آموزش گرامر زمان های زبان انگلیسی

امروزه کامل‌ترین شکل انتقال مفاهیم ذهنی به شیوه ساده از طریق ارتباط زبانی و نوشتاری است. در طی سالیان گذشته به دلایل مختلف سیاسی، علمی، اقتصادی و فرهنگی، زبان‌ انگلیسی به عنوان زبان بین‌المللی، تبدیل به وسیله ارتباطی مردمانی از فرهنگ‌ها و ملیت‌های مختلف شده است، لذا اهمیت یادگیری آن برکسی پوشیده نیست. گرامر یکی ازمهم‌ترین عناصر در آموزش زبان انگلیسی است و سیستمی است که یک زبان را سازمان می‌دهد.

زمان‌ها در زبان انگلیسی

یادگیری زمان‌ها در مبحث گرامر انگلیسی از اهمیت بالایی برخوردار است. زمان‌ها بیش از 70 درصد ساختارهای زبان‌انگلیسی را‌ تشکیل می‌دهند. دانستن زمان‌ها در زبان‌انگلیسی می‌تواند مکالمه و درک شما را به طرز شگفت‌انگیزی بالا برد. درست مثل هر زبان دیگری، در زبان‌ انگلیسی سه زمان گذشته، حال و آینده وجود دارد.

هر زمان در زبان ‌انگلیسی چهار حالت دارد:  ساده (Simple)، مستمر یا استمرار‌ی (Progressive)، کامل (Perfect) و کامل‌مستمر یا استمراری (Perfect Progressive). در دوره زمان‌ها شما قادر خواهید بود نحوه ساختن زمان‌های مختلف و کاربرد آن‌ها را یاد بگیرید.

زمان حال ساده

زمان حال ساده یکی از چندین شکل متفاوت زمان حال در گرامر زمان‌های انگلیسی است، این زمان برای توصیف عادات، موقعیت‌های تغییر‌ناپذیر، حقایق کلی و قرار‌های ثابت و از قبل تعیین شده مورد استفاده قرار می‌گیرد. به طور مثال:

• I go to bed at 11. (من ساعت 11 می‌خوابم)

در این زمان از افعال کمکی Do و Does برای منفی و سؤالی کردن جملات استفاده می‌شود. 

• Question: Do you go to bed at 11?                                                                        
• Negative: I don't go to bed at 11.

زمان حال ساده از طریق نشانگرهایی که برای وصف تکرار‌ها و عادات استفاده می‌گردند نیز شناخته می‌شود؛ همچنان که در فارسی از نشانه‌های زمانی مثل هر روز، هر هفته، سالانه، دوباره در روز و غیره برای بیان عاداتمان بهره می‌بریم در زبان انگلیسی نیز این نشانگر‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند.

• I watch TV every day.

دیگر نشانگرها مانند اغلب اوقات، معمولاً، گاهی اوقات، هرگز، به‌ندرت و غیره در جایگاهی متفاوت در جمله قرار گرفته و معنی آن را دگرگون می‌سازند.

• I usually play soccer.

زمان حال استمراری

زمان حال استمراری نشان می‌دهد که یک عمل در حال حاضر و یا به‌صورت مکرر در حال اتفاق افتادن است و ممکن است در آینده نیز ادامه یابد. به طور مثال:

• I am studying English grammar. (من دارم گرامر انگلیسی می‌خوانم)

در این زمان افعال to be برای منفی و سؤالی کردن جملات به کار برده می‌شوند.

• Question: Are you studying English grammar? 
• Negative: I am not studying English grammar.

نشانه‌های زمانی که برای این منظور کاربرد دارند نیز به اکنون، در این لحظه و یا این روزها اشاره دارند.

• She's working on a project now.
• She's working on a project at the moment.
• She's working on a project these days.

زمان حال کامل

در گرامر زمان‌ها در انگلیسی، زمان حال کامل به عملی یا حالتی اطلاق می‌شود که یا در زمان نامعلومی درگذشته رخ‌داده باشد و اثر آن به‌صورت یک تجربه در زمان حال وجود دارد یا از گذشته آغاز شده و تا زمان حال ادامه داشته باشد.

• I have eaten Sushi. (من تجربه سوشی خوردن دارم) 

برای منفی و سؤالی کردن در این زمان اغلب اوقات از دو قید never و ever استفاده می‌شود.

