آموزش مقاله نویسی برای مبتدیان
هنگامی‌که محققان و دانشمندان تحصیلات تکمیلی را شروع می‌کنند، تعداد کمی از آن‌ها شاید بدانند که در بسیاری از اوقات درگیر مقاله نویسی می‌شوند. از آنجا که تمرکز در تحصیلات تکمیلی به دست آوردن داده‌ها و نتایج است، تعجب آور نیست که نیاز به آموزش نگارش مقاله نویسی برای مبتدیان از طریق آشنایی با دسته‌های مقاله نویسی، نحوه مقاله نویسی با رعایت اصول مقاله نویسی و چارچوب‌های آن دیده می‌شود.
با این حال، محققان حرفه‌ای، مقالاتی علمی برای چاپ، پیشنهادات کمک هزینه، خلاصه مقاله برای کنفرانس‌ها، پایان نامه‌ها (در صورت دریافت مدرک کارشناسی ارشد یا دکترا) ، کتاب‌ها، سخنرانی‌های کنفرانس و شاید حتی سخنرانی پذیرش برای جایزه نوبل می‌نویسند. حتی اگر فکر می‌کنید که درباره نوشتن در مورد مطالب علمی و مقاله نویسی و روش‌های مقاله نویسی و قواعد آن در حوزه علم و دانش همه چیز را می‌دانید، ما شما را به ادامه خواندن تشویق می‌کنیم چرا که مطالب جالبی را در اینجا در خصوص نمونه مقاله نویسی مطرح می‌کنیم.
مطالعات تحقیقی بزرگی وجود دارد که متأسفانه در مجلات دانشگاهی معتبر، حتی توسط دانشمندان خوب و باتجربه، بسیار ضعیف نوشته شده است. این عامل ممکن است هیچ ارتباطی با انگلیسی زبان بودن یک محقق نداشته باشد. بلکه ممکن است همه چیز با دانستن (یا ندانستن) نحوه نوشتن یک مقاله علمی که مرتبط با علم مقاله نویسی است، برگردد.
و حتی اگر نوشتن را بلد باشید، شاید نکات ما در خصوص شیوه و مراحل مقاله نویسی با ارائه نمونه مقاله نویسی در ادامه بینش جدید یا طرز تفکر بهتری درباره نوشتن مقالات ژورنالی به شما ارائه دهد. از این گذشته، همه ما می‌خواهیم محققان کارآمدتری باشیم.
مقاله نویسی چیست؟
برای پاسخ به سوال مقاله نویسی چیست؟باید گفت یک مقاله علمی در مورد یک موضوع خاص از تحقیقات اصلی برای مخاطبان خاص (سایر محققان در آن زمینه) نوشته شده است. به طور کلی، یک مقاله علمی در یک ژورنال علمی مشخص و معتبر منتشر می‌شود. این مقاله به طور معمول جزئیات یک مطالعه اصلی و نتایج به دست آمده را نشان می‌دهد به طوری که باید بینشی در مورد ارتباط مطالعه با حوزه مورد مطالعه ارائه دهد. نام‌های جایگزین مقاله علمی یک نسخه علمی، مقاله ژورنالی، مقاله دانشگاهی، مقاله علمی، مقاله ژورنالی علمی یا مقاله ژورنالی دانشگاهی است. می‌توانید مقالات علمی را از طریق Google Scholar که به طور گسترده استفاده می‌شود یا از طریق سایر خدمات پولی مانند Web of Science جستجو کنید.
موضوع مقاله چیست؟
ممکن است بسیاری از افراد موضوع مقاله را با عنوان آن اشتباه بگیرند. توجه کنید که نقطه شروع هر مقاله‌ای مشخص کردن موضوع تحقیق است. تنها در صورتی می‌توانید بهترین و مناسب‌ترین استراتژی را برای جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل داده‌ها انتخاب کنید که به‌طور کامل از موضوع مقاله خود آگاهی داشته باشید.
