آشنایی با سرمایه گذاری و انواع آن
سرمایهگذاری چیست؟ تاکنون به تعریف سرمایهگذاری فکر کردهاید؟ برای آشنایی با انواع سرمایهگذاری لازم است با تعریف اولیه سرمایهگذاری آشنا شوید.
سزمایهگذاری( investment )به معنای استفاده از منابع مالی یا پساندار دز زمینههای متفاوت مالی است، به گونهای که فرد بعد از مدتی معلوم قادر به برداشت اصل و سود پول باشد.
در واقع سرمایهگذاری، کارگیری سرمایه در حوزهای مطمئن با هدف کسب سود در آینده است. برای انتخاب بهتربن حوزه برای سرمایهگذاری لازم است با انواع سرمایهگذاری آشنا شوید. یک سرمایهگذاری موفق نیازمند شناخت کافی از انواع سرمایهگذاری و برخورداری از هوش بالا برای مدیریت سرمایه است. اینکه بدانید کی و کجا سرمایهگذاری کنید.
نحوه عملکرد سرمایهگذاری:
همانطور که در بالا ذکر کردیم، هدف از سرمایهگذاری کسب سود از طریق افزایش قیمت دارایی در طول زمان است. بازارهای متفاوتی برای سرمایهگذاری وجود دارند. به همین دلیل بهتر است سرمایهگذار براساس روحیه و شرایط حاکم، مناسبترین راه برای سرمایهگذاری را انتخاب کند.
سرمایهگذاری شامل فعالیتهایی نظیر خرید سهام، خرید ارز، خرید ملک، خرید طلا و اشیا قیمتی و… میشود. همچنین ثبت شرکت یا تولید محصول خاص، نوعی سرمایهگذاری به حساب میآید.
پس به طور کلی میتوان گفت؛ هرسازوکاری که به امید کسب درآمد در آینده باشد، نوعی سرمایهگذاری به حساب میآید.
چالش و موانع سرمایهگذاری چیست؟
اگر قصد مشارکت در انواع سرمایهگذاری را دارید، لازم است تمام جوانب سرمایهگذاری را بسنجید و با علم کامل وارد بازار مالی بشوید. انواع سرمایهگذاری با چالش و ریسکهای متفاوت مواجه است.
فرض کنید فردی بعد از آشنایی با انواع سرمایهگذاری قصد مشارکت در حوزههای مالی متفاوت را دارد؛ آیا بدون داشتن آگاهی از چالشها و ریسکهای موجود در مسیر، میتواند در شرایط خاص به تدابیر مختلف بیندیشد؟
جو اقتصادی حاکم بر جامعه و موانع اقتصادی، مانند نوسانات قیمت ارز، تورم، تحریمها و … بزرگترین چالشها در مسیر سرمایهگذاری هستند. سرمایهگذاران ممکن است در هنگام به کارگیری منابع مالی خود در انواع سرمایهگذاری با سیاستهای ناکارآمد و نبود ثبات اقتصادی مواجه شوند.
بهتر است قبل از مشارکت در انواع سرمایهگذاری، با تمامی موانع و چالشها به طور کامل آشنا شوید.
هدف از انواع سرمایهگذاری چیست؟
افراد با اهداف مختلف وارد بازار سرمایه میشوند. برخی از افراد با هدف حفظ ارزش پول در مقابل افزایش نرخ تورم تصمیم به سرمایهگذاری میگیرند. بهتر است نوع سرمایهگذاری، متناسب با شخصیت و تحمل ریسک فرد انتخاب شود.
افراد ریسکپذیر، سرمایهگذاری مطمئن و کمسود را ترجیح میدهند. دسته دیگری از افراد که به دنبال کسب سود زیاد هستند، به سمت سفته بازی میروند.
دستهای از سرمایهگذاران با هدف پوشش ریسک به دنبال راهی دیگر، برای سرمایهگذاری امن هستند. این افراد با متنوع ساختن سبد سرمایهگذاری، احتمال آسیب دیدن اصل سرمایه براساس ریسکها و چالشهای موجود در مسیر، کاهش میدهند.
