هر آن‌چه که از ﻣﮑﺎن یابی می‌دانیم؟

مقدمه ﻣﮑﺎن ﯾﺎﺑﯽ

ﻣﮑﺎن ﯾﺎﺑﯽ ﻣﻨﺎﺑﻊ اﻟﮑﺘﺮوﻣﻐﻨﺎﻃﯿﺲ، اﮐﻮﺳﺘﯿﮏ و اﻣﻮاج ارﺗﻌﺎﺷﯽ به ﻮﺳﯿﻠﻪ سیستم‌های آراﯾـﻪای ﭘـﺴﯿﻮ اﺧﯿـﺮاً ﻣﻮﺿـﻮع ﻣـﻮرد ﻋﻼﻗﻪ ﺑﺴﯿﺎری از ﺷﺎﺧﻪﻫﺎ ﻧﻈﯿﺮ ﻧﺠﻮم، ﻋﻠﻮم دﻓﺎﻋﯽ و زﻣﯿﻦ ﺷﻨﺎﺳﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﺳﻨﺴﻮرﻫﺎی آراﯾﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺷـﺎﻣﻞ ﮔﺮوهی از آنتن‌ها، ﻣﯿﮑﺮوﻓﻦﻫﺎ و ﯾﺎ ژﺋﻮﻓﻮنﻫﺎ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﻮع ﮐﺎرﺑﺮد ﺑﺎﺷﻨﺪ.

ﻟﺰوم ﺑﮑﺎرﮔﯿﺮی ﺳﯿﺴﺘم‌های ﭘﺪاﻓﻨﺪی مکان‌ یابی

ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﮔﺴﺘﺮش داﻣﻨﻪ و ﻧﻮع ﺗﻬﺪﯾﺪات دﺷﻤﻦ، ﻟﺰوم ﺑﮑﺎرﮔﯿﺮی ﺳﯿﺴﺘم‌های ﭘﺪاﻓﻨﺪی ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﺗﻬﺪﯾﺪات ﺑﻮﺟﻮد آﻣﺪه اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ. اﻣﺮزه ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎی رادار و ﺳﻮﻧﺎر در زﻣﯿﻨﻪﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻧﻈﺎﻣﯽ و ﻏﯿﺮ ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺑﮑﺎر ﻣﯽروﻧﺪ، و اﻫﻤﯿﺖ آن‌ها در ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺣﻔﺎﻇﺘﯽ ﺑﮕﻮﻧﻪای اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻌﻨﻮان ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻫﺎی اﺳﺘﺮاﺗﮋﯾﮏ ﻫﺮ ﮐﺸﻮر ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ.

ویدیو پییشنهادی : آموزش میکروکنترلر ARM

ﺟﺴﺘﺠﻮ و ردﯾﺎﺑﯽ اﻫﺪاف ﻧﻈﺎﻣﯽ و ﻫﺪاﯾﺖ ﻫﻮاﭘﯿﻤﺎ، ﻣﻮﺷﮏ و … از ﺟﻤﻠﻪ وﻇﺎﯾﻒ اﺻﻠﯽ اﯾﻦ ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎ در ﻣﮑﺎنﯾﺎﺑﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ. اﺳﺎس ﮐﺎر ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎی رادار و ﺳﻮﻧﺎر ﻓﻌﺎل ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎی ارﺳﺎل ﺳﯿﮕﻨﺎل، درﯾﺎﻓﺖ ﺳﯿﮕﻨﺎل ﺑﺎزﮔﺸﺘﯽ و ﭘﺮدازش آن ﺟﻬﺖ اﺳﺘﺨﺮاج اﻃﻼﻋﺎت در ﻣﻮرد ﻫﺪف اﺳﺖ.

ﺑﺎ اﻧﺪازهﮔﯿﺮی ﺗﺎﺧﯿﺮ در درﯾﺎﻓﺖ ﻣﻮج، ﻓﺎﺻﻠﻪ را ﺑﺪﺳﺖ ﻣﯽآورد و ﺑﺎ ﺳﻨﺠﺶ ﻣﻘﺪار داﭘﻠﺮ،ﺳﺮﻋﺖ را اﻧﺪازه ﻣﯽﮔﯿﺮد و ﺑﺎ ﭘﺮدازش‌های ﭘﯿﺸﺮﻓﺘﻪﺗﺮ ﺷﮑﻞ ﺗﻘﺮﯾﺒﯽ ﻫﺪف را ﻣﻌﯿﻦ ﻣﯽﮐﻨﺪ.