تنظیم و مشخص کردن موضوع مقاله ممکن است فرایندی زمان‌بر و دشوار باشد. شما باید ابتدا مطالعه کنید و موضوعی را بیابید که هم ارزشمند باشد و هم شما برای تحقیق و پژوهش در مورد آن انگیزه داشته باشید. طبیعی است که هر موضوعی را نمی‌توانید برای مقاله خود انتخاب کنید. چرا که موضوع مقاله باید به اندازه کافی مهم بوده و منابع لازم برای انجام آن قابل تامین باشد.
روش تحقیق چیست؟
روش تحقیق همان روند یا تکنیک‌های خاصی است که برای شناسایی، انتخاب، پردازش و تجزیه و تحلیل اطلاعات مرتبط با موضوع استفاده می‌شود. در یک مقاله علمی بخش روش تحقیق به خواننده اجازه می‌دهد تا اعتبار و ارزش کلی مطالعه را به‌طور انتقادی مورد ارزیابی قرار دهد.
روش تحقیق همان طور که از اسمش پیداست، به شیوه جستجوی ما اشاره دارد. انواع روش‌های تحقیق که امروزه استفاده می‌شوند، عبارتند از: روش‌های تحقیق میدانی، کتابخانه‌ای، تحلیل محتوا و منوگرافی. بسته به موضوع تحقیقتان باید یکی از این روش‌ها یا ترکیبی از آن‌ها را انتخاب کنید.
اگر به پدیده‌های مورد مطالعه دسترسی داشته باشید، می‌توانید از مطالعات میدانی استفاده کنید. مطالعات کتابخانه‌ای برای شرایطی مناسب است که در گذشته دور یا نزدیک تحقیقاتی در ارتباط با موضوعتان انجام شده باشد. مونوگرافی یا تک‌نگاری هم شیوه‌ای از تحقیق است که برای مطالعه جوامع محدود استفاده می‌شود.
هرکدام از این روش‌ها ارزش و اعتبار خاص خود را دارند. اگر می‌خواهید ارزش مقاله خود را بالا ببرید، می‌توانید از ترکیبی از آن‌ها استفاده کنید.
نمونه مقاله نویسی و ساختار یک مقاله علمی
خواه دانشجو باشید یا یک دانشمند مجرب، 15 نکته زیر باید بینش جدیدی در مورد نحوه نوشتن مقاله علمی و روش مقاله نویسی برای چاپ به شما ارائه دهد. این نکات باید روند کار در این حوزه را کمی آسان‌تر و سازمان یافته تر کند تا بتوانید به تحقیقات خود برگردید. در اینجا نمونه مقاله نویسی همراه با خلاصه‌ای سریع با جزئیات بیشتر در خصوص اصول مقاله نویسی آشنا می‌شود.
چگونه یک مقاله علمی خوب بنویسیم؟ (15 نکته)
1. الگویی برای همه نسخه‌های اولیه (پیش نویس) مقالات خود بسازید.
2. بیاموزید که چه مواردی را باید وارد کنید و چه مواردی را نباید در هر بخش گنجانید.
3. از تکرار و مکررات جملات و عبارت‌های مشابه بپرهیزید.
4. با قسمت Experimental یا Material and Methods شروع کنید.
5. بخش‌های دیگر را با این ترتیب بنویسید: مقدمه، نتایج و بحث و بررسی، نتیجه گیری، و سپس چکیده.
6. قبل از نوشتن بخش‌های مقدمه و نتایج و بحث و بررسی، کتابنامه خود را جمع آوری کنید.
7. ابتدا شکل‌ها و جداول خود را بسازید. سپس، در بخش نتایج و بحث و بررسی خود به ترتیب درباره آن‌ها بحث کنید.
8. بدانید که موفق‌ترین و پر استنادترین مقالات بررسی شده توسط همتایان نه تنها نتایج عالی دارند بلکه ارزش نتایج آن‌ها را نیز توضیح می‌دهند.
9. نتیجه گیری را در زمانی بنویسید که سرحال هستید.
10. در آخرین مرحله چکیده را بنویسید. اما، ابتدا یاد بگیرید که چه چیزی نباید در چکیده باشد.
11. به دقت در مورد عنوان خود فکر کنید.
12. در صورت نیاز به وقفه در کار در بخش‌های طولانی دیگر، بخش‌های کوتاه‌تر را بنویسید.