سرمایهگذاری زمانی موفق است که موجب توسعه سرمایه و کسب منافع از آن در آینده شود.
اگر مشارکت در انواع سرمایهگذاری براساس شناخت و آشنایی کافی از روند کسبوکار نباشد، نتیجه مطلوب و سوددهی کافی را به دنبال نخواهد داشت. به طور کلی، سرمایهگذاری با هدف افزایش حجم سرمایه و ثبات ارزش پول انجام میشود.
ریسک انواع سرمایهگذاری چیست؟
انواع سرمایهگذاری با مقدار مشخصی ریسک همراه هستند. ممکن است سرمایه در طول زمان رشد نکند یا حتی قیمتها و ارزش داراییها کاهش یابند. همین امر موجب ضرر و زیان فرد میشود.
ریسک، عامل ایجاد تفاوت بین سرمایهگذاری و پسانداز است. پسانداز با هدف جمع کردن پول برای خرج کردن در آینده، انجام میشود. پسانداز پول، ریسک ندارد.
معمولا افراد ریسکپذیر در ازای پذیرش ریسک، انتظار سوددهی بالا را از سرمایه دارند. در این حالت، حتی اگر میزان ریسک زیاد باشد چون سرمایهگذار خواهان بازدهی بالا است، ریسک موجود را میپذیرد.
ریسک اصلی جداناپذیر از سرمایهگذاری است. به طور کلی ریسک ناشی از سرمایهگذاری را میتوان به دو دسته زیر تقسیم کرد:
- ریسک سیستماتیک
- ریسک غیرسیستماتیک
ریسک کل حاصل جمع دو ریسک بالا است.
-
ریسک سیستماتیک (غیرقابل اجتناب):
ریسک سیستماتیک، غیرقابل کنترل است. معاملهگر قادر به کاهش این دسته از ریسکهای سرمایهگذاری نیست. عوامل ایجاد کننده این ریسک در زیر مرتب شده است:
- ریسک ناشی از تورم
- ریسک ناشی از نرخبهره
- ریسک بازار و اخبار سیاسی
-
ریسک غیر سیستماتیک (قابل اجتناب):
سرمایهگذار ماهر با مدیریت درست سرمایه، قادر که کنترل و کاهش این دسته از ریسکها در انواع سرمایهگذاری است.
انواع سرمایهگذاری :
به عنوان یک معاملهگر وظیفه دارید بعد از بررسی کامل چالشها و موانعی که در مسیر سرمایهگذاری ممکن است در سرراهتان قرار گیرد، به آشنایی به انواع سرمایهگذاری بپردازید.
سرمایهگذاری در جامعه کنونی یک تصمیم سرنوشتساز است و نیاز به رعایت یک سری استانداردها و اصول اولیه دارد. در ادامه بحث به معرفی انواع سرمایهگذاری خواهیم پرداخت. این روشها بر اساس دانش فرد، میزان ریسک، مدت زمان سرمایهگذاری و سایر پارامترها مرتب شده است.
۱)سرمایهگذاری فیزیکی:
به هر منبع مالی که دارای ماهیت واقعی و قابل شهود باشد، سرمایهگذاری فیزیکی یا دارایی فیزیکی میگویند. در این دسته از سرمایهگذاری، فرد به خرید ملک یا مستغلات میپردازد یا در خطهای جدید تولید سرمایهگذاری میکند. همچنین سرمایهگذاری در طلا و اشیا قیمتی از دیگر داراییهای فیزیکی جهت سرمایهگذاری به حساب میآید.
انواع سرمایهگذاری فیزیکی شامل موارد زیر میشود:
- خرید خانه
- خرید زمین
- خرید و یا ساخت بنای کارخانه
- خرید طلا و سکه
- خرید اشیا قیمتی با هدف سرمایگذاری و فروش در آینده
در حقیقت در این دسته از سرمایهگذاری، منابع مالی صرف کالایی ارزشمند و قابل خرید و فروش میشود. شرط لازم برای این مدل سرمایهگذاری، انجام معاملات با هدف کسب سود در آینده است.
