آموزش جذب و استخدام و مصاحبه‌گری حرفه‌ای

سونیا جلالی، متولد ۱۳۵۹، از دوران کودکی همواره به عنوان دانش‌آموزی درس‌خوان و پرتلاش شناخته می‌شد. او در مسیر آموزشی خود، در دهه هفتاد، وارد رشته ریاضی‌فیزیک شد و در سال ۱۳۷۷، تحصیل در رشته مهندسی عمران دانشگاه صنعتی شاهرود را آغاز کرد؛ رشته‌ای که به‌ناچار و نه از روی علاقه انتخاب کرده بود.

پس از فارغ‌التحصیلی و آغاز به کار در یک کارخانه، به‌طور غیرمنتظره‌ای با مسئولیت مدیریت آموزش روبه‌رو شد. این اتفاق سرآغاز یک تغییر مهم و یک نقطه عطف در مسیر حرفه‌ای او بود؛ چرا که فرصتی برای کشف علاقه واقعی‌اش، یعنی کار در حوزه مدیریت منابع انسانی، فراهم شد.

سونیا جلالی با شناخت عمیق انسان‌ها و پیچیدگی‌های رفتارشان، تلاش کرد تا ضمن رشد و توسعه فردی و حرفه‌ای کارکنان، در بهبود عملکرد سازمان‌ها نیز نقش موثری ایفا کند. او همزمان با ایفای نقش‌های مختلف در مدیریت منابع انسانی، تصمیم گرفت به‌صورت آگاهانه و با علاقه شخصی، مسیر حرفه‌ای‌اش را در این حوزه ادامه دهد.

در سال ۱۳۸۶، با هدف تکمیل دانش و تجربه، تحصیلات تکمیلی در رشته مدیریت اجرایی را آغاز کرد و با تمرکز بر یادگیری عمیق‌تر، خود را برای ورود به دنیای مشاوره مدیریت منابع انسانی آماده کرد. تجربه همکاری با سازمان‌های مختلف، کوچینگ، و راه‌اندازی وب‌سایت و آکادمی تخصصی مدیریت منابع انسانی، نشان‌دهنده روحیه کارآفرینی و علاقه او به خلق ارزش برای دیگران است.

باور عمیق سونیا جلالی این است که انسان‌ها فراتر از سیستم‌ها و فرایندها قرار دارند و هیچ سیستمی بدون توجه به روح و فردیت انسان‌ها، نمی‌تواند به درستی کار کند. این باور، مسیر او را در کشف کوچینگ هموار ساخت تا بتواند به افراد کمک کند تا مسیر زندگی شخصی و حرفه‌ای خود را با آگاهی، رضایت و اثرگذاری بیشتری طی کنند.

سونیا جلالی بیش از یک دهه تجربه در حوزه مدیریت منابع انسانی دارد و طی این سال‌ها، علاوه بر فعالیت‌های اجرایی و مشاوره‌ای، به عنوان کوچ حرفه‌ای نیز فعالیت می‌کند. او همواره بر این باور است که با تغییر درونی انسان‌ها می‌توان جهان پیرامون را تغییر داد و به همین دلیل، رسالت خود را در خلق ارزش و اثرگذاری معنادار می‌بیند.

او عمیقاً به سخن ساموئل جانسون اعتقاد دارد:
"سرچشمه خردمندی باید از ذهن انسان بجوشد، و آن کس که از طبیعت انسان چنان معرفت اندکی دارد که می‌خواهد با تغییر دادن هر چیز الا گرایش‌های خودش خوشبختی را بجوید، زندگیش را با تلاش‌های بیهوده به هدر می‌دهد و بر اندوهی که می‌کوشد بزداید می‌افزاید."