13. وقتی همه بخش‌ها را نوشتید، کل نسخه را بخوانید. خلا‌ها را شناسایی و آن‌ها را پر کنید. اطمینان حاصل کنید که محتوای نوشته شده به خوبی جریان دارد.
14. اگر به زبان مادری خود (نه انگلیسی) می‌نویسید، از جملات کوتاه و ساده‌ای استفاده کنید که ترجمه آن‌ها به انگلیسی آسان باشد.
15. اگر نسخه اصلی را به انگلیسی ننوشتید مترجم خوبی بگیرید. سپس، مقاله را توسط یک ویرایشگر حرفه‌ای یا حداقل یک همکار ویرایش کنید.
حال، اجازه دهید به جزئیات هر یک از این نکات بپردازیم.
1. الگویی برای همه نسخه‌های اولیه (پیش نویس) مقالات خود بسازید.
به عنوان مثال، بخش‌های اصلی را در ژورنال مربوطه در زمینه‌ای که می‌خواهید تحقیقات خود را در آن منتشر کنید، در مقالات خود بگنجانید. همچنین می‌توانید الگوی دست‌نویس ژورنالی را که می‌خواهید مقاله علمی خود را در آن ارسال کنید، به صورت آنلاین جستجو کنید. با ساخت یک الگو، وقتی شروع به نوشتن یک مقاله جدید می‌کنید، همیشه جایی برای شروع خواهید داشت. اگر هر مقاله شما در یک زمینه و در یک موضوع باشد، می‌تواند بسیار مفید باشد.
2. بیاموزید که چه مواردی را باید وارد کنید و چه مواردی را نباید در هر بخش گنجانید.
با چگونگی نوشتن چکیده، نحوه نوشتن مقدمه، نحوه لیست کردن روش‌های آزمایشی (یا محاسباتی) و معرف‌ها و مواد خود، نحوه توضیح نتایج و چگونگی تفاوت بخش نتیجه گیری با مقاله خلاصه خود آشنا شوید. دانستن جزئیات این بخش بسیار مهم است.
اگر مقالات زیادی را با همکاران خوانده‌اید، ممکن است در مورد آنچه که هر یک از این بخش‌ها به طور معمول شامل می‌شوند، ایده خوبی داشته باشید. همچنین، ممکن است قبلاً نظرات خود را در مورد مواردی که باید در هر بخش بگنجانید ارائه داده باشید. اما، به خواندن ادامه دهید. در مورد برخی از این بخش‌ها نکات جدیدی را برای نسخه پیش‌نویس شما ارائه خواهیم داد.
3 . از تکرار و مکررات جملات و عبارت‌های مشابه بپرهیزید.
بسیاری از محققان این اشتباه را مرتکب می‌شوند. به عنوان مثال، جمله دقیقاً مشابه، اغلب در چکیده و در روش‌ها یا در بخش نتیجه گیری مقاله آن‌ها وجود دارد. این ممکن است نتیجه نوشتن آخرین چکیده و گرفتن چند جمله از هر بخش مقاله باشد. این قابل درک است. اما، خواننده شما به هیچ عنوان دوست ندارد همان جمله را دو بار (یا حتی همان اطلاعات را دو بار) ببیند. وقت طلاست برای کسانی که قدر وقت را می‌دانند.
بنابراین، مختصر باشید و متن خود را به اندازه کافی تغییر دهید تا به نظر نرسد که حرف خود را تکرار می‌کنید. مجله Science حتی در الگوی دستی خود به صراحت گفته است "در آخر از تکرار نتیجه گیری جلوگیری کنید." این از بروز مشکلات احتمالی ویراستاران ژورنال جلوگیری می‌کند.
4. با قسمت Experimental یا Material and Methods شروع کنید.
نوشتن این بخش از نسخه علمی ساده‌ترین بخش برای شروع کار است. آنچه در آزمایش خود انجام داده اید را بنویسید و به طور طبیعی جزئیاتی که باید آن‌ها را پر کنید، به دست خواهد آمد.
قبل از دانستن آن، به احتمال زیاد یک صفحه از مقاله خود را نوشته اید، که یک نقطه شروع عالی است. به شما انگیزه نوشتن بخش‌های دیگر را می‌دهد.
