امپرسیونیسم چیست؟ بررسی جنبش امپرسیونیسم در نقاشی

سبک امپرسیونیسم چیست و چگونه وارد نقاشی شد؟

در سال ۱۸۷۴، یازده سال پس از تولد سبک امپرسیونیسم، این سبک نقاشی امپرسیونیسم برای اولین بار در معرض نمایش تماشاچیان قرار گرفت. سی نفر از نقاشان امپرسیونیست فرانسوی با هم ۱۶۵ اثر را در استودیویی در پاریس به نمایش گذاشتند. آن‌ها نمایشگاه این نوع نقاشی را در یک زمان کاملاً سرنوشت ساز و استراتژیک برگزار کردند. دقیقاً یک ماه قبل از افتتاح سالن رسمی نمایشگاه نقاشی سالانه.

شرکت‌کنندگان در این نمایشگاه نقاشان معروفی چون یوژن بودین، ادگار دگا، کامیل پیسارو، پیر آگوست رنوار و آلفرد سیسلی بودند. بازدیدکنندگان اولین نمایشگاه از دیدن این نقاشی‌های امپرسیونیستی معاصر خود کاملاً شگفت‌زده شده بودند. چراکه این آثار با جسارت هر چه تمام‌تر و با الهام از تمامی وقایع طبیعی در رنگ‌های تند و به صورت نقطه‌های پی در پی کشیده شده بودند. برگزاری این نمایشگاه درست یک ماه قبل از نمایشگاه سالانه نقاشی، باعث شد که بسیاری از افراد از سبک امپرسیونیسم استقبال کرده و سعی کنند که آثار بیشتری از این سبک مشاهده کنند.

 

در این مقاله از سایت…. در مورد سبک امپرسیونیسم و چگونگی شکل گرفتن و توسعه آن و همچنین ویژگی‌های این سبک بیشتر توضیح خواهیم داد.

 

امپرسیونیسم چیست؟

سبک امپرسیونیسم به عنوان یک جنبش نوآورانه و هنری انقلابی محسوب می‌شود که از بین مخالفان نقاشی در فضای استودیو شکل گرفت. برخلاف سنت چند صد ساله نقاشان مشهور و گمنام، نقاشان امپرسیونیست ترجیح می‌دادند در فضای باز و بیرون از استودیو نقاشی کنند. مکتب باربیزون را می‌توان پیش درآمد سبک امپرسیونیسم در این زمینه دانست.

علاوه بر این، در سبک نقاشی امپرسیونیسم، امپرسیونیست‌ها دیگر قطعات تاریخی پر از تبلیغات یا نقاشی‌هایی با رنگ ناسیونالیستی با مضمون مذهبی یا اسطوره‌ای را نقاشی نمی کردند.

 

مقاله پییشنهادی : انواع سبک های نقاشی

 

امپرسیونیسم در نقاشی

در سبک نقاشی امپرسیونیسم، هنرمندان دیگر سعی نداشتند که مشکلات اخلاقی را در قالب طرح‌ها و نقاشی‌هایشان به تصویر بکشند. آن‌ها نمی‌خواستند با سبک نقاشی‌اشان پیام خاصی را مخابره کنند. در عوض، امپرسیونیست‌ها می‌خواستند شادی و نشاط زندگی روزمره و عادی افراد را نشان دهند. آن‌ها از زندگی روزمره معمولی و بدون مشکل الهام می‌گرفتند و در قالب نقاشی‌هایشان با سبک امپرسیونیسم به تصویر می‌کشیدند. نقاشان امپرسیونیست شهروندان عادی را روی تراس نقاشی می‌کردند، منظره گردشگران ساحلی و ساحل زیبا را در ذهن خود ضبط می‌کردند و آن‌ها را نقاشی می‌کردند.

همچنین از بازدیدکنندگان کافه‌ها، واکر‌ها در بلوار‌های پاریس، بازی‌های بورژوازی و دختران باله و هزاران موضوعات دیگر از این دست نقاشی می‌کشیدند.