چگونگی پردازش مکان ‌یابی

ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی از اﻧﻌﮑﺎس اﻣﻮاج رادﯾﻮﯾﯽ در اﻫﺪاف ﻧﻈﺎﻣﯽ اﻣﺮوزه ﺟﺰو ﻻﯾﻨﻔﮏ ﺑﺤﺚ رادار در ﻣﮑﺎنﯾﺎﺑﯽ اﺳﺖ. ﻫﻮاﭘﯿﻤﺎﻫﺎ ﯾﺎ ﮐﺸﺘﯽﻫﺎی ﺿﺪ رادار ﮐﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﺎ ﺟﺬب اﻣﻮاج رادﯾﻮﯾﯽ، ﭘﮋواک ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﯿﺰان ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﮐﺎﻫﺶ ﻣﯽدﻫﻨﺪ و ﺑﻪ اﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺑﺮد رادار را ﮐﻢ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، از ﺟﻤﻠﻪ ﻣﺒﺎﺣﺚ زﻧﺪه رادار ﻫﺴﺘﻨﺪ.

ﮐﺸﻒ اﯾﻦ ﻧﻮع اﻫﺪاف، ﮐﻪ ﻋﻤﻮﻣﺎً ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻃﻮل ﻣﻮج‌های ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ﺻﻮرت ﻣﯽﮔﯿﺮد ﺟﺎن ﺗﺎزه‌ای ﺑﻪ رادارﻫﺎی VHF و UHF در ﺳﺎل‌های اﺧﯿﺮ ﺑﺨﺸﯿﺪه اﺳﺖ.

ﺑﺮای ﻣﺼﻮن ﻣﺎﻧﺪن رادار، اﺳﺘﻔﺎده از رادارﻫﺎی ﻏﯿﺮﻓﻌﺎل ﺑﻪ ﺗﺪرﯾﺞ اﻫﻤﯿﺖ ﻓﺰاﯾﻨﺪهای ﯾﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ. در اﯾﻦ رادارﻫﺎ ﮔﺮﭼﻪ اﺻﻮل رادار ﺣﺎﮐﻢ اﺳﺖ وﻟﯽ ﻓﺮﺳﺘﻨﺪه رادار ﺣﺬف ﻣﯽﺷﻮد و ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮔﺮدد از اﻣﻮاﺟﯽ ﻧﻈﯿﺮ اﻣﻮاج ﺳﯿﺴﺘم‌های ﻣﻮﺑﺎﯾﻞ، اﻣﻮاج TV، اﻣﻮاج رادﯾﻮ FM وﮔﺎه AM ﮐﻪ ﺑﻄﻮر ﻣﻌﻤﻮل در ﻣﺤﯿﻂ وﺟﻮد دارﻧﺪ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد.

ویدیو پییشنهادی : آموزش طراحی مدار چاپی با نرم‌افزار Altium Designer

در آن واﺣﺪ ﺑﺎ درﯾﺎﻓﺖ اﻣﻮاج ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ اﯾﻦ اﯾﺴﺘﮕﺎه‌های زﻣﯿﻨﯽ و اﻧﻌﮑﺎسﻫﺎی آن‌ها از اﻫﺪاف و ﭘﺮدازش ﻣﻨﺎﺳﺐ و اﻏﻠﺐ ﭘﯿﭽﯿﺪه، ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ و ﺳﺮﻋﺖ اﻫﺪاف را اﺳﺘﺨﺮاج ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺣﺬف ﻓﺮﺳﺘﻨﺪه راداری،ﮔﯿﺮﻧﺪه رادار را از ﭼﺸﻢ دﺷﻤﻦ ﭘﻨﻬﺎن ﻣﯽﮐﻨﺪ. در ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎی ﻏﯿﺮﻓﻌﺎل اﮔﺮﭼﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪ ارﺳﺎل ﺳﯿﮕﻨﺎل ﺣﺬف ﻣﯽﮔﺮدد وﻟﯽ در ﻗﺒﺎل آن ﺑﺮ ﻣﯿﺰان ﭘﯿﭽﯿﺪﮔﯽ ﭘﺮدازش ﺑﺮ روی ﺳﯿﮕﻨﺎلهای ﺑﺎزﮔﺸﺘﯽ اﻓﺰوده ﻣﯽﺷﻮد.

رادار‌های فعال در ﻣﮑﺎن ﯾﺎﺑﯽ

اوﻟﯿﻦ ﻻﯾﻪ در ﯾﮏ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﭘﺪاﻓﻨﺪی رادارﻫﺎی ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﺑﺮد ﺑﻠﻨﺪ اﯾﻦ ﺷﺒﮑﻪ ﯾﺎ رادارﻫﺎی ﻣﺎدر آن ﻫﺴﺘﻨﺪ. وﻇﯿﻔﻪ اﺻﻠﯽ اﯾﻦ رادارﻫﺎ آﺷﮑﺎرﺳﺎزی و اﻋﻼم ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ اﻫﺪاف ﻫﻮاﯾﯽ ﻗﺒﻞ از وارد ﺷﺪن اﻫﺪاف ﺑﻪ ﺣﻮزه دﯾﺪ سیستم‌های ﻫﺪاﯾﺖ آﺗﺶ اﺳﺖ.