پس از اتمام کار، شما باید در مورد آنچه که در مطالعه خود انجام داده‌اید دید خوب و اطلاعات کافی داشته باشید. سپس باید بتوانید بخش‌های دیگر را با درک روشن تری از آزمایشات خود بنویسید.
5. بخش‌های دیگر را با این ترتیب بنویسید: مقدمه، نتایج و بحث و بررسی، نتیجه گیری، و سپس چکیده.
برای اکثر رشته‌های تحصیلی، موارد ذکر شده، بخش‌های عمده‌ای است که هنگام نوشتن یک مقاله دانشگاهی باید آن‌ها را به عنوان سر فصل خود در نظر بگیرید. مقدمه دومین بخش آسان برای نوشتن است، سپس به دنبال آن می‌توانید نتایج و بحث و برررسی و سپس نتیجه گیری را بنویسید.
گاهی اوقات، شما باید نتایج و بحث و بررسی را به دو بخش تقسیم کنید. اما، این تقسیم بندی به نیازهای ژورنال و یا سبک شخصی شما بستگی دارد.
نتیجه گیری، چکیده و عنوان را برای آخر بگذارید. به این ترتیب وقت دارید تا به تأثیر وسیع‌تر مطالعه و ارتباط آن با رشته تحصیلی خود فکر کنید.
6 . قبل از نوشتن بخش‌های مقدمه، نتایج، بحث و بررسی و ادبیات حوزه خود را جستجو کرده و کتابشناسی خود را جمع آوری کنید.
این کار مطالعات قبلی را در اختیار شما قرار می‌دهد تا کار خود را در بخش نتایج و بحث و بررسی مقایسه کنید. همچنین به شما کمک می‌کند تا در قسمت معرفی، مطالعه خود را با دید روشن‌تر و با ساختار‌تری معرفی کنید.
اما، مراقب باشید که مطالعات دیگر را دزدی ادبی نکنید (این یک نه بزرگ است!). برخی از اطلاعات مفید پس زمینه را که از مقالات قبلی کنار گذاشته اند، اضافه کنید. در این قسمت در واقع هدف این است که به مجموعه‌ای از ادبیات مربوط به موضوع خود ارزش بیفزایید، و آنچه دیگران قبلاً بیان کرده اند را دوباره انجام ندهید.
در رشته تحصیلی شما ممکن است ارتباطات و خلا های زیادی وجود داشته باشد. به محض مطالعه و جمع آوری کتابشناسی مناسب، باید در معرفی خود به آن‌ها اشاره کنید.
7. ابتدا شکل‌ها و جداول خود را بسازید. سپس، در بخش نتایج و بحث و بررسی خود به ترتیب درباره آن‌ها بحث کنید.
قبل از شروع به نوشتن در مورد داده‌ها نتایج، ابتدا شکل‌ها و جداول خود را بسازید. سپس، ترتیب آن‌ها را مرتب کنید. هنگامی‌که دانستید ترتیب آن‌ها در مقاله علمی شما چگونه است، برای بخش نتایج خود یک طرح کلی دارید.
سپس، با اولین شکل و جدول خود شروع کنید. آن را توصیف کنید و بگویید پیام اصلی آن چیست و نتیجه آن چیست. اگر ارقام خود را به ترتیب مناسب سازماندهی کرده باشید، بحث شما در مورد شکل اول به طور طبیعی به شکل دوم منجر می‌شود (یا به جدول اول). اگر با این روش به طور طبیعی پیشرفت نکردید، در این صورت باید ترتیب شکل‌ها را تغییر دهید. سپس، به ترتیب در مورد آن‌ها نوشتن را ادامه دهید.
این روش، نوشتن در مورد همه داده‌ها و نتایج شما را آسان می‌کند. در صورت لزوم، مقایسه داده‌های خود با نتایج مطالعات قبلی را انجام دهید. شما باید شروع به دیدن تصویر بزرگ‌تر کنید که چرا نتایج شما مهم هستند.
نگران نباشید که هنگام نوشتن نسخه علمی خود در مرحله "تجزیه و تحلیل" نتایج خود هستید. این طبیعی است.