در سبک نقاشی امپرسیونیسم، یک نقاشی باید به سرعت کشیده می‌شد، چرا که به دلیل تغییر در موقعیت خورشید، تصویر به طور متفاوتی تغییر می‌کرد.

به دلیل علاقه زیاد به نور و سایه روشن‌های آن، امپرسیونیست‌ها خود را “ایلومینیست” نیز می نامیدند. آن‌ها این اصطلاح را در دوره ۱۸۶۰-۱۸۷۴، قبل از ابداع اصطلاح اکسپرسیونیست‌ها، به کار می بردند. با این حال، از سال ۱۸۷۴، بسیاری از هنرمندان با افتخار کامل خود را امپرسیونیست اعلام می‌کردند.

امپرسیونیسم نه تنها از نظر محتوا و موضوع، بلکه از نظر سبکی نیز یک جنبش بدیع بود. هنگامی که امپرسیونیست‌ها در صحنه دنیای هنر ظاهر شدند، سبک پرکاربرد و پرطرفدار نئوکلاسیک همچنان به عنوان سبک رسمی نقاشی شناخته می‌شد. بنابراین این سبک مورد استقبال بسیار داوران محافظه کار نمایشگاه نقاشی مانند ویلئام آدولف بوگرو قرار گرفت.

 

 

زیرشاخه‌های نقاشی امپرسیونیسم و ویژگی‌های آن

از آنجایی که امپرسیونیست‌ها به جای استودیو‌های نقاشی که نور کمرنگی از سمت شمال داشت، در طبیعت کار می‌کردند، رنگ‌های نقاشی‌هایشان به‌طور قابل‌توجهی روشن‌تر، سایه‌ها رنگارنگ‌تر و به دلیل نور خورشید لکه‌های نقاشی بیشتر و خطوط شکل‌ها ناواضح‌تر بود.

نقاشان امپرسیونیست در نقاشی‌های سبک اکسپرسیونیسم از تکنیک‌های خاصی استفاده می‌کردند. به کار‌گیری این تکنیک‌ها باعث می‌شد که نقاشی‌های امپرسیونیسم ویژگی‌های خاصی داشته باشند که عبارتند از:

• نقاشان امپرسیونیست به شدت بر تأثیرات نور در نقاشی‌های خود تأکید داشتند.
• آن‌ها از انواع خطوط رنگی کوتاه و بلند، نازک و ضخیم برای به تصویر کشیدن ماهیت جسم به جای جزئیات سوژه استفاده می‌کردند.
• ضربه‌های قلم مو به سرعت روی بوم کشیده می‌شدند و توهم حرکت در نقاشی را پدید می‌آوردند.
• از رنگ‌ها به صورت غلیظ استفاده می‌کردند که این باعث می‌شد حتی انعکاس روی آب را هم با همان رنگ‌ها به تصویر بکشند.
• نقاشان امپرسیونیست پالت‌های خود را پر از به رنگ‌های خالص و تند می‌کردند.
• رنگ‌های مکمل معمولاً برای به تصویر کشیدن تضاد‌های نقاشی استفاده می‌شد.
• امپرسیونیست‌ها معمولاً لبه اجسام را به صورت واضح نقاشی نمی‌کردند.
• از آنجایی که سطح یک نقاشی سبک امپرسیونیسم مات است، نقاشان امپرسیونیست از لایه‌های رنگ نازک و لعابگونه مانند هنرمندان دوره رنسانس استفاده نمی‌کردند.
• نقاشان امپرسیونیست معمولاً در زمانی از روز که سایه‌ها دوام بیشتری داشتند، نقاشی می‌کردند. این تکنیک نقاشی در فضای باز به نقاشان امپرسیونیست کمک می‌کرد تا جلوه‌های نور را بهتر به تصویر بکشند و از رنگ‌های زنده‌تر در نقاشی استفاده کنند.
• نقاشان امپرسیونیست به جای ترکیب رنگ‌ها در نقاشی‌ها، از ترکیب نور‌ها برای کشیدن نقاشی‌های سبک امپرسیونیست استفاده می‌کردند.
• رنگ‌های مکمل اغلب در نقاشی امپرسیونیستی استفاده می‌شدند.
• رنگ‌های مکمل اغلب در نقاشی امپرسیونیستی برای ایجاد شادابی و سرزندگی استفاده می‌شدند.