اﯾﻦ رادارﻫﺎ ﺑﺪﻟﯿﻞ داﺷﺘﻦ ﺑﺮد ﺑﻠﻨﺪ دارای ﺗﻮان ﺗﺸﻌﺸﻌﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺎﻻﯾﯽ ﺑﻮده و ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﺑﻪ ﺳﻬﻮﻟﺖ ﺗﻮﺳﻂ سیستم‌های ﻣﮑﺎن ﯾﺎﺑﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ و ﻣﮑﺎن ﯾﺎﺑﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ.

از ﺳﻮی دﯾﮕﺮ اﯾﻦ رادارﻫﺎ،در ﻣﻌﺮض ﺗﻬﺪﯾﺪی ﺑﺴﯿﺎر ﺟﺪی از ﺳﻮی ﻣﻮشک‌های ﺿﺪ ﺗﺸﻌﺸﻊ ﯾﺎ ﻣﻮﺷﮑﻬﺎیARM ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ. اﯾﻦ ﻣﻮشک‌ها ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺳﯿﺴﺘﻢ ردﮔﯿﺮ ﺗﺸﻌﺸﻌﺎت راداری می‌توانند ﺑﺮﻋﻠﯿﻪ اﻧﻮاع رادارﻫﺎ اﻋﻢ از رادار ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﯾﺎ ردﮔﯿﺮ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﯿﺮد.

الزامات مکان‌یابی قبل حمله

اﻧﻮاع ﺟﺪﯾﺪ اﯾﻦ ﻣﻮﺷک‌ها ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان HARM دارای ﺳﺮﻋﺖ ودﻗﺖ ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺎﻻﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺗﺠﺮﺑﯿﺎت ﺣﺎﺻﻞ از ﺟﻨگ‌های اﺧﯿﺮ ﻧﺸﺎن داده اﺳﺖ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺗﻬﺪﯾﺪات ﺑﺴﯿﺎر ﺟﺪی ﺑﻮده و ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻮﺟﺐ اﻧﻬﺪام ﺑﺴﯿﺎری از ﺳﺎیت‌های ﺷﺒﮑﻪ ﭘﺪاﻓﻨﺪی ﮔﺮدد. ﻣﺴﺌﻠﻪ EMC ﻣﻌﻀﻞ دﯾﮕﺮی اﺳﺖ ﮐﻪ رادارﻫﺎ ﺑﺎ آن مواجه هستند.

ﻗﺒﻞ از اﻧﺠﺎم ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺣﻤﻠﻪ اﻟﮑﺘﺮوﻧﯿﮑﯽ ﻻزم اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ رادار و ﯾﺎ ﺣﺪاﻗﻞ ﺳﻤﺖ آن ﺗﻮﺳﻂ ﺳﯿﺴﺘم‌های EMC اﺳﺘﺨﺮاج ﺷﻮد. ﭘﺲ از اﯾﻦ ﮐﺎر می‌توان ﺳﯿﺴﺘﻢ رادار را ﮐﺎﻣﻼً ﻣﺨﺘﻞ ﮐﺮد و ﯾﺎ ﺑﻪ ﻋﺒﺎرﺗﯽ ﻧﻮﻋﯽ اﻧﻬﺪام ﻣﻼﯾﻢ روی رادار اﻧﺠﺎم داد.

مقاله پییشنهادی : روش ﻫﺎی مکان‌یابی در رادارﻫﺎی ﻏﯿﺮﻓﻌﺎل

استراتژی رادارهای غیر فعال در مکان ‌یابی

رادارﻫﺎی ﻏﯿﺮﻓﻌﺎل ازﻓﺮﺳﺘﻨﺪه ﺑﻬﺮه ﻧﻤﯽﺑﺮﻧﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻫﯿﭽﮕﻮﻧﻪ ﺗﺸﻌﺸﻌﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪ و ﺑﻪ رادارﻫﺎی ﺳﺎﮐﺖ ﻣﺸﻬﻮر ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ. اﺳﺘﻔﺎده از رادارﻫﺎی ﻏﯿﺮ ﻓﻌﺎل جهت ﻣﮑﺎنﯾﺎﺑﯽ ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ دو اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﻣﺨﺘﻠﻒ اﺳﺖ.