گاهی اوقات، تا زمانی که نتایج خود را یادداشت و آن‌ها را در رابطه با سایر مطالعات تجزیه و تحلیل نکنید، دید کلی به مقاله خود نخواهید داد. نوشتن مقاله در واقع می‌تواند به تعیین ارزش مطالعه شما کمک کند.
8. بدانید که موفق‌ترین و پر استنادترین مقاله‌های بررسی شده توسط همتایان (و بیشترین نویسندگان پر استناد) نه تنها نتایج عالی دارند بلکه ارزش نتایج آن‌ها را نیز توضیح می‌دهند.
نیازی به تکرار دوباره نیست به اینکه باید ارتباط نتایج خود را به روشنی بیان کنید.
جملات زیر را در خصوص مقاله خود پاسخ دهید. این نوع جملات بحرانی هستند. با استفاده از این جملات، باید به خواننده بگویید که چرا آن‌ها باید به مقاله شما اهمیت دهند.
- چگونه مطالعه شما خلا را پر می‌کند؟
- چگونه برای مطالعات و نوآوری‌های آینده مفید است؟
- آیا روش‌های شما جدید و بسیار مفید است؟
پاسخ به این سؤالات می‌تواند یک مقاله عالی در Nature را از یک مقاله متوسط در یک ژورنال سطح پایین متمایز کند. مقالات متوسط نتایج خود را ارائه می‌دهند و بیان می‌کنند که نتایج مهم هستند. اما، آن‌ها دلیل مهم بودن آن‌ها را توضیح نمی‌دهند. در مقالات عالی ارتباط به خوبی توضیح داده شده و جزئیاتی در مورد دلیل آن ارائه شده است.
9. . نتیجه گیری را هنگامی بنویسید که سرحال هستید.
بخش نتیجه گیری می‌تواند دشوار باشد. انجام یک مطالعه آسان است اما نتیجه گیری یا بحث درباره چرایی وقوع نتایج کار دشواری است.
باید بپذیریم که شما از این پروژه خسته شده اید و فقط می‌خواهید به مطالعه جالب بعدی بپردازید. نوشتن غالباً مخوف‌ترین قسمت علوم برای اکثر محققان است.
با این حال، این روش تنها وسیله‌ای مهمی است که به شما این امکان را می‌دهد که به سایر محققان و همکاران خود در مورد مطالعات و نتایج اصلی خود توضیح ارائه دهید و یافته‌های خود را در معرض دید قرار دهید.
بنابراین، با رسیدن به این مرحله با مهربانی به خود، نوشتن قسمت نتیجه گیری را آسان‌تر کنید. به بخش‌های دیگری که قبلاً نوشته اید، نگاه کنید. اکنون، از پیشرفت خود تعجب خواهید کرد (حتی اگر قبلاً مقالات زیادی نوشته باشید، این همیشه یک موفقیت است!).
خوب، حالا یک روز تعطیل بگیرید (یا بهتر از آن، روی یک پروژه دیگر کار کنید) ، و فردا به قسمت نتیجه گیری بازگردید. سپس، زود بیدار شوید، صبحانه خوبی بخورید و بنشینید تا بر روی نتیجه گیری از کاری که کردید وقت بگذارید.
آنچه را که بیشترین اهمیت را در مورد مطالعه و نتایج خود داشتید بنویسید.
- چرا این تحقیق حتی مهم است؟
- چه ارتباطی بین مطالعه شما و مطالعات مشابه قبلی وجود دارد؟
- چه چیزی، در صورت نتیجه گیری، نتایج پیشگویی کننده بود؟
در نتیجه گیری خود حداقل به برخی از این سؤالات پاسخ دهید.
قطعات را کنار هم قرار دهید. حدس بزنید که چه مکانیزمی در حال کار است (اگر این امر به بحث و گفتگوهای اساسی نیاز دارد، این ممکن است به بهترین وجه در قسمت نتایج و بحث شما بیان شود).
پیش بینی کنید و در مورد آنچه هنوز به نظر کم می‌آید و نیاز به مطالعه در آینده دارد صحبت کنید.