 

تکنیک‌های نقاشی امپرسیونیستی

در انواع نقاشی امپرسیونیسم مدرن، تکنیک‌های رنگ منفصل بیشتر به ترکیب نور در رنگ‌ها اشاره دارد نه ترکیب رنگ‌ها روی پالت. نقاشان امپرسیونیست معمولاً لایه‌هایی از رنگ‌ها را روی بوم می‌کشیدند و سپس شکاف‌هایی در لایه‌های بالایی ایجاد می‌کردند تا رنگ‌های زیر را آشکار کنند. این تکنیک از طریق سایه زدن، سایه زدن‌های متقاطع، استیپلینگ، قلم موی خشک و اسگرافیتو (خراش دادن در رنگ) به دست می‌آمد. ترکیب رنگ‌های روشن‌تر هم مستقیماً روی بوم انجام می‌شد تا حالت تکنیک رنگ منفصل در آن به تصویر کشیده می شد. فقط رنگ‌های تیره‌تر روی پالت ترکیب می‌شدند.

 

مقاله پییشنهادی : نقاشی اکسپرسیونیسم و هنرمندان برجسته این سبک

 

رنگ‌ها در امپرسیونیسم

از آنجایی که نقاشان امپرسیونیست سعی می‌کردند از آخرین یافته‌های علمی در مورد رنگ‌ها در طبیعت و دانش علمی فیزیک استفاده کنند، متوجه شدند که تمامی رنگ‌ها از ترکیب سه رنگ اصلی قرمز، زرد و آبی به وجود می‌آیند. آن‌ها از این اصل استفاده کردند و راهی برای عملی کردن دانش فیزیک در نقاشی سبک امپرسیونیسم ابداع کردند.

نقاشان امپرسیونیست با علم بر اینکه سه رنگ اصلی قرمز، زرد و آبی هستند، با ترکیب این سه رنگ، سه رنگ ترکیبی یا ثانویه سبز، نارنجی و بنفش درست کردند. رنگ‌های اولیه و ثانویه ذکر شده با هم دقیقاً طیف رنگ‌های رنگین کمان را تشکیل می‌دادند.

رنگ‌های اولیه و ثانویه نه تنها در رنگین کمان بلکه در آزمایش فیزیک گذراندن نور از منشور نیز قابل مشاهده هستند. از آنجایی که نقاشان امپرسیونیست می‌خواستند نور طبیعی را که مشاهده می‌کردند تا حد امکان صادقانه بازتولید کنند، بنابراین در نقاشی به سبک امپرسیونیسم از ترکیب شش رنگ رنگین کمان استفاده می‌کردند.

آن‌ها رنگ‌های خالص را با قلم‌های صاف به صورت کاملاً آزادانه در کنار هم روی بوم قرار می‌دادند و با ضربه‌های نقطه‌ای قلم مو رنگ‌های جدید را درست می‌کردند.

 

 

سبک نقاشی امپرسیونیسم مدرن

پست امپرسیونیسم یا امپرسیونیسم مدرن یک جنبش هنری است که در دهه ۱۸۹۰ توسعه یافت. نقاشان امپرسیونیسم مدرن با رویکردی ذهنی به نقاشی، احساسات را به جای واقع گرایی در آثار خود به نمایش می‌کشیدند. کلود مونه در سال ۱۸۷۲ در لو هاور فرانسه نقاشی Sunrise را کشید و نام این اثر را به جنبش هنری آن زمان که خود رهبرش بود، نسبت داد. این اقدام باعث شد که Sunrise به یکی از معروف‌ترین کار‌های اولیه او تبدیل شود. البته با این کار جرقه یک جنبش هنری را برانگیخت که میراث آن برای دهه‌های آینده نیز ادامه داشت.

