آشنایی با سطوح مدیریتی در یک سازمان

سطوح مدیریت سازمان

سطوح مدیریت سازمان یا همان طبقه بندی مدیران به چه صورت است ؟

سطوح مدیریت بر اساس اختیارات و مسئولیت تخصیص یافته به مدیران و همچنین به خط مرزبندی کارکنان در یک سازمان اشاره دارد.

سه سطح مدیریتی که به طور معمول در یک سازمان یافت می شود عبارتند از: مدیریت سطح پایین، مدیریت سطح متوسط و مدیریت سطح بالا. مدیران سطح بالا وظیفه کنترل و نظارت بر کل سازمان را دارند.

سطح عالی مدیریت

شامل هیئت مدیره، مدیر عامل یا مدیر عامل، رئیس جمهور، معاون رئیس جمهور و کلیه مدیران سطح بالا است. مدیریت سطح بالا وظیفه کنترل و نظارت بر کل سازمان را بر عهده دارد. آنها اهداف را توسعه می دهند، سیاست های شرکت تصمیمات اساسی می گیرد که کل سازمان را تحت تأثیر قرار می دهد. آنها در برابر سهامداران و مردم پاسخگو هستند.

نقش مدیریت سطح عالی (سطح بالا ) را می توان به ۴ دسته زیر تقسیم کرد:

• تعیین اهداف برای سازمان

اصلی ترین و مهمترین نقش مدیریت سطح بالا تعیین اهداف برای سازمان به طور كلی است. این بدان معنی است که مدیران سطح بالا(سطح عالی) تفکر خود را به یک محصول خاص یا یک بخش محدود نمی کنند، آنها در جهت تدوین اهداف استراتژیک برای سازمان تلاش می کنند.
اهداف، مهمترین نقاط عطفی است که سازمان می خواهد به آنها برسد یا آنها را برآورده کند. اهداف محدود به زمان، قابل اندازه گیری و دقیق هستند. آنها در تعیین مراحل کمک به دستیابی به یک هدف خاص کمک می کنند. اهداف اصلی هر سازمان بقا، سود و رشد است. مدیریت سطح بالا به تعریف این اهداف از نظر پارامترهای واقعی کمک می کند.

مقاله پیشنهادی: راهکارهایی برای مدیریت خشم

• سیاست ها و برنامه ها را تدوین کنید.

مدیریت سطح بالا سیاست ها و دستورالعمل هایی را تنظیم می کند که بر عملکرد سازمان حاکم است. همچنین برنامه اقدام بلند مدت و همچنین کوتاه مدت برای دستیابی به اهداف سازمانی را مشخص می کند.
خط مشی ها شیوه انجام برخی کارها در سازمان را مشخص می کنند. به عنوان مثال، ممکن است یک سازمان سیاست استخدام تنها متقاضیان باتجربه را داشته باشد. بنابراین، سیاست ها کارمندان سازمان را در مورد چگونگی انجام یک کار خاص راهنمایی می کنند.

• تهیه منابع

مدیریت سطح عالی همچنین وظیفه اطمینان از در دسترس بودن کلیه منابع لازم و مورد نیاز شرکت را در هر زمان بر عهده دارد. این موارد شامل منابع مالی مانند پول، منابع فیزیکی مانند ماشین آلات و منابع انسانی یا کارمندان است.

• برقراری ارتباط بین مردم و سازمان

مدیریت سطح بالا مسئول کلیه ارتباطات بین مردم و سازمان است. آنها چهره شرکت هستند که نمایندگی آن را در کنفرانس های مطبوعاتی، اجتماعات اجتماعی و سایر رویدادها بر عهده دارند.

سطح میانی مدیریت

مدیریت سطح میانی به عنوان مدیریت سطح اجرایی نیز شناخته می شود. آنها تابع مدیریت سطح بالا هستند و مسئولیت مدیریت سطح پایین را بر عهده دارند. از مدیران شعب و مدیران دپارتمان تشکیل شده اند. مدیران سطح میانی مسئول آموزش کارکنان سطح پایین هستند.

نقش مدیریت سطح میانی:

مدیریت سطح میانی وظیفه برقراری ارتباط اهداف و اهداف تعیین شده توسط مدیران ارشد به مدیریت سطح عملیاتی و اطمینان از همسویی کار انجام شده توسط مدیریت سطح عملیاتی با این اهداف را بر عهده دارد. نقش یک مدیر سطح میانی را می توان به شرح زیر ذکر کرد:

برنامه ها را تفسیر می کند و آنها را به مدیریت سطح عملیاتی انتقال می دهد.

