بسیارند افرادی که احساس می‌کنند زندگی آنها را دور انداخته یا از سر راه‌کنار گذاشته. طردشدگی یعنی ازدست‌دادن عشق و احساس قطع ارتباط عاطفی با دیگران. به طور معمول این تعریف با مفاهیمی مانند جدایی، خیانت و احساس تنهایی همراه است. ممکن است این حالات را به‌صورت یک جا یا به طور جداگانه و در طول ماه‌ها و سال‌ها پس از جدایی تجربه کنیم. طبیعی است که طردشدگی برای ما معانی متفاوتی داشته باشد، این احساس کاملاً شخصی و منحصربه‌فرد است. گاهی اوقات این احساس به‌جامانده از شکست عاطفی گذشته است یا گاهی ناشی از ترس است. درهرصورت مانند حصاری نامرئی ما را از برقراری ارتباط دلخواهمان باز می‌دارد و حتی ممکن است به شکل خودتخریبی خودش را نشان دهد.

• آیا من از رهاشدن می‌ترسم؟
• آیا سوءاستفاده‌ی احساسی را برای تنها نشدن تحمل می‌کنم؟
• آیا خود واقعیم را پنهان می‌کنم چون فکر می‌کنم به‌اندازه‌ی کافی آدم خوبی نیستم؟
• آیا وقتی سریعاً جواب پیامم را نگیرم نگران می‌شوم؟
• آیا برای جلوگیری از اضطراب به پرخوری یا پرکاری و...پناه می‌برم؟
• آیا به‌خاطر ترس از رهاشدن از ایجاد رابطه اجتناب می‌کنم؟
• آیا جذب کسانی می‌شوم که بی‌ثبات و طردکننده هستند؟
• در این موقعیت‌ها چه احساسی دارم؟ نیاز؟ خشم؟ گناه؟ انتقاد؟ کنترل؟ احساس طرد؟ انزوا؟ بی‌حسی؟ پریشانی؟
• چه اتفاقی میفتد اگر این ترس و باورها را کنار گذاشته و از گذشته فاصله بگیرم و بتوانم یک رابطه ی پایدار و عاشقانه بسازم؟