 

مقاله پییشنهادی : سورئالیسم در نقاشی

 

معرفی بهترین نقاشان امپرسیونیست

مهم‌ترین نقاشان امپرسیونیست عبارتند از: یوژن بودن، مری کاسات، گوستاو کایلبوت، پل سزان، ‌امیل کلاوس، ادگار دگا، آرماند گیوم. بارتولد جونگکیند، ادوارد‌مانه، ویلارد متکالف، کلود مونه، برت موریسو، لیلا کابوت پری، کامیل پیسارو، پیر آگوست رنوار، جولیا دوس سانتوس باپتیست، جان سینگر سارجنت، ژرژ سورات، پل سیگناسلی، هفرند. ، موریس اوتریلو و مجسمه سازان کامیل کلودل، آریستید مایلول و آگوست رودن.

از معروف‌ترین نقاشان امپرسیونیست آلمانی می‌توان به ماکس لیبرمن، ماکس اسلووگت و لوویس کورنت اشاره کرد. جیمز ابوت مک نیل ویستلر آمریکایی نیز در دوره‌ای از حرفه خود به سبک امپرسیونیستی کار کرد و البته خوش درخشید. در هلند نیز نقاشان امپرسیونیست معروفی مانند جورج هندریک برایتنر و آیزاک اسرالز شناخته شده هستند.

 

معروف‌ترین نقاشی‌های امپرسیونیسم با توضیح مختصر هر نقاشی

امپرسیونیسم روش نقاشی هنرمندان را تغییر داد و راه را برای گسترش هنر معاصر هموار کرد.

 

در اینجا نام ده مورد از معروف‌ترین نقاشی‌های امپرسیونیسم را که دنیای هنر را متحول کردند، ذکر می‌کنیم:

 

نیلوفر آبی | کلود مونه

یکی از معروف‌ترین نقاشی‌های سبک اکسپرسیونیسم، مجموعه‌ای از آثار هنری نیلوفر آبی یا Nymphéas فرانسوی هستند که توسط کلود مونه خلق شده‌اند. کلود مونه سی سال آخر عمر خود را صرف نقاشی این صحنه در نور‌های مختلف کرد. در این اثر معروف به جای به تصویر کشیدن لبه سواحل یا آسمان، تمرکز روی سطح آب قرار گرفته است. بسیاری از نقاشی‌های نیلوفر آبی در موزه مارموتان مونه در پاریس به نمایش گذاشته شده‌اند، اگرچه در حال حاضر این مجموعه نقاشی‌ها در گالری ملی لندن نگهداری می‌شود.

 

 

رقص در Bougival| پیر آگوست رنوار

یکی دیگر از شاهکار‌های نقاشی‌های سبک اکسپرسیونیسم رنوار، رقص در بوگیوال است. این نقاشی معروف یکی از برجسته‌ترین آثار موزه هنر‌های زیبا در بوستون، ماساچوست است. این نقاشی سبک امپرسیونیسم به سفارش مجموعه دار پل دوراند-روئل، در یک مجموعه سه تایی با موضوع مشترک رقص نقاشی شده است. در این نقاشی، چهره برافروخته بانوی رقصنده و نزدیکی این زوج، حس صمیمیت خاصی را القا می‌کند.

 

 

بار فولی برژه | ادوارد‌ مانه

اگرچه ‌مانه به عنوان پیشرو و الهام بخش توسط امپرسیونیست در نظر گرفته می‌شد، اما خود او یک امپرسیونیست بی‌ذوق بود. آثار جسورانه و بحث برانگیز او مانند Dejeuner sur l\’herbe و Olympia در سبک امپرسیونیسم نیز پیشرو بودند. ‌مانه در به تصویر کشیدن صحنه‌های روزمره مردم عادی مانند این باردار در کلوپ شبانه Folies-Bergere ماهر بود.

 

 

بلوار مونمارتر در شب | کامیل پیسارو

بلوار مونمارتر با بلوک‌های آپارتمانی شیک، یکی از چهار بلوار یا خیابان اصلی پاریس است که کامیل پیسارو این خیابان را هم در صبح و هم در شب از اتاقش در هتل بزرگ روسیه نقاشی کرده است. خطوط مورب سنگفرش‌ها و پشت بام‌ها عمق خاصی به نقاشی بخشیده است.