• Question: Have you ever eaten Sushi? (تا حالا سوشی خوردی؟)                                
• Negative: I've never eaten Sushi. (نه، تا حالا سوشی نخوردم.)                         

در زمان حال کامل می‌توانیم یک دوره زمانی را قبل از اکنون با درنظرگرفتن مدت‌زمان آن به‌وسیله For و یا با درنظرگرفتن نقطه شروع آن توسط Since بیان کنیم.

• I've lived in Tehran for 5 years. (من 5 سال در تهران زندگی کردم)
• I've been a teacher since 1998. (من از سال 1998 معلم شدم)

زمان حال کامل استمراری

زمان حال کامل استمراری برای نشان‌دادن چیزی که از گذشته شروع شده و در زمان حال نیز هنوز به پایان نرسیده است کاربرد دارد.

• I've been living in Tehran for 5 years. (من 5 ساله که دارم تهران زندگی می‌کنم)

برای منفی و سؤالی کردن این ساختار همانند زمان حال کامل Have و Has به کار برده می‌شوند.

زمان گذشته ساده

گذشته ساده زمانی است که برای صحبت در مورد چیزهایی که قبلاً اتفاق افتاده یا وجود داشته‌اند استفاده می‌شود؛ این زمان تأکید دارد که عمل به پایان رسیده است.

• I played the guitar yesterday. (من دیروز گیتار زدم)

در این زمان از قیود و نشانگرهای زمانی که دلالت بر گذشته دارند بهره برده می‌شود. به طور مثال در جمله بالا از قید دیروز برای نشان‌دادن نقطه زمانی گذشته استفاده شده است. 

برای منفی کردن و ساختن جملات پرسشی در این زمان فعل کمکی Did کاربرد دارد.

• Question: Did you play the guitar yesterday?                            
• Negative: I didn't play the guitar yesterday.

زمان گذشته استمراری

در گرامر زمان‌های انگلیسی، زمان گذشته استمراری به عمل یا وضعیتی درگذشته اشاره دارد که در مقطعی از گذشته اتفاق افتاده است. همچنین می‌تواند برای توصیف چیزی که به طور مداوم درگذشته اتفاق افتاده و عمل دیگری آن را قطع کرده است استفاده شود.

• I was walking when I saw a cat. (داشتم راه می‌رفتم که یک گربه دیدم)
• I was studying English all night. (من تمام شب داشتم زبان می‌خواندم.)                                                  

در این زمان افعال to be برای منفی و سؤالی کردن جملات به کار برده می‌شوند.

• Question: Were you studying English all night? 
• Negative: I wasn't studying English all night.

زمان گذشته کامل

گذشته کامل (ماضی بعید) برای صحبت‌کردن در مورد اعمالی استفاده می‌شود که قبل از نقطه زمانی خاص درگذشته انجام شده‌اند به این معنا که عملی قبل از یک عمل دیگر در زمان گذشته اتفاق افتاده است.

I had taken a shower before I ate breakfast. (من قبل از اینکه صبحانه بخورم، دوش گرفته بودم)

برای منفی و سؤالی کردن در این زمان از Had استفاده می‌شود.

• Question: Had I taken a shower?
• Negative: I had not taken a shower.

در این زمان نشانگرهای زمانی برای مشخص‌کردن اینکه عملی قبل از عملی دیگر اتفاق افتاده، به کار برده می‌شوند. به حرف ربط در مثال‌های زیر دقت کنید.

• I had taken a shower when I ate breakfast. (وقتی صبحانه خوردم دوش گرفته بودم)
• I ate breakfast after I had taken a shower. (صبحانه را بعد از دوش گرفتن خوردم)

زمان آینده ساده

این زمان برای صحبت در مورد چیز‌هایی که هنوز اتفاق نیفتاده‌اند کاربرد دارد به معنای دیگر از آینده ساده برای صحبت در مورد عملی یا شرایطی استفاده کنید که در آینده آغاز و پایان می‌یابد.

• I will go to school. (من به مدرسه خواهم رفت)

به‌منظور منفی و سؤالی کردن جملات، از will بهره برده می‌شود.

• Question: Will you go to school? 
• Negative: I will not go to school.

در زمان‌ها در زبان انگلیسی، برای پیش‌بینی کردن وضعیتی در آینده هم از will و هم از ساختار to be going to استفاده می‌شود اما در معنا این دو ساختار متفاوت هستند.