۲)سرمایهگذاری مالی:
دسته دیگری از سرمایهگذاری شامل سرمایهگذاری مالی میشود. در این مدل، داراییها قابل شهود نیستند. سرمایهگذاری مالی در مقابل سرمایهگذاری فیزیکی قرار دارد.
انواع سرمایهگذاری مالی در زیر مرتب شده است:
- سهام شرکتها
- سپردههای بانکی
- اوراق سپرده طلا و سکه
- صندوقهای سرمایهگذاری
- خرید سهام شرکتها
در حقیقت سرمایهگذاری به عملی گفته میشود که موجب تولید درآمد در آینده میشود. سرمایهگذاری به دلیل اهمیتی که در رشد پول و حفظ ارزش پول دارد، در مقابل ریسک بسیار حساس است.
بعد از معرفی انواع سرمایهگذاری، قصد داریم سرمایهگذاری را براساس روش معامله دستهبندی کنیم.
نحوه سرمایهگذاری مستقیم:
سرمایهگذار در این مدل به طور مستقیم دست به معامله میزند؛ مثلا با یک سرمایه اولیه اقدام به تاسیس شرکت میکند یا کسبوکار راه میاندازد.
در انواع سرمایهگذاری مستقیم، خبری از واسطه نیست و تمام سود حاصل را سرمایهگذار دریافت میکند. درصد ریسک در سرمایهگذاری مستقیم بیشتر از سرمایهگذاری غیرمستقیم است. سرمایهگذارانی که دست به سرمایهگذاری مستقیم میزنند باید قادر به تحمل و پذیرش ریسک باشند.
احتمال ضرر و زیان افراد تازهوارد و کسانی که اطلاعات کافی از سرمایهگذاری ندارند، در این مدل از سرمایهگذاری بیشتر از روش غیرمستقیم است. تمام بازارهای مالی نوسانات و ریسکهای مربوط به خود را دارند. درصد ریسک برای افراد غیرماهر بیشتر میشود.
افرادی که زمان کافی برای سرمایهگذاری ندارند، بهتر است سمت این مدل از سرمایهگذاری نروند.
اگر دانش و وقت کافی برای سرمایهگذاری و مدیریت سرمایه را دارید، منطقیتر است سرمایهگذاری به روش مستقیم را انجام دهید.
این روش از سرمایهگذاری هیچ محدودیتی ندارد و فرد به تنهایی قادر به مشارکت در بازارها مانند طلا، سکه، ارز، زمین و … است. سرمایهگذاری مستقیم علاوه بر دانش و مهارت، نیاز به صرف وقت دارد.
ویژگی انواع سرمایهگذاری مستقیم:
- سرمایهگذار شخصا دست به معامله میزند.
- معاملهگر با استفاده از ابزارهای متفاوت مانند تلفن، آنلاین یا مراجعه حضوری اقدام به خرید و فروش میکند.
- نیاز یه روحیه ریسکپذیر دارد.
- نیاز به دانش و تجریه کافی از بازارهای مالی دارد.
- سرمایهگذاری مستقیم نیازمند صرف وقت کافی برای انجام معاملات است.
نحوه سرمایهگذاری غیرمستقیم:
اگر تخصص و تجربه کافی در زمینه سرمایهگذاری ندارید، سرمایهگذاری غیرمستقیم انتخاب بهتری به حساب میآید.
در این روش، فرد سرمایه خود را به یک فرد مسلط به بازارهای مالی میسپارد تا با استفاده از دانش و مهارت واسطهگر از بازارمالی، سود کسب کند. سود حاصل از سرمایهگذاری غیرمستقیم کمتر از روش قبلی است؛ زیرا درصدی از سود به فرد واسطه میرسد.
در این نوع از سرمایهگذاری، اختیار سرمایه به یک واسطهگر واگذار میشود. استفاده از صندوقهای سرمایهگذاری و شرکتهای سبدگردانی، دو ابزار مالی برای سرمایهگذاری غیرمستقیم است.
لازم است قبل از سرمایهگذای غیر مستقیم، سابقه واسطهگر بررسی شود.
ویژگی انواع سرمایهگذاری غیرمستقیم:
- مناسب برای سرمایهگذاران غیرحرفهای.