اول آن‌که رادار ﻏﯿﺮ ﻓﻌﺎل ﺑﻌﻨﻮان ﯾﮏ ﺳﯿﺴﺘﻢ رادار اﻫﺪاف را ﻣﻮرد آﺷﮑﺎرﺳﺎزی ﻗﺮار داده و ﺷﺒﯿﻪ ﯾﮏ ﺳﯿﺴﺘﻢ رادار ﻓﻌﺎل ﻣﺄﻣﻮرﯾﺖ آﺷﮑﺎرﺳﺎزی و ﻓﺎﺻﻠﻪﯾﺎﺑﯽ ﻫﺪف را اﻧﺠﺎم دﻫﺪ.

دوم آن‌که ﺳﯿﺴﺘم‌های ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻏﯿﺮﻓﻌﺎل در واﻗﻊ ﺳﺒﺐ ﺑﻮﺟﻮد آﻣﺪن ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻧﺎﻣﻌﻠﻮم ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ. ﺑﻪ ﻋﺒﺎرﺗﯽ ﻫﺪف نمی‌تواند ﺗﺸﺨﯿﺺ دﻫﺪ ﮐﻪ آﯾﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﯾﮏ ﺳﯿﺴﺘﻢ رادار در ﺣﺎل ﻣﺸﺎﻫﺪه اﺳﺖ ﯾﺎ ﺧﯿﺮ. اﯾﻦ در ﺣﺎﻟﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻً ﻋﻤﻠﯿﺎت ﯾﮏ ﻫﻮاﭘﯿﻤﺎ ﺑﺎ اﻃﻼﻋﺎت ﮐﺎﻣﻠﯽ ازﺳﯿﺴﺘم‌های ﭘﺪاﻓﻨﺪی ﻣﻨﻄﻘﻪ اﻧﺠﺎم ﻣﯽﭘﺬﯾﺮد ﮐﻪ اﯾﻦ اﻃﻼﻋﺎت ﺟﻤﻊ آوری وﺗﺤﻠﯿﻞ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ وﻟﯽ ﺑﺎ ﺑﮑﺎرﮔﯿﺮی رادار ﻏﯿﺮﻓﻌﺎل اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﺎ اﺧﺘﻼل ﻣﻮاﺟﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ.

سیستم‌های شنود راداری در مکان ‌یابی

 ﺳﯿﺴﺘم‌های ﺷﻨﻮد راداری ﺑﻪ دو دﺳﺘﻪ ﺑﺰرگ، ﺳﯿﺴﺘم‌هایELINT و ﺳﯿﺴﺘم‌های ESM ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ. ﻣﺄﻣﻮرﯾﺖ ﮐﺴﺐ اﻃﻼﻋﺎت راداری ﯾﮏ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ اوﻟﻮﯾﺖ دﻗﺖ ﯾﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺮ ﻋﻬﺪه ﯾﮑﯽ از ﺳﯿﺴﺘم‌های ESM ﯾﺎ ELINT واﮔﺬار ﻣﯽﺷﻮد. ﺑﻄﻮر ﮐﻠﯽ ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎی ESM ﺑﺎﯾﺪ درزﻣﺎن واﻗﻌﯽ ﮐﺎر ﮐﻨﻨﺪ. ﯾﻌﻨﯽ ﺳﺮﯾﻌﺎ وﺿﻌﯿﺖ ﻣﻮﺟﻮد را ﺗﻔﺴﯿﺮ ﮐﺮده، ﺗﻬﺪﯾﺪﻫﺎ را ﻣﺸﺨﺺ ﻧﻤﻮده و ﻓﺮاﻣﯿﻦ را ﺑﻪ ﻣﺮاﮐﺰ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﺻﺎدر ﮐﻨﻨﺪ.

طراحی گیرنده ESM در مکان ‌یابی

ﯾﮏ ﮔﯿﺮﻧﺪه ESM در ﻣﮑﺎن ﯾﺎﺑﯽ ﺑﺼﻮرﺗﯽ ﻃﺮاﺣﯽ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎی ﻣﻮﻧﻮﭘﺎﻟﺲ ﻗﺎﺑﻞ اﻧﺪازه ﮔﯿﺮی، ﻧﻈﯿﺮ زاوﯾﻪ ورود ﭘﺎﻟﺲ، ﻓﺮﮐﺎﻧﺲ رادﯾﻮﯾﯽ ﭘﺎﻟﺲ، ﭘﻬﻨﺎی ﭘﺎﻟﺲ،داﻣﻨه ﭘﺎﻟﺲ و زﻣﺎن ورود ﭘﺎﻟﺲ را از ﺳﯿﮕﻨﺎل‌های راداری ﭘﺎﻟﺲ دوﭘﻠﺮی ﯾﺎ CW اﺳﺘﺨﺮاج ﻧﻤﺎﯾﺪ. وﻟﯽ وﻇﯿﻔه‌ی اﺳﺎﺳﯽ ﺳﯿﺴﺘم‌های ELINT ﺟﻤﻊ آوری اﻃﻼﻋﺎت ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﻣﻌﻤﻮﻻً به هنگام ﺻﻠﺢ و در زﻣﺎﻧﻬﺎی ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺑﻪ ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ آراﯾﺶ ﺟﻨﮓ اﻟﮑﺘﺮوﻧﯿﮑﯽ دﺷﻤﻦ ﻣﯽﭘﺮدازد و ﺑﺎﻧﮏ اﻃﻼﻋﺎت راداری ﻻزم را ﺑﺮای ﮐﺎر ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺳﯿﺴﺘم‌های ESM  ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ.