حتی ممکن است ایده‌های جدیدی برای مطالعات آینده، پیشنهادات کمک هزینه آینده یا پایان‌نامه خود (اگر دانشجو هستید) بدست آورید. سپس، آن را دوباره بخوانید تا مطمئن شوید همه "نتیجه گیری"های خود را وارد کرده اید.
10.. آخرین چکیده را بنویسید. اما، ابتدا یاد بگیرید که چه چیزی نباید در چکیده باشد.
- چکیده فقط جملات برگرفته از نسخه اصلی نیست.
- چکیده بررسی ادبیات نیست. این نه تنها باید اطلاعات زمینه‌ای را بدون ذکر نتایج مطالعه شما ارائه دهد.
- چکیده یک بخش روش‌های کوچک نیست. شما نباید تمام جزئیات مربوط به نحوه انجام مطالعه خود را ذکر کنید.
چکیده باید به طور کلی دارای این رئوس مطالب باشد:
- 1 جمله در پس زمینه
- 1 جمله در مورد هدف و آنچه شما به طور کلی مطالعه کرده اید.
- 1 تا 2 جمله در مورد روش‌های شما
- 1 تا 2 جمله در مورد نتایج شما
- 1 جمله نتیجه گیری
- 1 جمله چشم انداز
البته ممکن است لازم باشد این اعداد را بسته به مطالعه خاص خود تنظیم کنید.
11. به دقت در مورد عنوان خود فکر کنید.
عنوان مقاله علمی شما همان چیزی است که خوانندگان ابتدا می‌بینند. اگر جذاب و فشرده نباشد اما آموزنده باشد، خوانندگان به خواندن مقاله یا حتی چکیده مقاله ادامه نمی‌دهند.
این بدان معنی است که شما می‌توانید استناد به مقاله خود را از دست دهید. بنابراین، خیلی فکر کنید که چه کلماتی را باید در عنوان مقاله علمی خود بگنجانید.
- این شامل فکر کردن در مورد کلمات کلیدی در عنوان شماست.
- کلمات کلیدی کلماتی هستند که محققان ممکن است برای جستجوی موضوع شما استفاده کنند.
12. در صورت نیاز به وقفه در کار در بخش‌های طولانی دیگر، بخش‌های کوتاه‌تر را بنویسید.
در صورت نیاز به استراحت، تشکرها، اطلاعات پشتیبانی و لیست کلمات کلیدی را بنویسید.
به عنوان مثال، اگر در حال نوشتن نتیجه گیری هستید اما در ایجاد ارتباط با مطالعات قبلی مشکل دارید، متوقف شوید!
درعوض، مدتی را در بخش‌های کوتاه‌تر اختصاص دهید تا حرکت خود را با نوشتن ادامه دهید. این کار برای مدتی از کار اصلی شما فاصله می‌گیرد. با ادامه پیشرفت خود احساس موفقیت خواهید داشت و دلسرد نخواهید شد.
به عنوان مثال، اغلب تعیین اینکه چه کسی را تصدیق کنید آسان‌تر از نوشتن نتیجه گیری است.
اما، این توصیه را بهانه قرار ندهید تا به کار اصلی نوشتن بخش‌های اصلی مقاله برنگردید. برای جلوگیری از حواس پرتی زیاد، یک تایمر را به مدت 30 دقیقه تنظیم کنید. در این مدت می‌توانید کمی آرام باشید و قسمت‌های جزئی مقاله را کار کنید.
هنگام استراحت از نوشتن مقاله دانشگاهی خود، روی میز بنشینید.
سپس، پس از پایان زمان، به کار در بخش‌های بزرگ‌تر بپردازید. حتی ممکن است دریابید که می‌توانید در هنگام استفاده از این "استراحت" ایده خوبی داشته باشید یا یک عبارت خوب را در یکی از بخش‌های مقاله اصلی خود بگنجانید. مغز شما ممکن است حتی در صورت متوقف کردن کار فعالانه روی آن، به کار خود ادامه دهد و وقتی این اتفاق می‌افتد خواهید دید که نتایج حاصل بسیار جالب است.
13. وقتی همه بخش‌ها را نوشتید، کل نسخه را بخوانید. خلا‌ها را شناسایی و آن‌ها را پر کنید. اطمینان حاصل کنید که محتوای نوشته شده به خوبی جریان دارد.