- مناسب برای افرادی که زمان کافی برای رصد و پیگیری بازارهای مالی و اخبار تاثیرگذار را ندارند.
- مناسب افراد ریسکگریز.
انواع سرمایهگذاران:
بعد از آشنایی با تعاریف اولیه سرمایهگذاری و انواع آن، نوبت به آشنایی با سرمایهگذاران میرسد. در زیر تعدادی از سرمایهگذاران را معرفی کردهایم:
۱)اشخاص حقیقی:
گروهی از افراد هستند که برای کسب بازدهی و درآمد، دست به سرمایهگذاری میزنند.
۲) اشخاص حقوقی :
این دسته از سرمایهگذاران تاثیر بسزایی در بازارهای مالی دارند. اشخاص حقوقی متنوع هستند که مهمترین آنها در زیر آورده شده است:
۱)بانکها:
بانکها متداولترین نهاد مالی برای سرمایهگذاری به حساب میآیند. سرمایهگذاری در بانکها رایجترین مسیر برای کسب درآمد در ایران است. بانکها با عرضه و تقاضا اوراق بهادار و ایجاد زمینههای متنوع برای سپردهگذاری، یک راه برای سرمایهگذاری غیرمستقیم به حساب میآید.
۲)شرکتهای بیمه:
شرکتهای بیمه با دو جریان مالی در تماس هستند. دسته اول، پولهای ورودی است که شامل حق بیمههای دریافتی میشود. این مبالغ جهت بیمه اشخاص و غیراشخاص وصول میشود. جریان دیگر مالی، شامل جریان خروجی پول میشود. این جریان مالی ناشی از خسارتهای پرداختی و … میشود.
برای ایجاد تعادل بین این دو جریان مالی، شرکتهای بیمه دست به سرمایهگذاری وجوه نقد خود میزنند. یکی از بازارهایی که شرکتهای بیمه برای سرمایهگذاری انتخاب میکنند، بازار اوراق بهادار است.
۳)صندوقهای بازنشستگی:
این صندوقها مانند بیمه با دو جریان ورودی و خروجی پول مواجه هستند. جریان ورودی پول در این موسسات کمتر از خروجی پول است. صندوقهای بازنشستگی برای ایجاد تعادل بین این دو جریان، دست به انواع سرمایهگذاری میزنند. اوراق بهادار یکی از رایجترین راههای سرمایهگذاری برای این موسسات است.
این موسسات به دلیل سرمایه زیادی که دارند، نقش بسزایی در بازارهای مالی ایفا میکنند.
۴)شرکتهای سرمایهگذاری:
این شرکتها با فروش درصدی از سهام یا عرضه کالا و خدمات، منابع مالی افراد را جمعآوری میکنند. شرکتهای سرمایهگذاری از منابع مالی جمعآوری شده در سهام یا اوراق سایر شرکتها، سرمایهگذاری میکند.
یکی از مزیتهای شرکتهای سرمایهگذاری این است که فرصتی برای سرمایهگذاری با پول کم را برای سایرین فراهم میکند.
۵)شرکتهای کارگزاری:
این شرکتها یک واسطه مالی هستند. آنها موجب آسان شدن معاملات بین خریدارها و فروشندگان میشوند. طبق اساسنامه، شرکتهای کارگزاری قادر انجام خرید و فروش، تا ۲۰درصد از حجم معاملات هستند.( به شرط آنکه ۲۰درصد از حجم معاملات از سرمایه شرکت بیشتر نباشد.)
سخن پایانی:
کسب درآمد و پول، نباید تنها هدف سرمایهگذاری باشد. سرمایهگذاری موفق موجب رفاه و آسایش فعلی زندگی سرمایهگذاران نیز میشود. مبالغ اولیه سرمایهگذاری میتواند ناشی از وام گرفتن، درصدی از دارایی فرد و یا پسانداز وی باشد.
سرمایهگذار ان باید به گونهای مدیریت سرمایه در انواع سرمایهگذاری انجام دهند که سرمایهگذاری آنها موجب حفظ قدرت خرید و بازدهی بالا در شرایط تورمی و تحریمها شود.