دانشگاه تهران دانشگاه دولتی و بزرگترین مرکز آموزش عالی در ایران است. در زمستان سال 1313 تأسیس شده است و تا سال ۱۳۲۱ دانشگاه تهران توسط وزیر فرهنگ مدیریت میشد. از آن تاریخ به بعد مدیریت دانشگاه تهران بهصورت مستقل و زیر نظر وزارت فرهنگ در آمد.
هماکنون 52154 دانشجو و 3305 استاد در این مرکز مشغول فعالیت میباشند
پیشنهاد اولیه آن توسط اسماعیل سنگ در سال ۱۳۰۵ داده شد و پس از انجام مطالعات اولیه توسط عیسی صدیق در سال ۱۳۱۳ به دستور رضاشاه پهلوی تأسیس شد. دانشگاه تهران هماکنون دارای ۲۵ دانشکده، ۹ پردیس و ۱۱ مرکز پژوهشی است. در حال حاضر محمود نیلی احمدآبادی ریاست این دانشگاه را به عهده دارد.
پردیسها و دانشکدههای دانشگاه تهران شامل: پردیس دانشکدههای فنی، پردیس علوم، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، پردیس هنرهای زیبا، علومانسانی، علوم اجتماعی و رفتاری، پردیسهای منطقهای، پردیس ابوریحان، پردیس فارابی، دانشکدههای دیگر میشوند.
وجود برترین اساتید ایران در این دانشگاه یکی از دلایل اهمیت آن است. دانشگاه تهران دارای ۲۵ دانشکده، ۹ پردیس و ۱۱ مرکز پژوهشی است. سال ۱۹۷۱ کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران با طراحی عبدالعزیز فرمانفرمایان افتتاح شد که امروزه حاوی ۷۰۰٬۰۰۰ جلد کتاب و ۱۸۰۰ نشریه از سراسر جهان میباشد.
مؤسسات مهمی مانند مؤسسه ژئوفیزیک که این مؤسسه مسئولیت تهیه و تنظیم تقویم رسمی ایران را برعهده دارد، یکی از مراکز آموزشی و پژوهشی وابسته به دانشگاه تهران است.
اهداف دانشگاه تهران در سومین برنامه راهبردی خود ارتقای جایگاه بینالمللی دانشگاه و حضور مؤثر در چرخۀ تولید علم و فناوری جهانی، نوآوری و حرکت بهسوی دانشگاه ایدهپرداز و کارآفرین و ارتقای اخلاق و مسئولیتپذیری اجتماعی است.
طبق رتبهبندی پایگاه استنادی جهان اسلام (ISC) دانشگاه تهران رتبه سوم در میان کشورهای مسلمان در سال ۲۰۱۶ را دارد. در مهندسی و فناوری مهندسی و فناوری رتبه یک، علوم کشاورزی رتبه سوم، علوم اجتماعی رتبه سوم و در علوم طبیعی رتبه چهارم را دارد.
باتوجهبه آماری که از تحلیلهای انجام شده به دست آوردهایم این مرکز تاکنون 51941 مقاله علمی در نشریات و همایشهای ایرانی منتشر نموده است. دانشگاه تهران حق امتیاز 115 مجله تخصصی را دارد و ناشر آنها نیز هست و تا کنون 150 همایش توسط دانشگاه تهران برگزار شده است. علاوه بر این 69141 مقاله معتبر بینالمللی نیز از این مرکز بیرونآمده است. سال 1398 پژوهشگران دانشگاه تهران بیشترین مقالات خود را با محوریت توسعه پایدار و ایران نشر دادهاند.