مقاله پییشنهادی : ماهواره‌ کوچک کیوب‌ست (تاسواره) را بشناسید

ﺑﻪ ﻋﺒﺎرﺗﯽ، ﺳﯿﺴﺘم‌هایELINT وﻇﺎﯾﻒ ﮐﺸﻒ ﺳﯿﮕﻨﺎل‌های راداری، آﻧﺎﻟﯿﺰ ﺳﯿﮕﻨﺎل‌های درﯾﺎﻓﺘﯽ به منظور اﻧﺪازهﮔﯿﺮی ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎی ﺳﯿﮕﻨﺎل و دﺳﺘﻪﺑﻨﺪی آن‌ها و ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﻧﻮع ﻓﺮﺳﺘﻨﺪه را ﺑﺮﻋﻬﺪه دارد.

آﺷﮑﺎر ﺳﺎزی و ﻣﮑﺎن ﯾﺎﺑﯽ اﻫﺪاف اﺳﺘﯿﻠﺚ

 اﻫﺪاف اﺳﺘﯿﻠﺚ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ای ﻃﺮاﺣﯽ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ در ﺟﻬﺎت ﺧﺎﺻﯽ دارای ﺧﺎﺻﯿﺖ ﻧﺎﻣﺮﺋﯽ ﺑﻮدن ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺑﻪ ﻋﺒﺎرﺗﯽ در ﯾﮏ زاوﯾﻪ ﺧﺎص در ﺳﻄﺢ زﯾﺮﯾﻦ ﻫﻮاﭘﯿﻤﺎ ﻧﺎﻣﺮﺋﯽ ﺑﻮدن ﺑﻬﯿﻨﻪ ﻣﯽﺷﻮد. ﭼﻨﺎن‌چه از زواﯾﺎﯾﯽ ﻏﯿﺮ از زاوﯾﻪ ﻧﺎﻣﺮﺋﯽ، رادار از ﻫﺪف اﮐﻮ ﺑﮕﯿﺮد ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻧﺎﻣﺮﺋﯽ ﺑﻮدن ﻣﻨﺘﻔﯽ اﺳﺖ.

از آن‌جا ﮐﻪ رادار ﻏﯿﺮ ﻓﻌﺎل دوﭘﺎﯾﻪ دارای ﻫﻨﺪﺳﻪ دوﭘﺎﯾﻪ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ، ﺑﺎزﺗﺎب‌های ﺑﺮﮔﺸﺘﯽ را از ﻫﺪف درﯾﺎﻓﺖ ﻧﻤﯽﻧﻤﺎﯾﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎزﺗﺎب‌های ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ را از ﺟﻬﺘﯽ ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﺎ ﺟﻬﺖ ﺗﺎﺑﺶ ﻣﻮج درﯾﺎﻓﺖ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ. و ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ از اﻫﺪاف اﺳﺘﯿﻠﺚ ﺳﻄﺢ ﻣﻘﻄﻊ راداری ﺑﺰرگ ﺑﮕﯿﺮد، اﯾﻦ ﻣﺴﺎﻟﻪ، آﺷﮑﺎرﺳﺎزی اﻫﺪاف اﺳﺘﯿﻠﺚ را ﺗﻮﺳﻂ رادارﻫﺎی دوﭘﺎﯾﻪ اﻣﮑﺎن ﭘﺬﯾﺮ ﻣﯽﺳﺎزد.

