معرفی هیستوگرام در عکاسی و کاربرد آن

هیستوگرام در عکاسی چیست؟

هیستوگرام را می‌­توان تقریباً در هر نرم‌­افزار مدرن ویرایش تصویر یافت. حدس کلی این است که اکثر دوربین­‌های دیجیتال فعلی، از جمله برخی از کامپکت‌­ها، می‌­توانند هیستوگرام­‌ها را نیز نشان دهند. حتی برخی از آن­‌ها حتی هنگام عکسبرداری با استفاده از صفحه LCD خود، نمایش لحظه­‌ای و بروز را دارند. چنین گنجاندن مداوم نشان می­‌دهد که هیستوگرام‌ در عکاسی بسیار مهم است. حتی در این صورت، به نظر نمی‌رسد بسیاری از عکاسان مبتدی آنچه را نشان می‌دهند درک کنند. هیچ اشکالی ندارد و شرم‌آور نیست؛ زیرا ممکن است در ابتدا هیستوگرام‌­ها بسیار پیچیده به نظر برسند.

در این مقاله، تلاش می‌شود برای مبتدیان، نحوه درک هیستوگرام را آموزش دهیم. امیداوریم که با پایان این آموزش، آن­‌ها را بیاموزید و ببینید آیا برای نیازهای عکاسی شما مفید هستند یا خیر.

 

 

تعریف کلی هیستوگرام

 هیستوگرام نمایش گرافیکی مقادیر تونال تصویر شماست. به عبارت دیگر، این میزان تن روشنایی خاص موجود در عکس شما را نشان می‌دهد؛ از سیاه (روشنایی ۰) تا سفید (روشنایی ۱۰۰). همان­طور که در تصویر پایین نشان داده شده است، تن‌های تیره در سمت چپ هیستوگرام نمایش داده می‌شوند.

 

 

هرچه به سمت راست حرکت می‌کنید، تن ها سبک می شوند. قسمت میانی هیستوگرام نشان دهنده میانه­‌ها است که نه تاریک هستند و نه روشن. محور عمودی هیستوگرام میزان تن آن سبک خاص را نشان می­‌دهد. هیستوگرام به نوردهی وابسته است، اما همچنین توسط منحنی تن و سایر تنظیمات تحت تأثیر قرار می­‌گیرد.

کلیپ سایه و هایلایت

اگر قسمت خاصی از هیستوگرام به هر یک از لبه‌ها مماس پیدا کند، این نشان­‎‌دهنده از دست دادن جزئیات است که به آن کلیپ نیز گفته می‌شود.

در صورت لمس نمودار در سمت راست هیستوگرام، برش هایلایت (مناطقی که کاملاً سفید هستند و جزئیات آن­‌ها وجود ندارد) رخ می­‌دهد. در صورت لمس نمودار در سمت چپ هیستوگرام، برش سایه (مناطقی که کاملاً سیاه هستند و جزئیات آن­ها وجود ندارد) اتفاق می‌­افتد. هر دو حالت را می‌توان غالباً با تغییر تنظیمات نوردهی برطرف کرد. با این حال همه چیز به صحنه بستگی دارد. به عنوان مثال، اگر در تصویر شما خورشید وجود داشته باشد، کاملاً طبیعی است که بسیار روشن خواهد بود، در حقیقت کاملاً سفید، که برش برجسته رخ می­‌دهد.

 

مقاله پییشنهادی : فوکوس استکینگ چیست؟

 

استفاده از هیستوگرام زنده

اگر می­‌خواهید در هنگام عکاسی ببینید که برشی وجود دارد یا خیر، هنگام مرور تصاویر، هیستوگرام را در دوربین قرار دهید. هر دوربین متفاوت است، برای مثال، دوربین­‌های نیکون معمولاً قبل از ظاهر شدن تنظیمات صحیح، باید چندین بار در حالت بررسی، کلیدهای ناوبری را به بالا یا پایین فشار دهید. بسیاری از دوربین‌های DSLR فعلی دارای هیستوگرام زنده هستند که به صحنه در زمان واقعی واکنش نشان می‌دهند. برای درگیر کردن هیستوگرام زنده، باید به جای استفاده از منظره­‌یاب نوری (نمایش زنده) از صفحه LCD برای عکس‌برداری استفاده کنید.

در صورت مشاهده هرگونه برش سایه یا برجستگی، نوردهی خود را بر ­این ­اساس تغییر دهید:

برای صرفه جویی در جزئیات سایه، با شماره‌­گیری در مقدار جبران نوردهی مثبت، تصاویر را روشن­‌تر کنید (به عنوان مثال ۳/۰+ یا ۷/۰+) برای ذخیره جزئیات برجستگی، با شماره‌گیری مقدار جبران نوردهی منفی (به عنوان مثال ۰٫۳- یا ۰٫۷-) تصاویر را تاریک کنید. جبران نوردهی معمولاً با استفاده از دکمه “+/-” در دوربین شما تنظیم می­‌شود. اگر ترجیح می­‌دهید با تنظیمات دستی عکس بگیرید، فقط ISO، دیافراگم یا سرعت شاتر را متناسب با آن تغییر دهید.