مدیران سطح میانی برنامه ها و سیاست های تعیین شده توسط مدیریت سطح بالا را تفسیر می کنند و آنها را به طور موثر به مدیریت سطح پایین (عملیاتی) انتقال می دهند تا همه در جهت رسیدن به هدف تعیین شده تلاش کنند.

• نتایج را گزارش و بازخورد را به مدیران ارشد اطلاع می دهند.

مدیریت سطح بالا (مدیریت عالی) از مدیریت سطح میانی انتظار دارد هر گونه بازخورد از مدیریت سطح پایین(سطح عملیاتی) را به آنها اعلام کند. آنها همچنین باید گزارش های منظم را برای مدیران سطح عالی ارسال کنند.

• ایجاد انگیزه در کارمندان

مدیریت سطح میانی وظیفه ایجاد انگیزه در کارکنان را برای کار در جهت تحقق هدف سازمانی بر عهده دارد. آنها ملزم به ارائه مداوم پشتیبانی و راهنمایی برای کمک به کارکنان در بهبود عملکرد خود هستند تا فرهنگ مثبتی در سازمان برقرار گردد.

• استخدام و آموزش کارمندان

مدیریت سطح میانی وظیفه استخدام بهترین شرایط برای سازمان و آموزش آنها را دارد تا بتوانند به میزان كارآیی كارمندان عادی برسند. آنها همچنین باید عملکرد کلیه کارکنان را در فواصل منظم ارزیابی کنند.

سطح پایین (سطح عملیاتی) مدیریت

سطح پایین به عنوان سطح نظارت – عملیاتی مدیریت نیز شناخته می شود. این سطح متشکل از مدیران، سرپرستان، کارکنان بخش، ناطران و غیره است. درواقع آنها بر کنترل و هدایت تمرکز دارند.

ویدئو پیشنهادی: آموزش مدیریت

نقش مدیریت سطح عملیاتی را می توان به موارد زیر تقسیم کرد:

• نظارت بر نیروی کار

مدیریت سطح عملیاتی وظیفه نظارت بر کار کارکنان و ارائه راهنمایی به آنها را در صورت نیاز دارد. آنها باید ببینند که فرآیندهای اداره شده توسط کارکنان طبق مهلت تعیین شده توسط مدیریت سطح میانی انجام می شود.

• استاندارد و کیفیت کار را حفظ می کند.

از آنجا که مدیریت سطح پایین یا همان عملیاتی در ارتباط مستقیم با کارکنان است، آنها به راحتی می توانند اطمینان حاصل کنند که استاندارد و کیفیت کار به خطر نیفتد.

• روحیه کارگران را بهبود می بخشد.

مدیریت سطح عملیاتی مسئول بهبود روحیه کارکنان و ایجاد انگیزه برای کار موثر و کارآمد است. آنها روابط بین سازمان و نیروی کار را مدیریت می کنند، و هرگونه نارضایتی نیروی کار را به مدیران سطح عالی منتقل می کنند و آنها را برای حفظ هماهنگی در سازمان استفاده می کنند.

• اتلاف را به حداقل می رساند.

مدیریت سطح عملیاتی مسئول به حداقل رساندن اتلاف وقت، مواد و تلاش ها در طی فرایند تولید است. آنها همچنین مسئول حفظ نظم و انضباط در بین کارکنان هستند.

همچنین:

. واگذاری شغل به کارگران مختلف.

. آنها مشکلات کارکنان، پیشنهادات و غیره را به مدیریت سطح بالا اطلاع می دهند.

. آنها به حل شکایات کمک می کنند.

. آنها گزارش دوره ای مربوط به کارکنان را به مافوق خود می دهند.

چرا سطوح مدیریت سازمان مهم است؟

سطوح مدیریت به سازمان از حضور اثربخشی و کارایی در کارهای انجام شده اطمینان می دهد. عوامل بسیاری وجود دارد که باید به طور همزمان در یک سازمان اداره شوند.

یک نفر نمی تواند از پس همه اینها برآید. بنابراین، کار ها بر اساس مهارت، تجربه و پست در سازمان بین کارکنان تقسیم می شود. از هر مدیر انتظار می رود که به بخش خاصی از کار سازمان رسیدگی کند و بر زیردستان خود نظارت کند تا مسئولیت خود را در قبال شرکت انجام دهد. امیدواریم که با این مقاله توانسته باشیم شما را با سطوح مدیریت سازمان‌ها آشنا کنیم.