ﺗﺎرﯾﺨﭽﻪی رادار ﻏﯿﺮﻓﻌﺎل در مکان ‌یابی

ﺗﺎرﯾﺨﭽﻪی اﺳﺘﻔﺎده از رادار ﻏﯿﺮﻓﻌﺎل ﺑﺎ ﻫﺪف آشکارسازی اﻫﺪاف ﻫﻮاﯾﯽ و ﻣﮑﺎنﯾﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﺳﺎل ۱۹۳۵باز می‌گردد. زمانی ﮐﻪ راﺑﺮت واﺗﺴﻮن‐وات یک آزﻣﺎﯾﺶ ﺑﺎی استاتیک را در ﺷﻬﺮ دوﻧﺘﺮی ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﻨﺒﻊ ﻓﺮﺳﺘﻨﺪه‌ی ﻣﻮج ﮐﻮﺗﺎه (ﻃﻮل ﻣﻮج ۴۹ ﻣﺘﺮ) اﻣﭙﺎﯾﺮ ﺑﯽ ﺑﯽ سی اﻧﺠﺎم داد. ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﻫﻮاﭘﯿﻤﺎی ﺑﻤﺐ اﻓﮑﻦ ﻫﯿﻔﻮرد را در ﻓﺎﺻﻠﻪ ی ﮐﻢ آشکارسازی ﻧﻤﺎﯾﺪ.

راﺑﺮت واﺗﺴﻮن‐وات و همکارانش ﮔﯿﺮﻧﺪه رادﯾﻮﯾﯽ ﺧﻮد را در ﻓﺮﮐﺎﻧﺲ ﻓﺮﺳﺘﻨﺪه ﺑﯽ ﺑﯽ سی ﺗﻨﻈﯿﻢ ﻧﻤﻮدﻧﺪ. زمانی ﮐﻪ ﺑﻤﺐ اﻓﮑﻦ ﻫﯿﻔﻮرد از ﺑﺎﻻی ﺳﺮﺷﺎن ﻋﺒﻮر می‌کرد. سیگنال ﻓﺮﺳﺘﻨﺪه درﯾﺎﻓﺖ ﺷﺪ و در اسیلوسکوپ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ. در ﺳﺎل،۱۹۴۳ ﮔﯿﺮﻧﺪهﻫﺎی آلمانی ﮐﻼﯾﻦ ﻫﺎﯾﺪﻟﺒﺮگ، از اﻧﺘﺸﺎر اﻣﻮاج ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ رادارﻫﺎی ﺑﺮﯾﺘﺎﻧﯿﺎ ﺑﻬﺮه می‌بردند. ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﻫﻮاﭘﯿﻤﺎﻫﺎی ﻣﺘﺠﺎوز را آشکار ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ.

ﻣﺰﯾﺖ اصلی ﮔﯿﺮﻧﺪهﻫﺎی ﻏﯿﺮﻓﻌﺎل در مکان ‌یابی

اﯾﻦ رادارﻫﺎ، اوﻟﯿﻦ رادارﻫﺎی ﻏﯿﺮﻓﻌﺎل عملیاتی جهت ﻣﮑﺎن ﯾﺎﺑﯽ ﺑﻮدﻧﺪ. ﻣﺰﯾﺖ اصلی ﮔﯿﺮﻧﺪهﻫﺎی ﻏﯿﺮﻓﻌﺎل در ﻣﮑﺎنﯾﺎﺑﯽ ﮐﻼﯾﻦ ﻫﺎﯾﺪﻟﺒﺮگ ﻣﻘﺎوﻣﺖ در ﺑﺮاﺑﺮ اﺧﻼلﮔﺮﻫﺎی ﺑﺮﯾﺘﺎﻧﯿﺎ ﺑﻮد. یک نمایشی از دو ﻧﻮع آﻧﺘﻦ ﮐﻼﯾﻦ ﻫﺎﯾﺪﻟﺒﺮگ در شکل ۲ آورده ﺷﺪه اﺳﺖ. در ﺳﺎل،۱۹۳۶ ﺑﺎ اﺧﺘﺮاع دوﺳﻮﯾﻪﺳﺎز ﮐﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﺳﺮﯾﻊ رادارﻫﺎی ﺗﮏ ﭘﺎﯾﻪ ﺷﺪ.

رادارﻫﺎی ﻏﯿﺮﻓﻌﺎل ﺑﻪ ﻃﻮر موقتی ﮐﻨﺎر ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ. ﭘﯿﺸﺮﻓﺖﻫﺎی راداری ﺑﻪ ﺳﻤﺖ رادارﻫﺎی ﺑﺎ اﺣﺘﻤﺎل رهگیری ﭘﺎﺋﯿﻦ (LPI) ﮐﺸﯿﺪه ﺷﺪ و بررسیﻫﺎی ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﻗﺪاﻣﺎت ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ﺿﺪ الکترونیک در ﺟﻬﺖ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ اﺧﻼل ﮔﺮﻫﺎ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ.

