نوع اول
• شرطی نوع دوم
• شرطی نوع سوم

 

 

شرطی نوع صفر

شرطی نوع صفر برای بیان یک حقیقت کلی یا واقعیت علمی استفاده می‌شود. در حقیقت از این نوع جمله شرطی هنگامی استفاده می‌شود که یک عمل همیشه پس از عمل مشخصی صورت می‌گیرد. برای مثال اگر ما آب را داغ بکنیم بدون شک بخار می‌شود.

ترکیب جمله شرطی نوع صفر به شکل زیر است:

if (or when) + present tense

if (or when) + past tense

به مثال‌های زیر دقت بکنید:

When I did my homework, my teacher was happy.

If the temperature reaches zero degrees Celsius, water freezes.

My mom comforted me when I got scared.

If you mix red and yellow, you get orange.

همانطور که مشاهده می‌کنید ترتیب جمله‌واره‌ها ثابت نیست. به یاد داشته باشید اگر «If» یا «When» در وسط جمله به کار گرفته شوند باید ویرگول حذف شود. این قانون یکی از قواعد جملات شرطی در زبان انگلیسی است که در مورد تمام انواع جملات شرطی صادق است.

لازم به ذکر است که ما تنها در جمله نوع شرطی صفر اجازه داریم که از When به جای If استفاده بکنیم. علاوه بر این شما در جمله شرطی نوع صفر نمی‌توانید از زمان آینده در جمله‌واره شرطی خود استفاده بکنید.

شرطی نوع اول

شرطی نوع اول موقعیتی را در آینده توصیف می‌کند که ممکن است رخ بدهد. در حقیقت با فرض تحقق به احتمال زیاد در آینده این اتفاق خواهد افتاد. برای مثال اگر شما پول خود را پس‌انداز کنید در آینده وسیله مورد علاقه خود را خواهید خرید. ساختار شرطی نوع اول به شکل زیر است.

if + present tense | will (may/might/can/could/should) + infinitive

به مثال‌های زیر توجه بکنید:

If I get paid today, I will go shopping.

Will در اینجا قدرت رخ دادن احتمال در صورت تحقق شرط را نشان می‌دهد.

We could go to Paris if we save enough money.

Could نشان می‌دهد که نتیجه ممکن است.

If she knows the truth, she might not be happy.

Might در اینجا نشان دهنده عدم اطمینان نسبت به نتیجه در صورت تحقق شرط است.

اگر چه در این جملات از «Will» استفاده می‌شود اما می‌توانید از «May»، «Could»، «Can»، «Might» و «Should» نیز استفاده بکنید. با این حال همانطور که در مثال‌ها توضیح داده شد هر کدام از آن‌ها نشان دهنده یک معنی هستند.

 

مقاله پییشنهادی : آموزش آنلاین زبان انگلیسی

 

ساختار شرطی نوع دوم در قواعد جملات شرطی در زبان انگلیسی

شرطی نوع دوم برای بیان اتفاقاتی صحبت می‌کند که کاملا غیر واقعی و خیالی هستند یا به احتمال زیاد در آینده رخ نخواهند داد. ساختار شرطی نوع دوم در قواعد جملات شرطی در زبان انگلیسی به دو شکل زیر بیان شده است:

if + past subjunctive | would/might/could + infinitive

if + simple past | would/might/could + infinitive

برای درک این نوع شرطی به مثال زیر توجه بکنید:

If I were rich, I would buy it.

این جمله یکی از پرکاربردترین جملات زندگی هر فردی است. اگر پولدار بودم آن را می‌خریدم!

اگر چه در معنی شرطی نوع دوم شبیه شرطی نوع اول است اما ساختار آن‌ها متمایز است. شرطی نوع اول به طور معمول به اتفاقات آینده مربوط می‌شود که احتمال رخ دادن آن‌ها زیاد است. با این حال شرطی نوع دوم به اتفاقاتی می‌پردازد که بعید به نظر می‌رسد رخ بدهند. به مثال‌های زیر دقت بکنید:

If she were to try harder, she might get better grades.

They might be able to see it if they were more observant.

If I met the President, I would be too nervous to speak.

If he played sports, he might be in better shape.

He could get the promotion if he knew the right people.

شرطی نوع سوم

شرطی نوع سوم در انگلیسی نشان‌دهنده یک موقعیت غیرواقعی در گذشته است که اگر در گذشته عملی متفاوت صورت می‌گرفت شرایط حال چیز دیگری بود. در حقیقت چون شرط در گذشته رخ نداده است نتیجه دیگری به دست آمده است. ساختار شرطی نوع سوم در قواعد جملات شرطی در زبان انگلیسی به شرح زیر است:

if + past perfect subjunctive | would (could/might) + perfect infinitive

if + past perfect | would (could/might) + perfect infinitive

به جمله زیر دقت بکنید:

If I had worked harder, I would have passed the exam.

در اغلب موارد پس از امتحان جمله بالا یعنی «اگر بیشتر تلاش کرده بودم در امتحان قبول می‌شدم» را به کار می‌بریم. اما در حقیقت چون سخت تلاش نکردیم نتوانستیم امتحان را با موفقیت پشت سر بگذرانیم.

شرطی نوع سوم و دوم هر دو به وقایع غیرممکن اشاره می‌کنند. با این حال شرطی نوع دوم به عدم امکان در زمان حال اشاره دارد در حالی که شرطی نوع سوم در انگلیسی به عدم امکان در گذشته اشاره دارد. در حقیقت شرایط بیان شده در شرط سوم غیرممکن است زیرا پیش از استفاده منقضی شده‌اند و نمی‌توانند دیگر تغییر کنند. به مثال‌های زیر توجه کنید:

If I had known how you were going to react, I would have kept my mouth shut.

If you had seen the movie, we could have talked about the ending.

We might have crossed paths if I had left the house on time.

همانطور که مشاهده کردید قالب هر نوع جمله شرطی مشخص است اما مانند هر بخش از دستور زبان شما باید قواعد جملات شرطی در زبان انگلیسی را تمرین بکنید تا بتوانید از آن‌ها استفاده بکنید. پس از یادگیری ساختار و نحوه و زمان استفاده، همه چیز برای ساختن جملات شخصی شما آماده است.