اصول مدیریت ریسک
اصول مدیریت ریسک چارچوبی برای اقداماتی است که بایستی در زمان مقرر انجام شوند. پنج مرحله اساسی برای مدیریت ریسک وجود دارد که از این مراحل به عنوان فرایند مدیریت ریسک یاد می شود. پروسه اصول مدیریت ریسک با شناسایی خطرات آغاز میشود، سپس به تحلیل ریسکها پرداخته شده و در نهایت به اولویتبندی ریسکها منجر میشود، راه حلی برای رویارویی با ریسک پیاده شده و سرانجام ریسک کنترل میشود. در سیستمهای دستی هر مرحله مستندات و مدیریت زیادی را شامل میشود. اکنون اجازه دهید ببینیم که چگونه این مراحل در یک محیط دیجیتالی انجام میشوند.
شناسایی مراحل و اصول مدیریت ریسک:
مرحله 1: خطر را مشخص کنید.
اولین قدم شناسایی ریسکهایی است که تجارت در محیط عملیاتی خود در معرض چنین خطراتی قرار میگیرد. انواع مختلفی از خطرات وجود دارند: خطرات قانونی، خطرات زیست محیطی، ریسکهای بازار، خطرات نظارتی و موارد دیگر. شناسایی عوامل خطرزا بسیار اهمیت دارد. در یک محیط دستی، این خطرات به صورت دستی ذکر میشوند. اگر سازمان راه حلها و اصول مدیریت ریسک را داشته باشد، تمام این اطلاعات مستقیماً در سیستم کامپیوتری وارد میشوند. مزیت رویکرد سیستمی این است که این خطرات اکنون برای همه ذینفعان سازمان از طریق دسترسی به سیستم قابل مشاهده است. به جای این که این اطلاعات حیاتی در قالب گزارشهایی از طریق ایمیل انتقال داده شوند، هر کسی که به دنبال شناسایی خطرات موجود است، میتواند به سیستم موجود در سیستم مدیریت ریسک دسترسی پیدا کند.
مرحله 2: خطر را تحلیل کنید.
پس از شناسایی خطر، باید تجزیه و تحلیل انجام شود. دامنه خطر باید مشخص شود. همچنین درک ارتباط بین ریسک و عوامل مختلف در سازمان مهم است. برای تعیین شدت و جدی بودن ریسک، لازم است میزان تاثیر ریسک روی عملکرد تجاری ارزیابی شود. خطراتي وجود دارند كه در صورت تحقق ميتوانند كل مشاغل را متوقف كنند، در حالي كه خطراتي نيز وجود دارند كه اثرات بسیار ضعیفی دارند. در یک محیط مدیریت ریسک دستی، این تجزیه و تحلیل باید به صورت دستی انجام شود. هنگامی که یک راه حل مدیریت ریسک به مرحله اجرا برسد، یکی از مهمترین مراحل اساسی تهیه نقشه خطرات مربوط به اسناد، سیاستها، رویهها و فرآیندهای تجاری است. این بدان معنی است که سیستم از قبل دارای یک چارچوب ریسک نقشه برداری شده خواهد بود که خطرات را ارزیابی میکند و به شما اجازه میدهد تا اثرات گسترده هر ریسک را بدانید.
مرحله 3: خطر را ارزیابی یا رتبه بندی کنید.
ریسکها باید در رده بندی و اولویت بندی قرار بگیرند. بسته به شدت خطر، بیشتر راه حلها و اصول مدیریت ریسک دارای رده های مختلفی از ریسک هستند. ریسکی که ممکن است باعث ایجاد برخی نارضایتیهای کوچک شود، کم اثر ارزیابی میشود اما ریسک منجر به فقدان و کمبود، فاجعه بارترین نوع خطر رتبهبندی میشود. رتبهبندی ریسکها بسیار مهم است زیرا به سازمان اجازه میدهد تا یک دیدگاه کل نگر از خطرات در معرض کل سازمان به دست آورد. تجارت ممکن است در برابر چندین خطرات سطح پایین آسیب پذیر باشد و البته ممکن است نیازی به مداخله مدیریت سطوح بالا نباشد. از سوی دیگر، رویارویی با ریسکهای سطح بالا تنها نیاز به مداخله فوری سطوح بالای مدیریتی دارد. تحلیل کمّی میزان ریسک برای بخشهای مدیریتی بسیار اهمیت دارد.