بررسیﻫﺎی ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﻗﺪاﻣﺎت ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ صدالکترونیک در ﺟﻬﺖ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ اﺧﻼلﮔﺮﻫﺎ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ. در ﺳﺎل،۱۹۵۰ هنگامی ﮐﻪ ﺑﻪ برخی از ویژگیﻫﺎی ﺟﺎﻟﺐ ﺗﻮجه اﻧﺮژی رادارﻫﺎی ﭘﺮاﮐﻨﺪه ﺳﺎز ﭘﯽ ﺑﺮده ﺷﺪ ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎی دوﭘﺎﯾﻪ ﻣﺠﺪدا ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ.

اوﻟﯿﻦ اﺳﺘﻔﺎده از اﺻﻄﻼح دوﭘﺎﯾﻪ ﺗﻮﺳﻂ سایگل در ﺳﺎل ۱۹۵۵ در گزارشی ﮐﻪ درﺑﺎره ﺑﯿﺎن ﻫﻤﯿﻦ ویژگیﻫﺎ ﺑﻮد ﻣﻄﺮح ﮔﺮدﯾﺪ. آزﻣﺎﯾﺸﺎت اﻧﺠﺎم ﺷﺪه در اﯾﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎی دوﭘﺎﯾﻪ ﺷﺪ، ﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﮐﻪ رادارAN/FPS-23 fluttar  در ﺧﻂ  ﻫﺸﺪار از راه دور (DEW) (ﮐﻪ سیستمی ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ اﯾﺴﺘﮕﺎه ﻫﺎی راداری اﺳﺖ) در آمریکای شمالی طراحی ﺷﺪ.

اﯾﻦ رادار یک رادار ﺣﺼﺎر دوﭘﺎﯾﻪ ﺑﺎ ﭘﺮﺗﻮ ﺛﺎﺑﺖ ﻣﻮج ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ در ﺳﺎل ۱۹۵۵  ﺗﻮﺳﻌﻪ ﯾﺎﻓﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ کمک ﺑﻤﺐ اﻓﮑﻦ ﻫﺎی ﮐﻮﺗﺎه ﺑﺮد ﻧﻔﻮذ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺧﻂDEW  را آشکار ﻧﻤﺎﯾﺪ. رادارﻫﺎی ﻓﻠﻮﺗﺎر ﺑﺮای ﺑﺮ ﻃﺮف ﮐﺮدن مشکلات ارﺗﻔﺎع ﭘﺴﺖ ﻣﻮﺟﻮد ﺑﯿﻦ رادارﻫﺎی ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﺗﮏ ﭘﺎﯾﻪ ﻃﺮاحی ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ. اﯾﻦ رادارﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺪت ۵ ﺳﺎل در ﺧﻂ DEW  در ﺣﺎل ﺗﻮﺳﻌﻪ و ﺑﻬﺒﻮد ﮐﺎراﯾﯽ ﺑﻮدﻧﺪ.

سابقه مکان‌ یابی ﻏﯿﺮﻓﻌﺎل

در دﻫﻪی،۱۹۸۰ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﮐﺸﻮر اروﭘﺎﯾﯽ در زﻣﯿﻨﻪی مکان یابی ﻏﯿﺮﻓﻌﺎل ﻣﺎﻧﻨﺪ ردﮔﯿﺮی ﻓﺮﺳﺘﻨﺪه ﻏﯿﺮﻓﻌﺎل و  مکان‌یابی اﺧﻼلﮔﺮ ﻏﯿﺮﻓﻌﺎل، ﺗﻮﺳﻌﻪ ﯾﺎﻓﺘﻨﺪ.

ﻫﻢﭼﻨﯿﻦ مکان ‌یابی ﻏﯿﺮﻓﻌﺎل ﺷﺎﻣﻞ یک ﮔﯿﺮﻧﺪه ی رادار ﻏﯿﺮﻓﻌﺎل می‌باشد ﮐﻪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از اﻣﻮاج ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ یک رادار ﻣﺮاﻗﺒﺖ ﻓﺮودﮔﺎه  ﻋﻤﻞ میﮐﺮد. در دﻫﻪ ۱۹۹۰ اﺣﯿﺎی ﻣﺠﺪد رادار ﻧﻬﺎن ﻏﯿﺮﻓﻌﺎل (PCR) رخ داد. زمانی ﮐﻪ ﮔﺮوه ﺗﺤﻘﯿﻘﺎتی دﻓﺎعی ﻧﺎﺗﻮ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎتی را ﺑﺮ روی رادارﻫﺎی ﻧﻮﯾﺰی و ﻏﯿﺮﻓﻌﺎل ﺑﻪ راه اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﺎﺻﻞ آن ﺑﺮﮔﺰاری یک ﺳﻤﭙﻮزﯾﻮم ﺑﻮد.