 کانال­‌های رنگی

هیستوگرام در عکاسی معمولاً اطلاعات مربوط به سه رنگ اصلی، قرمز، سبز و آبی را نمایش می­‌دهد و به عنوان هیستوگرام‌های RGB شناخته می‌­شوند.

 

 

هیستوگرامی در بالا نشان داده شده است. مشاهده می­‌کنید که از چندین نمودار تشکیل شده که با رنگ­‌های مختلف مشخص شده‌­اند. سه مورد از این نمودارها نشان دهنده کانال­‌های قرمز، سبز و آبی است. نمودار خاکستری نشان می­‌دهد که هر سه کانال با هم تداخل دارند. زرد، فیروزه‌ای و سرخابی در جایی که دو کانال با هم تداخل دارند ظاهر می‌شوند.

هیستوگرام و نوردهی

 برخی عادت دارند هیستوگرام‌­ها را به عنوان نمایش گرافیکی ببینند. بنابراین تعداد معدودی از عکاسان عادت دارند که میزان نوردهی را فقط براساس هیستوگرام ارزیابی کنند و آن­‌ها را “خوب” یا “بد” بیان کنند. معمولاً یک هیستوگرام “خوب” بیشتر تن­ها را در قسمت میانی نمودار ارائه می­‌دهد و هیچ رنگی در لبه‌­های شدید پیدا نمی‌­شود. هیستوگرام “بد” در لبه­‌های نمودار دارای تن خواهد بود؛ که در واقع به معنای قرار گرفتن در معرض کمبود نقطه در جزئیات سایه از دست رفته (برش سایه)، یا قرار گرفتن در معرض بیش از حد در نقطه از دست رفته جزئیات برجسته (قطع برجسته)، یا حتی هر دو در یک تصویر واحد می‌باشد.

اگر با چنین رویکردی موافق باشیم، هیستوگرام نشان داده شده در بالای این مقاله تصویری را نشان می­‌دهد که هرگز کمی در معرض نور قرار گرفته است (تن‌ها کمی به سمت چپ منتقل می‌­شوند)؛ اما اکثراً خوب است. با بررسی عکس زیر ببینیم آیا چنین نظریه‌­ای درست است یا خیر. در این تصویر، از لایت روم برای پردازش سه نسخه مجازی مختلف استفاده شده است.

 

مقاله پییشنهادی : رفلکتور عکاسی چیست؟

 

کمبود نور

نسخه اول عکس کم نور (خیلی تاریک) را نشان می­‌دهد. همان­طور که می­‌بینید، بیشتر تصویر فاقد هر نوع جزئیات روشن است. هیستوگرام به وضوح یک تغییر قدرتمند به سمت چپ با بیشترین رنگ‌­ها در محدوده سایه را نشان می­‌دهد، و حتی بعضی از آن‌­ها قطع می شوند (کاملا سیاه).

بیش از حد در معرض نور قرار گرفتن

تصویر زیر بیش از حد نوردهی شده است. بسیاری از تن­ها بسیار روشن هستند و اساساً هیچ نوع تیره‌­ای وجود ندارد. بخش بزرگی از تصویر منفجر شده است (کاملاً سفید) و هیچ جزئیاتی ندارد. همان­طور که مشاهده می­‌کنید، وقتی هیستوگرام تأیید می­‌کند که تصویر بسیار روشن است، با شدت به سمت راست منتقل می‌­شود.

 

آیا می‌بینید که مقدار کمی از میانه­‌ها در هیستوگرام نمایش داده می­‌شود؟ آن‌­ها نشان‌دهنده کت هستند که در زندگی واقعی سیاه است. تن کت، باید در سمت چپ هیستوگرام به صورت “سایه” در یک تصویر به خوبی نشان داده شود. با دیدن تصویر زیر ببینیم که آیا این درست است. به درستی در معرض دید قرار می­‌گیرد و دارای توزیع تن بسیار گسترده‌­تری است که بیشتر آن­‌ها در بخش “میانه” هیستوگرام یافت می‌شوند.

نوردهی صحیح

همانطور که مشاهده می­‌کنید، در سمت چپ و انتهایی هیستوگرام، جایی که پوسته سیاه نشان داده شده است، به سختی تن وجود دارد. به این معنی که هیچ جزئیاتی در سایه از بین نرفته است. سپس آن را به صورت نمادین می­‌بینیم. همانطور که قبلاً ذکر شد، این قسمت از هیستوگرام، تن‌­های کت سیاه رنگ را نشان می‌­دهد. به اندازه کافی تاریک است اما هنوز جزئیات کافی را به همراه دارد. توجه داشته باشید که نمایش با کانال آبی به پایان می‌رسد. در حال حرکت به سمت چپ، شاهد کاهش میزان تن­‌های سبک‌­تر از پوشش کت هستیم. واضح است که اگر عکس را بررسی کنیم، کت کم و بیش تاریک­‌ترین عنصر عکس است.