 

 

پاپی فیلد | کلود مونه

این نقاشی سبک امپرسیونیسم که توسط مونه در سال ۱۸۷۳ خلق شده است، منظره مادر و کودکی را در حال قدم زدن در مزرعه‌ای از خشخاش نشان می‌دهد. آن‌ها به احتمال زیاد همسر هنرمند، کامیل و پسر ژان بودند. گمان می‌رود که این میدان در آرژانتوی فرانسه باشد، جایی که مونه از سال ۱۸۷۱ تا ۱۸۷۸ در آن زندگی می‌کرده است.

 

 

رقص در مولن دو لا گالت | پیر آگوست رنوار

این نقاشی سبک امپرسیونیسم که در سال ۱۸۷۶ توسط رنوار نقاشی شده است، در حال حاضر در موزه اورسی نگهداری می‌شود. این نقاشی امپرسیونیسم مدرن مردم طبقه کارگر را در حال لذت بردن از بعد از ظهر یکشنبه خود به تصویر می‌کشد.

 

 

ابسینت | ادگار دگا

ابسینت خور (The Absinthe Drinker) یکی از معروف‌ترین نقاشی‌های امپرسیونیسم است. این نقاشی خاص، زوجی را نشان می‌دهد که به نظر می‌رسد در نوشیدن ابسینت روی میز زیاده روی کرده‌اند! این اثر هنری که در سال ۱۸۷۶ به پایان رسید، دو دوست دگا را به تصویر می‌کشد.

 

 

خیابان پاریس، روز بارانی | گوستاو کایلبوت

این نقاشی سبک امپرسیونیسم یک روز بارانی را به تصویر می‌کشد. چتر‌ها و سنگفرش‌های درخشان حس خیسی و رطوبت را به خوبی به بیننده منتقل می‌کنند.

 

 

احساس طلوع خورشید | کلود مونه

اثر هنری معروفی که امپرسیونیسم از آن گرفته شده اثر کلود مونه است.

مونه با استفاده از قلم مو‌های کوتاه و شل و رنگ‌های ترکیب نشده، انعکاس آب و مه غلیظ را به تصویر می‌کشد. این نقاشی که در سال ۱۸۷۲ کشیده شده، طلوع خورشید در بندر لو هاور، فرانسه را به تصویر می‌کشد. این نقاشی معروف امپرسیونیستی به احتمال زیاد در یک جلسه کشیده شده است و از آثار جی‌ام دبلیو ترنر الهام گرفته شده است.

 

 

دختری که مو‌هایش را مرتب می‌کند | مری کاسات

یکی از نقاشان امپرسیونیست آمریکایی که کار خود را با نقاشی‌های امپرسیونیست‌ها آغاز کرد، مری کاسات است. وی در به تصویر کشیدن زنان و کودکان در محیط‌های صمیمی وخاص مهارت بالایی داشت. او بیشتر عمر خود را در فرانسه زندگی کرد و با دگا دوست صمیمی شد. کاسات یک هنرمند حرفه‌ای آموزش دیده بود و در نقاشی با پاستل مهارت بالایی داشت.

 

 

رقصندگان، صورتی و سبز | ادگار دگا

ادگار دگا به واسطه نقاشی سبک امپرسیونیسم پاستلی‌اش از بالرین‌ها شهرت دارد. ادگار بالرین‌ها را به جای روی صحنه در فضای پشت صحنه نقاشی می‌کرد تا حس صمیمی‌تری به بیننده القا کند.

دگا ترجیح می‌داد به عنوان یک نقاش رئالیست شناخته شود و عموماً در یک کلاس رقص در داخل خانه نقاشی می‌کرد. با این اوصاف، اما او رهبر گروه نقاشان امپرسیونیست بود و نقش مهمی در برگزاری نمایشگاه‌های سبک امپرسیونیسم داشت.