ﻓﺮﺳﺘﻨﺪهﻫﺎی ﭘﺨﺶ ﺑﻌﻨﻮان ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺑﺎﻟﻘﻮه ﺑﺮای رادار PCR جهت ﻣﮑﺎن ﯾﺎﺑﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ. اﻧﮕﯿﺰه‌ی ﺟﺪﯾﺪ اﺳﺘﻔﺎده از رادار ﻏﯿﺮﻓﻌﺎل ﻋﻼوه ﺑﺮ وﯾﮋگی ﻧﻬﺎن ﮐﺎری آن، ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ذاتی ﺿﺪ‐رادارﮔﺮﯾﺰی آن ﺑﻮد. از آنﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژی رادارﮔﺮﯾﺰی ﺑﺎ ﻫﺪف ﮐﺎﻫﺶ RCS ﻫﻮاﭘﯿﻤﺎ در ﺑﺎﻧﺪ فرکانسی L ﺗﺎ X  ﻋﻤﻞ میﮐﺮدﻧﺪ. ﻫﻨﺪﺳﻪی رادارﻫﺎی ﻏﯿﺮﻓﻌﺎل دو ﯾﺎ ﭼﻨﺪﭘﺎﯾﻪ و ﻣﻨﺎﺑﻊVHF/UHF، ﻏﺎﻟﺐ آن ﻫﺎ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﺑﺎ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﺑﺎ رادارﮔﺮﯾﺰی ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﮐﻨﻨد.

آشکارﺳﺎزی اﻫﺪاف رادار ﻏﯿﺮﻓﻌﺎل در مکان‌یابی

در ﺳﺎل۲۰۰۱  ﻧﻤﺎیشی از آشکارﺳﺎزی اﻫﺪاف رادار ﻏﯿﺮﻓﻌﺎل در ﻣﮑﺎن ﯾﺎﺑﯽ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﻨﺎﺑﻊ رادار ﻣﺮاﻗﺒﺖ VHF‐P18 از ﻧﻮع روسی ﺗﺤﺖ ﻧﺎم  PARADE ﺗﻮﺳﻂ ﭘﮋوهشکده FGAN-FHR  و ﺑﺎ ﻣﺸﺎرﮐﺖ آژاﻧﺲ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎتی ﻣﺠﺎرﺳﺘﺎن اﻧﺠﺎم ﺷﺪ.

اوﻟﯿﻦ ﻧﻤﻮﻧﻪ ی ﺗﺠﺎری رادار PCR  ﮐﻪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از اﻧﺘﺸﺎر ﭘﺨﺶ رادﯾﻮی FM  ﻋﻤﻞ میﮐﺮد ﺗﻮﺳﻂ ﻻﮐﻬﯿﺪ‐ﻣﺎرﺗﯿﻦ ﺗﻮﺳﻌﻪ داده ﺷﺪ و ﺑﻌﻨﻮان ﻧﮕﻬﺒﺎن ﺧﺎﻣﻮش از آن ﯾﺎد ﺷﺪه است(شکل۳الف). ﻋﻼوه ﺑﺮ آن، در ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺻﻨﻌﺖ ﺗﺎﻟﺲ یک ﺳﯿﺴﺘﻢ دیگر ﺗﻮﺳﻌﻪ ﯾﺎﻓﺖ(شکل۳ب).

از اواﺧﺮ دﻫﻪ ی،۱۹۹۰ﺑﺎ ﻇﻬﻮر سیگنالﻫﺎی ﭘﺨﺶ دﯾﺠﯿﺘﺎل و راه‌اﻧﺪازی شبکه ﻫﺎی ﭘﺨﺶ دﯾﺠﯿﺘﺎل (ﭘﺨﺶ ﮔﺮوهی رادﯾﻮیی دﯾﺠﯿﺘﺎل(DAB) و ﭘﺨﺶ وﯾﺪﯾﻮﯾﯽ دﯾﺠﯿﺘﺎل ﺑﻪ ﺻﻮرت زمینی DVB-T) در اروﭘﺎی ﻣﺮﮐﺰی، ﺑﻬﺮهﮔﯿﺮی از اﯾﻦ سیگنالﻫﺎ ﺑﻌﻨﻮان ﻣﻨﺎﺑﻊ اﻗﺘﻀﺎﯾﯽ ﺑﺮای رادارﻫﺎی PCR ﺗﻮﺳﻌﻪ ﯾﺎﻓﺖ.

ﺳﯿﺴﺘﻢ ﮐﻮرا ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﭘﮋوهشکده FGAN-FHR  ﺗﻮﺳﻌﻪ ﯾﺎﻓﺖ، اوﻟﯿﻦ ﺳﯿﺴﺘﻢ PCR ﺑﻮد ﮐﻪ وﻇﯿﻔﻪ ی آشکارسازی اﻫﺪاف ﻫﻮاﯾﯽ و درﯾﺎﯾﯽ را داﺷﺖ.