هر قسمت دیگری از تصویر به طور قابل توجهی کم­‌رنگ‌­تر است. سپس می‌­بینیم که هیستوگرام ما دوباره به سرعت بالا می‌رود. این مقادیر، نشان‌دهنده پس‎‌­زمینه است که نسبتاً روشن است و بیشترین قسمت این عکس خاص را اشغال می­‌کند. هیستوگرام این موضوع را تأیید می­‌کند. به تدریج، با کمرنگ شدن، میزان آن­‌ها کاهش می‌­یابد. هر دو این مناطق کوچک هستند اما به طور قابل توجهی سبک‌تر از زمینه می‌­باشند. در نهایت به مقدار کمی برجستگی خواهیم رسید. ما می­‌توانیم آن­‌ها را در روشن­‌ترین قسمت‌­های آسمان و هم­چنین دوربینی که در دست است پیدا کنیم.

 

مقاله پییشنهادی : عمق میدان در عکاسی

 

آیا باید نوردهی را با استفاده از هیستوگرام تنظیم کنید؟

بر­اساس این نمونه­‌ها، یک هیستوگرام خوب با بیشترین تن ذخیره شده در قسمت میانی، در واقع نشانگر قرار گرفتن در معرض صحیح نور است. آیا این بدان معنی است که می‌­توان از هیستوگرام برای قضاوت در معرض نور قرار گرفتن استفاده کرد؟ خیر.

یک مثال دیگر را با یک هیستوگرام کاملا متفاوت با نمونه “خوب” که قبلا نشان داده شد، بررسی می‌نماییم. این محصول، تشکیل شده از چند گوشواره است.

 

همانطور که مشاهده می­‌کنید، هیستوگرام به شدت به سمت راست که در آن رنگ‌های روشن نشان داده می­‌شوند، تغییر جهت می‌­دهد. اگر بخواهید میزان قرار گرفتن در معرض نور برای این عکس خاص را فقط براساس هیستوگرام قضاوت کنید، احتمالاً می­‌گویید که بیش از حد زیاد در معرض نور قرار گرفته است. به سختی نشانه‌­ای از تن‌­های میانی وجود دارد، چه رسد به سایه.

با این حال، آیا می­‌توانید بگویید که تصویر بالا به درستی نمایش داده نمی‌­شود؟ اگر تنظیمات نوردهی خود را تغییر دهید و هدف آن هیستوگرام “خوب” باشد، این عکس بسیار تاریک خواهد بود. بنابراین می­‌توان نتیجه­‌گیری ساده‌ای انجام داد. هیستوگرام لزوماً برای ارزیابی قرار گرفتن در معرض نور مناسب نیست. “صحت” آن به عوامل زیادی بستگی دارد؛ نه آخرین مورد دید شما و همچنین صحنه‌­ای که از آن عکس می‌­گیرید. هیستوگرام فقط میزان تن­‌های مختلف سطح روشنایی را در تصویر نشان می­‌دهد و نه چیزی بیشتر. می‌توانید از آن به عنوان راهنما استفاده کنید تا از کاهش جزئیات هنگام عکسبرداری جلوگیری کند و این همان جایی است که هیستوگرام برتری دارد. تا زمانی که این نکته را در ذهن داشته باشید، به طور کلی، هیچ هیستوگرام “خوب” یا “بد” وجود ندارد.

 

مقاله پییشنهادی : راهنمای خرید دوربین عکاسی حرفه‌ای

 

نتیجه گیری

برخی از عکاسان عادت دارند که بعد از هر بار عکسبرداری به پشت صفحه LCD دوربین خود نگاهی بیندازند؛ این کار بیشتر برای بررسی وجود رنگ‌هایی در لبه­‌های شدید است که نشان­‌دهنده از دست دادن جزئیات در مناطق تاریک یا روشن می­‌باشد. با این حال، به نظر می‌­رسد هرگز وقت کافی برای انجام این کار را پیدا نمی‌کنند. اگر از هیستوگرام استفاده می‌­کنید، شما را حرفه‌­ای‌­تر نمی­‌کند؛ اما یادگیری نحوه خواندن آن گاهی اوقات بسیار ارزشمند است. در این مقاله تلاش گردید تا درکی از اینکه هیستوگرام‌­ها چه چیزی را نشان می‌­دهند و همچنین اینکه چگونه هستند ارائه دهیم. شاید با گذشت زمان، یاد بگیرید که از آن­‌ها استفاده کنید. امیدواریم که از این مطلب نهایت استفاده را برده باشید.