• It will rain. (باران خواهد بارید. (مطمئن نیستم))                                                                     
• It is going to rain. (می‌خواهد باران ببارد. (مطمئنم)) 

زمان آینده استمراری

زمان آینده استمراری نشان می‌دهد که عملی یا وضعیتی در آینده رخ‌ داده اما به یک‌باره اتفاق نخواهد افتاد و برای مدت‌زمان مورد انتظار ادامه می‌یابد.

• In an hour, I will still be ironing my clothes. (تا 1 ساعت دیگر همچنان در حال اتو زدن لباس‌هایم هستم.)

توجه به این نکته حائز اهمیت است که این زمان فقط با افعال حرکتی استفاده می‌شود زیرا انجام آن‌ها برای یک مدت‌زمان امکان‌پذیر است (افعال حرکتی، فعالیت‌هایی مانند دویدن، تفکر، دیدن و غیره هستند) زیرا کاربرد این زمان با افعال حالتی، بسیار غریب به نظر می‌رسد.

برای ساخت جملات منفی و پرسشی بازهم will به کار برده می‌شود.

• Negative: In an hour, I won't still be ironing my clothes. (تا 1 ساعت دیگر همچنان در حال اتو زدن لباس‌هایم نیستم)   
• Question: Next year, will she still be wearing a size six? (سال دیگر، او هنوز هم سایز شش را می‌پوشد؟)                

زمان آینده کامل

زمان آینده کامل برای اعمالی استفاده می‌گردد که قبل از یک نقطه زمانی در آینده کامل می‌شوند به عبارت دیگر، زمان آینده کامل برای صحبت‌کردن در مورد عملی است که بین زمان حال حاضر و نقاط زمانی پایانی در آینده به پایان خواهد رسید.

• I will have been here for six months on June 23rd. (من تا 23 ژوئن به مدت شش ماه، اینجا خواهم بود)     

در زمان‌ها در زبان انگلیسی، با فعل کمکی will در این زمان می‌توان جملات منفی و پرسشی ساخت.

• Question: Will they have arrived by 5:00? (آیا آن‌ها تا ساعت پنج خواهند رسید؟)                                              
• Negative: They won't have arrived by 5:00. (آن‌ها تا ساعت پنج نخواهند رسید.)                                                  

شایان‌ذکر است زمان آینده کامل فقط برای اعمالی است که قبل از یک نقطه مشخص در آینده، کامل خواهند شد. به عبارت دیگر، عملی که در مورد آن صحبت می‌کنید باید ددلاین (موعد مقرر) داشته باشد. اگر مهلتی ذکر نکردید، از زمان آینده ساده به‌جای زمان آینده کامل استفاده کنید.

زمان آینده در گذشته

این زمان برای نشان‌دادن وضعیتی یا عملی کاربرد دارد که در زمان گذشته، آینده محسوب می‌شده است. به بیان دیگر، در زمان گذشته شما انتظار داشته‌اید که اتفاقی در آینده رخ دهد، حالا فرقی نمی‌کند رخ‌داده باشد یا خیر بلکه موضوع این است که از زمان آن اتفاق، گذشته است.

• I am 10. I will be a doctor. (من ده‌ساله‌ام. من یک پزشک خواهم شد)                                                             
• I am 30. I thought I would be a doctor. (من سی‌ساله‌ام. من فکر می‌کردم یک پزشک می‌شوم)                      

برای ساخت جملات منفی و سؤالی از همان would کمک گرفته می‌شود.

• Question: Would I go?                                                                                                                 
• Negative: I wouldn't go.

هنگامی‌که گوینده بخواهد واقعه‌ای را که درگذشته پیش‌بینی می‌کرده است، بیان کند از زمان آینده در گذشته استفاده می‌کند زیرا اکنون از زمان آن واقعه نیز گذشته است. در اغلب این موارد، پیش‌بینی گوینده درست از آب درنیامده و فرد می‌خواهد بیان کند که چنین واقعه‌ای رخ نداده و انتظارش به وقوع نپیوسته است.

در اینجا سعی شد تا به اکثر زمان‌ها در انگلیسی به‌صورت خلاصه پرداخته شود تا بتوانید نگاهی کلی به آن‌ها داشته باشید اما در این دوره به‌صورت تفصیلی در مورد هر کدام از این زمان‌ها و کاربرد‌های آن‌ها خواهید آموخت.