شما باید بتوانید ببینید چه بخش‌هایی متلاشی یا به قول معروف از هم گسیخته هستند. به دنبال بخش‌هایی باشید که جریان منطقی خوبی ندارند. سعی کنید همه این کارها را در یک نشست یا حداقل در یک روز انجام دهید، چرا که در این حالت می‌توانید بر روی پیوستگی مقاله خود تمرکز کامل داشته باشید. سپس، یکی یکی روی مناطق مشکل ساز کار کنید.
14. اگر به زبان مادری خود (نه انگلیسی) می‌نویسید، از جملات کوتاه و ساده‌ای استفاده کنید که ترجمه آن‌ها به انگلیسی آسان خواهد بود.
بسیاری از محققان از کشورهای غیر انگلیسی زبان نوشتن جملات زیبا و طولانی را امر مهمی می‌دانند.
این محققان اغلب به زبان مادری و برای مخاطبان بومی سایر محققان بسیار عالی است. با این حال، مشکل این است که جملات زیبا و طولانی به خوبی به انگلیسی ترجمه نمی‌شوند.
اگر به معنای واقعی کلمه به انگلیسی ترجمه شود، جملات طولانی اغلب کرکی به نظر می‌رسند و عبارات غیر ضروری زیادی را شامل می‌شوند. این امر تعیین اصل جمله را دشوار می‌کند.
در این صورت، متأسفانه محققان، ویراستاران و منتقدان انگلیسی زبان انگلیسی مقاله شما را بسیار پر حرف می‌دانند. دلیل این امر این است که به محققان کشورهای انگلیسی زبان نوشتن مختصر آموزش داده می‌شود.
برای جلوگیری از این مشکل، اگر به زبان مادری خود می‌نویسید، سعی کنید از جملات کوتاه و فعال استفاده کنید که ترجمه آن‌ها آسان خواهد بود. برای بیشتر زبان‌ها، این بدان معنی است که فاعل و فعل شما باید در ابتدای جمله باشد و انتخاب آن آسان باشد.
- پس از افزودن عبارات غیرضروری خودداری کنید.
به عنوان مثال، از "به عبارت دیگر" خودداری کنید و به جای آن "بنابراین" را انتخاب کنید. مختصر بودن مقاله علمی در انگلیسی بسیار مهم است.
15. اگر نسخه اصلی را به انگلیسی ننوشتید مترجم خوبی بگیرید. سپس، مقاله را توسط یک ویرایشگر حرفه‌ای یا حداقل یک همکار ویرایش کنید.
ما به شخصه معتقدیم که هر مقاله علمی با هدف انتشار از ویرایش بهره‌مند می‌شود.
همچنین، انگلیسی زبان اصلی و بین المللی علم است.
بنابراین، اگر می‌خواهید مقاله تحقیقاتی شما در سطح بین المللی خوانده شود، باید در یک ژورنال انگلیسی زبان منتشر شود و به زبان انگلیسی نوشته شود.
اگر نمی‌توانید آن را به انگلیسی بنویسید، به یک مترجم خوب نیاز دارید که آن را از زبان مادری شما به انگلیسی ترجمه کند. سپس باید توسط یک انگلیسی زبان بومی ویرایش شود که ترجیحاً در زمینه تحصیلات شما تخصص دارد.
نتیجه گیری :
در این مقاله به طور کلی در خصوص طریقه مقاله نویسی، و پیشنهاد نمونه مقاله نویسی صحبت کردیم و مراحل مقاله نویسی به ترتیب مورد بررسی قرار گرفت.
اگر اهمیت مطالعه خود را توضیح دهید، مقاله شما بسیار مورد استناد قرار می‌گیرد. سپس همکاران شما ممکن است شما را به عنوان یک متخصص در زمینه خود تأیید کنند.
نوشتن یک هنر سیال است که باید متناسب با نیازهای مخاطبان شما تنظیم و اصلاح شود. ما امیدواریم که این 15 نکته در مورد مقاله نویسی علمی به شما کمک کند و باعث شود تحقیقات خود را در یک ژورنال برتر منتشر کنید!