معرفی راهکارها و اهمیت اصول مدیریت ریسک:
مرحله 4: خطر را درمان کنید.
هر خطری باید تا حد ممکن از بین برود یا مهار شود. این کار با ارتباط با کارشناسان حوزهای انجام میشود که خطر به آن تعلق دارد. در یک محیط دستی، این کار مستلزم تماس با هر یک از ذینفعان و سپس تشکیل جلساتی است تا همه بتوانند در مورد موضوعات صحبت و گفتگو کنند. مشکل این است که بحث در مورد موضوعات مختلف از طریق ایمیل، در میان اسناد و صفحه گسترده و بسیاری از تماسهای تلفنی مختلف ممکن است شکسته شده و منحرف شود. در یک راه حل مدیریت ریسک، میتوانید اعلانها را از طریق سیستم به کلیه ذینفعان مربوطه ارسال کنید. بحث در مورد خطر و راه حل احتمالی آن میتواند در درون سیستم صورت گیرد. مدیریت عالی همچنین میتواند به راه حلهای پیشنهادی و پیشرفتهایی که از درون سیستم انجام میشود، دسترسی پیدا کند. به جای تماس با همه افراد برای به روزرسانی، افراد میتوانند به طور مستقیم از طریق راه حل مدیریت ریسک به روز رسانی شوند.
مرحله 5: ریسک را رصد و بررسی کنید.
همه خطرات قابل حذف نیستند؛ بعضی از خطرات همیشه وجود دارند. ریسکهای بازار و خطرات زیست محیطی فقط دو نمونه از مخاطراتی هستند که همیشه باید مورد نظارت قرار گیرند. تحت سیستمهای دستی، نظارت از طریق کارمندان کوشا اتفاق میافتد. این متخصصان باید اطمینان حاصل کنند که مراقب همه عوامل خطرزا هستند. در یک محیط دیجیتالی، سیستم مدیریت ریسک کل چارچوب ریسک سازمان را تحت نظر قرار می دهد. تغییر هر عامل یا خطر فوراً برای همه قابل مشاهده است. رایانه ها همچنین در کنترل مداوم خطرات نسبت به افراد بسیار بهتر عمل می کنند. نظارت بر خطرات همچنین به کسب و کار شما اجازه می دهد تا از استمرار آن اطمینان حاصل کنید.
لزوم درک مدیریت ریسک:
مدیریت ریسک یک روش مهم تجاری است که به مشاغل کمک میکند تا خطرات موجود در محیط کسب و کار را شناسایی، ارزیابی، پیگیری و کاهش دهند. مدیریت ریسک در مشاغل در اندازههای مختلف اعمال میشود. مشاغل کوچک این کار را به صورت غیر رسمی انجام میدهند، در حالی که شرکت ها آن را رمزگذاری میکنند.
مشاغل میخواهند از رشد خود اطمینان حاصل كنند. مدیریت ریسکهایی که در کسب و کار تأثیر میگذارند، بخش مهمی از این ثبات هستند. ندانستن خطرات مؤثر در تجارت میتواند ضررهایی را برای سازمان به همراه داشته باشد. غافل بودن از ریسک رقابتی میتواند منجر به از دست رفتن سهم بازار شود، عدم آگاهی از ریسک مالی میتواند منجر به خسارات مالی شود، عدم آگاهی از ریسک ایمنی میتواند منجر به تصادف و غیره شود.
مشاغل، منابع مدیریت ریسک اختصاصی دارند. مشاغل کوچک ممکن است فقط یک مدیر ریسک یا یک تیم کوچک داشته باشند در حالی که شرکتها دارای بخش مدیریت ریسک هستند. افرادی که در این حوزه فعالیت میکنند و با اصول مدیریت ریسک آشنایی داشته باشند، بر سازمان و محیط آن نظارت دارند. آنها به فرایندهای تجاری که در سازمان دنبال میشوند نگاه میکنند و بر عوامل بیرونی موثر بر سازمان نظارت میکنند.